Гімн Украіны

Міхайла Вярбіцкі, сьвятар, аўтар музыкі гімна

«Ще не вмерла Україна» — нацыянальны гімн Украіны, адзін з галоўных дзяржаўных сымбаляў Украіны, нараўне са сьцягам і гербам.

Гісторыя

Украінскі этнограф, фальклярыст і паэт Павал Чубінскі напісаў увосень 1862 году патрыятычны верш «Ще не вмерла Україна», тэкст якога фактычна стаў нацыянальным гімнам яшчэ да таго, як Украіна стала незалежнай дзяржавай.

Верш хутка стала вельмі папулярным. Доказам гэтага стала тое, што ўжо 20 лістапада начальнік жандармэрыі Далгарукаў распарадзіўся аб высыланьні Чубінскага «з-за шкоднага ўплыву на думкі народа» пад паліцэйскі нагляд у Архангельскую губэрню.

У 1863 годзе верш упершыню быў апублікаваны ў часопісе «Мета» (нумар 4). Гэты патрыятычны тэкст таксама прыцягнуў увагу царкоўных дзеячаў. Адзін зь іх, каталіцкі сьвятар Міхайла Вярбіцкі, таксама вядомы кампазытар свайго часу, склаў музыку, спачатку для вакалу, пазьней з аркестравым суправаджэньнем. У 1865 годзе верш быў апублікаваны перакладзеным на музыку, з нотамі.

У пэрыяд з 1917 па 1920 гг. «Ще не вмерла Україна» выконвалася як нацыянальны гімн Украінскай Народнай Рэспублікі.

6 траўня 2003 году паводле закону «Аб нацыянальным гімне Ўкраіны» словы першай страфы і прыпеву Паўла Чубінскага (зь некаторымі зьменамі тэксту) на музыку Міхайлы Вярбіцкага былі прынятыя Вярхоўнай Радай у якасьці нацыянальнага гімна Ўкраіны.

Тэкст

Сучасны тэкст гімна

Зацьверджаны 6 сакавіка 2003 Вярхоўнай Радай.

«Ще не вмерла України і слава, і воля,

Ще нам, браття молодії, усміхнеться доля.

Згинуть наші вороженьки, як роса на сонці.

Запануєм і ми, браття, у своїй сторонці.

Приспів:

Душу й тіло ми положим за нашу свободу,

І покажем, що ми, браття, козацького роду».

Арыгінальны тэкст

Ще не вмерла Україна

Ще не вмерла Україна, ні слава, ні воля,
Ще нам, браття-українці, усміхнеться доля.
Згинуть наші воріженьки, як роса на сонці,
Заживемо і ми, браття, у своїй сторонці.

Душу, тіло ми положим за нашу свободу,
І покажем, що ми, браття, козацького роду.

Станем, браття, в бій кривавий від Сяну до Дону,
В ріднім краю панувати не дамо нікому;
Чорне море ще всміхнеться, дід Дніпро зрадіє,
Ще у нашій Україні доленька наспіє.

Душу, тіло ми положим за нашу свободу,
І покажем, що ми, браття, козацького роду.

А завзяття, праця щира свого ще докаже,
Ще ся волі в Україні піснь гучна розляже,
За Карпати відоб'ється, згомонить степами,
України слава стане поміж ворогами.

Душу, тіло ми положим за нашу свободу,
І покажем, що ми, браття, козацького роду.

Мастацкі пераклад на беларускую мову

Яшчэ жывая Ўкраіны і слава, і воля,

Яшчэ, браты маладыя, усьміхнецца доля.

Згінуць нашы ўсе пошасьці, як на сонцы шаць.

Зажывем сабе на шчасьце ў новай Украіне!

Прыпеў:

Душу і цела мы пакладзем за нашу волю

І пакажам, што мы, браты, казацкага роду.

Іншая вэрсія беларускага перакладу (Даслоўны пераклад)

Яшчэ жывая Украіны і слава, і воля,

Яшчэ, браты маладыя, усьміхнецца доля.

Згінуць нашы ворагі, як раса на сонцы.

Зажывем і мы, браты, у сваёй старонцы.

Прыпеў:

Душу і цела мы пакладзем за нашу волю

І пакажам, што мы, браты, казацкага роду.

Падобныя песьні іншых славянскіх народаў

• Jeszcze Polska nie zginęła (Гімн Польшчы)
• Još Hrvatska ni propala (Гімн Харватыі)

Вонкавыя спасылкі

Гімн Украіны — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў  музыка 

• Про Державний Гімн України (ЗАКОН УКРАЇНИ)