Сіманічы
| Сіманічы | |
| Першыя згадкі: | 1520 |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Лельчыцкі |
| Сельсавет: | Сіманіцкі |
| Вышыня: | 152 м н. у. м. |
| Насельніцтва: | 907 (2000) |
| Колькасьць двароў: | 338 |
| Тэлефонны код: | +375 2356 |
| Паштовы індэкс: | 247853 |
| Аўтамабільны код: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 51°52′49.2″ пн. ш. 28°5′7.6″ у. д. / 51.880333° пн. ш. 28.085444° у. д.Каардынаты: 51°52′49.2″ пн. ш. 28°5′7.6″ у. д. / 51.880333° пн. ш. 28.085444° у. д. |
Сіманічы на мапе Беларусі   Сіманічы | |
Сі́манічы[1] — вёска ў Лельчыцкім раёне Гомельскай вобласьці, на рацэ Сьвінавод і аўтамабільнай дарозе Лельчыцы — Тураў (Р128), за 25 км на паўночны захад ад раённага цэнтру Лельчыцы, за 52 км ад чыгуначнай станцыі Жыткавічы, за 42 км ад прыстані Тураў на рацэ Прыпяць. Сіманічы ўваходзяць у склад і зьяўляюцца цэнтрам Сіманіцкага сельсавету і камунальнага сельскагаспадарчага прадпрыемства «Сіманічы».
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Па пісьмовых крыніцах вядомы з 1520 году як сяло ў складзе Вялікага княства Літоўскага, дзяржаўная ўласнасьць. 3 1793 г. у складзе Расейскай імпэрыі, сяло Лельчыцкай воласьці Мазырскага павету Менскай губэрні.
3 20 жніўня 1924 году — цэнтар сельсавету.
У студзені 1943 году нямецка-фашысцкія захопнікі спалілі ўсю вёску і загубілі 21 жыхара, а ўсяго за вайну загінула 108 жыхароў.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1840 год — 31 двор, 250 жыхароў
- 1886 год — 58 двароў, 376 жыхароў
- 1909 год — сяло: 154 двары, каля 850 жыхароў; маёнтак: 1 двор, 8 жыхароў
- 1917 год — сяло: 181 двор, 1055 жыхароў; маёнтак: 1 двор, 17 жыхароў
- 1940 год — 245 двароў, 1206 жыхароў
- 1998 год — 352 двары, 920 жыхароў
- 2000 год — 338 двароў, 907 жыхароў
Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Лясьніцтва Нацыянальнага парку «Прыпяцкі». Сярэдняя школа, Дом культуры, бібліятэка, дзіцячы садок, больніца, дом прыстарэлых, аптэка, Дом быту, аддзяленьне сувязі, дзяржаўная крама, бутэрбродная (яна ж бар), прыватная крама, прыватны ларок, рэшткі былога велічнага калгаса.
Інфармацыя для турыстаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Страчаная спадчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Царква
- Царква
Вусная народная творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Каляндарная абраднасьць: Каляды, Шчодры, Стрэчаньне, Гуканьне вясны, Вялікдзень ды інш.
- Сямейная абраднасьць: Вясельле, Радзіны, Хрысьціны ды інш.
- Цэлы вянок пазаабрадавай лірыкі
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лельчыцкага р-на. — Мн.: Паліграфафармленне, 2002. — 606 с.: іл. ISBN 985-6351-13-8.