Ханаан

Мапа старажытнага Ханаану

Гісторыя Ізраілю

Старажытны Ізраіль і Юдэя
Натуфійская культура Дагістарычны Левант Ханаан Ізраільцяне Аб’яднанае каралеўства Паўночнае каралеўства Юдэйскае каралеўства Бабілёнскае панаваньне
Пэрыяд другога Храму (530 да Н. Хр. — 70 па Н. Хр.)
Пэрсыдзкае панаваньне Эліністычны пэрыяд Хасманэі Ірадыяды Рымская Юдэя
Сярэднявечча (70—1517)
Рымская Палестына Бізантыйская Палестына Прыма Сэкунда Паўстаньне супраць Канстанцыя Гала Самарыйскія паўстаньні Паўстаньне супраць Геракліюса Халіфаты Філястын Урдун Крыжовыя паходы дынастыя Аюбідаў Мамлюцкі султанат
Новая гісторыя (1517—1948)
Асманскае панаваньне Эялет Мутасафарыят Стары ішуў Сіянізм ААВТ Мандатная Палестына
Дзяржава Ізраіль (з 1948)
Незалежнасьць Араба-ізраільскі канфлікт Краіна стартапаў
Гісторыя Зямлі абяцанай у тэмах
Юдаізм Палестына Ерусалім Сіянізм Войска
Зьвязаныя
Гісторыя жыдоў Жыдоўскі каляндар Археалёгія

Артыкул па
гісторыі Палестыны
Дагістарычнасьць
Сьпіс натуфійская культура дакераміка тагунійская культура гасульская культура Ерыхон
Старажытнасьць
Сьпіс Ханаан Фінікія Эгіпецкая імпэрыя старажытны Ізраіль і Юдэя Ізраіль Юдэя Філістыя філістымляне Асырыя Бабілён Ахемэніды
Клясычнасьць
Сьпіс Эліністычная Палестына Сэлеўк Антыгон Хасманэі Рымская Палестына Ірадаўскае царства Правінцыя Юдэя Палестынская Сырыя дыяцэзія Ўсходу Палестына Прыма Сэкунда Салютарыс
Ісламская ўлада
Сьпіс Мусульманская заваёва Рашыды Джунд Фалястын Джунд эль-Урдун Амэяды Абасыды Фатыміды Крыжакі Аюбіды Мамлюкі Асманы
Сучаснасьць
Сьпіс Мандатная Палестына Накба Уся Палестына Ярданскі Заходні бераг Эгіпецкі сэктар Газы Дзяржава Ізраілю вайсковае кіраваньне цывільнае кіраваньне Дзяржава Палестына анклявы Палестынская аўтаномія Заходні бераг

Ханаа́н (па-габрэйску: כְּנַעַן‎ ‎) — заходняя частка Ўрадлівага паўмесяца. Слова «Ханаан», магчыма, азначае «краіна пурпуру». Гэтае імя ў старажытнасьці мелі ўласна Фінікія, а ў біблейскія часы — краіна, якая распасьціралася на захад ад паўночна-заходняй лукавіны Эўфрату й ад Ярдану да берагу Міжземнага мора. У цяперашні час тэрыторыя Ханаану падзелена паміж Сырыяй, Лібанам, Ізраілем і Ярданіяй.

Гісторыя

Старажытны Ханаан быў заселены рознымі народамі, як то хананэі, хеты, ебусэі, амарыі, і ўяўляў сабой цераспалосіцу варожых паміж сабой царстваў і гарадоў-дзяржаваў. Разьмешчаны паміж Міжрэччам і тэрыторыяй Старажытнага Эгіпту, Ханаан, з аднаго боку, знаходзіўся ў цэнтры цывілізацыі Старажытнага Ўсходу, а зь іншага боку, увесь час падвяргаўся зьнешнім нашэсьцям. Жыхары Ханаана першымі ў старажытным сьвеце навучыліся здабываць з малюскаў пурпур і афарбоўваць ім адзеньне. Выхадцы з гэтай зямлі, фінікійцы, заснавалі мноства калёніяў на берагах Міжземнага мора, у тым ліку Картаген. Ханаан зьяўляецца радзімай альфабэту, які лёг у аснову грэцкай і лацінскай сыстэмаў пісьма.

Ханаан быў заваяваны габрэйскімі плямёнамі ў сярэдзіне 2 тысячагодзьдзя да н. э. Самым вялікім дзяржаўным утварэньнем, якія існавалі на ягонай тэрыторыі, было аб’яднанае царства Ізраілю й Юдэі ў часы цароў Саула, Давыда й Саламону.

Літаратура

• «Библейская энциклопедия» — ISBN 5-85524-022-3

Вонкавыя спасылкі

• Canaan & Ancient Israel. University of Pennsylvania Museum of Archaeology and Anthropology
• Cana, Canaanites. Catholic Encyclopedia
• Antiquities of the Jews. Flavius Josephus