Перайсьці да зьместу

Уладзімер Карыцька

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Уладзімер Карыцька
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 6 ліпеня 1979(1979-07-06)[1][2][3] (45 гадоў)
Рост 180 см
Вага 75 кг
Пазыцыя паўабаронца
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
1998 Маладэчна-2018 8 (0)
1999—2000 Тарпэда Менск 48 (2)
2001 Славія Мазыр 17 (2)
2001 → Ружамбэрак 5 (0)
2002 Сатурн Раменскае[d] 3 (0)
2002 Растоў 13 (1)
2003 Масква[d] 15 (0)
2004 Аланія Ўладзікаўказ 25 (2)
2005 Ахмат Грозны 22 (1)
2005—2006 Мэталюрг Запарожжа 8 (3)
2006 Ахмат Грозны 12 (1)
2006—2008 Чарнаморац Адэса 55 (17)
2009 Мэталюрг Данецк 8 (2)
2010—2011 Шыньнік Яраслаўль 60 (12)
2012 Дынама Бранск[d] 6 (0)
2012—2015 Шыньнік Яраслаўль 62 (15)
2015—2016 Дынама Менск 25 (4)
2015 → Арсэнал Тула 8 (1)
Зборныя
2000—2001 Беларусь (да 21) 12 (1)
2002—2012 Беларусь 40 (3)
Трэнэрскія клюбы
2019 Беларусь (да 19)[d]
2024—4 Сатурн Раменскае[d]

Уладзімер Карыцька (нар. 6 ліпеня 1979 году, Маладэчна, БССР) — беларускі футбаліст, паўабаронца. У 2002—2012 гадах гуляў за нацыянальную зборную Беларусі. Сёньня працуе галоўным трэнэрам расейскага «Сатурна».

Кар’ера

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выхаванец маладэчанскага футболу. У 1999 годзе прыяднаўся да менскага «Тарпэда», а пазьней да мазырскай «Славіі», у апошняй стаў адным з найлепшых гульцоў беларускага чэмпіянату. Улетку 2001 году разам з Валерам Стрыпейкісам перайшоў у славацкі «Ружамбэрак», а з 2002 году выступаў за розныя клюбы расейскай Прэм’ер-лігі.

У 2007—2008 гадах пасьпяхова спаборнічаў ва Ўкраіне, баронячы колеры адэскага «Чарнаморца». Пазьней зноў вярнуўся ў Расею, з 2010 году выступаў у ФНЛ за яраслаўскі «Шыньнік». У кастрычніку 2014 году праз канфлікт з трэнэрскім штабам пакінуў стан «Шыньніка», аднак кантракт з клюбам працягваў дзеіць. У лістападзе 2014 году быў аддадзены «Шыньнікам» у арэнду тульскаму «Арсэналу» да канца сэзону[4]. 12 красавіка 2015 году забіў гол, які дапамог «Арсэналу» атрымаць перамогу над «Уфой» (1:0).

Па заканчэньні сэзону 2014—2015 гадоў пачаў шукаць новы клюб. Некаторы час трэнаваўся разам з клюбам беларускай Першай лігі «Іслачу»[5]. Пазьней апынуўся ў менскім «Дынама», зь якім 11 ліпеня 2015 году падпісаў кантракт[6]. У табары дынамаўцаў замацаваўся ў асноўным складзе, дапамог клюбу дакрочыць да групавога этапу Лігі Эўропы.

Першую палову сэзону 2016 году прапусьціў з прычыны траўмы, але потым вярнуў месца ў асноўным складзе і нават стаў капітанам каманды. У сьнежні 2016 году падоўжыў кантракт зь менчукамі[7], аднак у лютым 2017 году пакінуў каманду, стаўшы свабодным агентам[8]. Усяго за «Дынама» правёў 47 матчаў ва ўсіх турнірах (25 у чэмпіянаце Беларусі, 18 у Лізе Эўропы і 4 у Кубку Беларусі). У сакавіку 2017 году стала вядома, што Карыцька пастанавіў завяршыць прафэсійную кар’еру[9].

Міжнародная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

З 2002 па 2012 гады выступаў за нацыянальную зборную Беларусі. Усяго ў складзе зборнай згуляў 40 матчаў, у якіх забіў 3 галы. Сярод ягоных галоў вылучаецца пераможны гол у матчы супраць зборнай Нідэрляндаў 21 лістапада 2007 году.

Трэнэрская праца

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У чэрвені 2017 году ўвайшоў у трэнэрскі штаб клюбу «Энэргетык-БДУ»[10], аднак ужо ў наступным сэзоне зышоў з каманды.

У жніўні 2018 году ачоліў склад маскоўскага «Дынама»[11]. Пакінуў пасаду ў траўні 2019 году[12] і неўзабаве быў прызначаны галоўным трэнэрам зборнай Беларусі (да 19 гадоў)[13]. Заставаўся на пасадзе да кастрычніка, калі зборная ў кваліфікацыйным раўндзе чэмпіянату Эўропы заняла трэцяе месца, выбыла з далейшай барацьбы і спыніла існаваньне. Пазьней стаў галоўным трэнэрам Акадэміі футболу АБФФ, у 2020 годзе таксама ачольваў малодшую моладзевую зборную (да 20 гадоў), складзеную з гульцоў 1999 году нараджэньня і маладзей.

У чэрвені 2023 году стаў старшым трэнэрам раменскага «Сатурна»[14]. У сьнежні 2023 году дырэктар «Сатурна» Раман Шырокаў заявіў, што Карыцька стане новым галоўным трэнэрам клюбу[15].

Дасягненьні

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Статыстыка

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Дынама Менск 2015 Найвышэйшая ліга 10 2
2016 Найвышэйшая ліга 15 2

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б в Vladimir Korytko // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ а б в Uladzimir Karytska // FBref (мн.)
  3. ^ а б в VLADIMIR KORYTKO // Argentine Soccer Database (гішп.)
  4. ^ Тульский «Арсенал» арендовал Корытько (рас.)
  5. ^ Виталий Жуковский: "Хачатурян и Корытько попросили потренироваться с нами. Пласконный ищет себе новый клуб" (рас.)
  6. ^ Минское "Динамо" подписало Владимира Корытько и румынского хавбека Александру Някшу (рас.)
  7. ^ Владимир Корытько продлил контракт с минским "Динамо" (рас.)
  8. ^ Владимир Корытько завершил выступления за минское "Динамо" (рас.)
  9. ^ Владимир Корытько объявил о завершении карьеры (рас.) Архіўная копія ад 26 студзеня 2024 г.
  10. ^ Владимир Корытько вошел в тренерский штаб «Энергетика-БГУ» (рас.)
  11. ^ Владимир Корытько стал главным тренером молодежки московского "Динамо" (рас.)
  12. ^ Владимир Корытько уволен из московского "Динамо" (рас.)
  13. ^ Корытько сменил Дулуба на посту главного тренера юниорской сборной Беларуси (U-19) (рас.)
  14. ^ Корытько Владимир Михайлович (рас.) Афіцыйны сайт раменскага «Сатурна»
  15. ^ Корытько возглавил команду российского Д4 (рас.)
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Уладзімер_Карыцька&oldid=2584733»