Ikarus 280T

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ikarus 280T
280T у Будапэшце
Агульныя зьвесткі
ВытворцаIkarus
Гады вытворчасьці 1976—1989
Зьнешні выгляд
Кляса MAXI
Кузаў Высокападлогавы мескі тралейбус
Прывад
Габарыты
Колавая база 5400 мм / 6200 мм
Даўжыня 16,5 м
Шырыня 2500 мм
Вышыня 3400 мм
Маса 12 200 кг
Поўная маса 22 500 кг

«Ikarus 280T» — марка тралейбусаў вугорскага вытворцы «Ikarus», створаная на базе аўтобусу «Ikarus 280». У залежнасьці ад вэрсіі камплектаваліся электрыкай фірмы Ganz, здэмантаванай з тралейбусаў ЗіУ-5, альбо іншых вытворцаў. Тралейбусы гэтай маркі, акрамя Вугоршчыны, пастаўляліся ў НДР і КНДР.

Мінуўшчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У Будапэшце першы тралейбус «Ikarus 280.T1» (абсталяваны электрыкай з састарэлых ЗіУ-5) быў сабраны ў 1975—1976 і паступіў у эксплюатацыю пад інвэнтарным нумарам 100. Гэты тралейбус езьдзіў да 1991 року, а ў 2000 быў разабраны. Паралельна зь ім была сканструяваная кароткая вэрсія «Ikarus 260T», пазначаная нумарам 600. У 1976—1978 паўстала першая афіцыйная сэрыя, пазначаная 280.91. У Будапэшце езьдзілі 78 такіх тралейбусаў пад нумарамі 101—178. Сярод іх тралейбус №120 меў дадатковы бэнзінавы рухавік маркі «Лада», а №155 — рухавік «Фальксвагену»[1].

У 1978 зьявіліся два прататыпы «Ikarus 280.T3» з электрыкай швайцарскае фірмы BBC. Першы зь іх пасьля тэстаў у Жэнэве паехаў у Паўночную Амэрыку (Мэксыка і Сан-Францыска), а пазьней вярнуўся на фабрыку і быў разабраны. Другі прататып тэставаўся ў Жэнэве, Лінцы і Грэноблі, пакуль урэшце ў 1987 року ня трапіў у Сэгед без электрыкі. Тут на яго было пастаўленае абсталяваньне Ganz, і ён езьдзіў да 2000 року[2].

Ikarus 280 ў Талінe

Яшчэ адзін прататып 1978 року з электрыкай Kiepe, прамаркіраваны 280.T4, трапіў у Сэгед у 1982 як T4-281 і працаваў там да 1992.

«Ikarus 280.T5» камплектаваўся электрыкай фірмы Škoda, а «280.T6» — Ganz. Былі сабраныя два экзэмпляры апошняй мадэлі, першы зь якіх пасьля тэстаў у Баўгарыі і НДР таксама трапіў у Сэгед і ў 1996 быў утылізаваны. Другі тэставаўся ў Анкары, але ў выніку езьдзіў у Дэбрэцэне, дзе пад інвэнтарным нумарам 400 быў абсталяваны электрыкай ад ЗіУ-9, у 2000 скасаваны. Апрача гэтых мадэляў, існавалі Ікарусы 280T з абсталяваньнем Hitachi (Ikarus 280.T7) і VKM (Ikarus 280.T8). Абодва былі разабраныя.

Ад 1985 року Ikarus з Ganz-ам выпускалі для Баўгарыі вэрсію 280.92. У 1985-89 выпушчаныя 160 тралейбусаў гэтага тыпу — галоўным чынам для Сафіі. Ад 1985 да 1989 для НДР выпускаліся тралейбусы вэрсіі 280.93, таксама з абсталяваньнем Ganz-a. Адтуль гэтыя экзэмпляры трапілі ў Румынію (Тымішаара)[3], Эстоніі[4] альбо ў Сэгед.

Ад 1987 Будапэшт таксама замовіў 76 тралейбусаў з абсталяваньнем Ganz, пазначаных як 280.94.

Тыпы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Ikarus 280.T1:
  • Вытворчасьць: BKV 1975
    • Электрыка: ZIU
    • Дзьверы: 2-2-2-2 сучленены
  • Ikarus 280.T3:
    • Вытворчасьць: 1978
    • Электрыка: BBC
    • Дзьверы: 2-2-2-2
  • Ikarus 280.T4:
    • Вытворчасьць: 1978
    • Электрыка: Kiepe
    • Дзьверы: 2-2-2-2
  • Ikarus 280.T6:
    • Вытворчасьць: 1980
    • Электрыка: Ganz
    • Дзьверы: 2-2-2-2
  • Ikarus 280.T7:
    • Вытворчасьць: 1980
    • Электрыка: Hitachi
    • Дзьверы: 2-2-2-2
  • Ikarus 280.T8:
    • Вытворчасьць: BKV 1981
    • Электрыка: BKV-VKI
    • Дзьверы: 2-2-2-2
  • Ikarus 280.91:
    • Электрыка: ZIU vagy Kiepe-Obus
    • Дзьверы: 2-2-2-2 плоскія ці сучлененыя
  • Ikarus 280.91D:
    • Электрыка: ZIU
    • Дзьверы: 2-2-2-2
  • Ikarus 280.92:
    • Вытворчасьць: 1985—1989
    • Электрыка: Ganz
    • Дзьверы: 2-2-2-2
  • Ikarus 280.93:
    • Вытворчасьць: 1985—1989
    • Электрыка: Ganz
    • Дзьверы: 2-2-2-2 плоскія ці сучлененыя
  • Ikarus 280.94:
    • Вытворчасьць: 1987—1989
    • Электрыка: Ganz
    • Дзьверы: 2-2-2-2 плоскія ці сучлененыя

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ikarus 280Tсховішча мультымэдыйных матэрыялаў