Інава (вёска, Віцебская вобласьць)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Інава
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Браслаўскі
Сельсавет: Цяцеркаўскі
Насельніцтва: 4 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2153
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°34′26″ пн. ш. 27°13′46″ у. д. / 55.57389° пн. ш. 27.22944° у. д. / 55.57389; 27.22944Каардынаты: 55°34′26″ пн. ш. 27°13′46″ у. д. / 55.57389° пн. ш. 27.22944° у. д. / 55.57389; 27.22944
Інава на мапе Беларусі ±
Інава
Інава
Інава
Інава
Інава
Інава

І́нава[1]вёска ў Браслаўскім раёне Віцебскай вобласьці. Інава ўваходзіць у склад Цяцеркаўскага сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Рады БНР Інава абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году згодна з пастановай І зьезду Камуністычнай партыі Беларусі вёска ўвайшла ў склад Беларускай ССР. Паводле Рыскага падзелу 1921 году, вёска i маёнтак апынуліся ў складзе гміны Ёды, Дзісенскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2] (Заходняя Беларусь). У 1939 годзе вернутая ў склад Беларускай ССР (Узьяднаньне Беларусі).

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 2010 год — 4 чалавекі
  • 1999 год — 8 чалавек
  • 1931 год — 101 чалавек[3]
  • 1921 год — 126 чалавек[4]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  4. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 52.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Inowo, dobra, powiat dzisieński // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy. — Warszawa, 1882. — S. 293