Розьніца паміж вэрсіямі «Ісак Любан»

'''Іса́к Іса́кавіч Лю́бан''' ([[23 сакавіка]] [[1906]], [[Чэрыкаў]] [[Магілёўская губэрня|Магілёўскай губэрні]]  — [[7 лістапада]] [[1975]], [[Масква]])  — беларускі савецкі [[кампазытар]], [[грамадзкі дзяяч]].

У 1928—1936  — мастацкі кіраўнік [[Беларускае радыё|Беларускага радыё]]. У 1932—1937 старшыня [[Саюз кампазытараў БССР|Саюзу кампазытараў БССР]]. У 1937—1941 мастацкі кіраўнік [[Ансамбаль песьні й танцу Белдзяржфілярмоніі|Ансамблю песьні й танцу]] [[Белдзяржфілярмонія|Беларускай філярмоніі]].

* Для салістаў, хору і сымфанічнага аркестру  — сюіта «Мяжа ў песьнях» (сл. [[Пятрусь Броўка|П. Броўкі]], [[Пятро Глебка|П. Глебкі]], [[Іван Шапавалаў|І. Шапавалава]], 1935);

* для сымфанічнага аркестру  — «Марш на сьмерць» [[Сяргей Кіраў|С.  М.  Кірава]] (1934), «Рафальскіяна» (фантазія на тэмы музыкі да спэктакляў [[Дзяржаўны габрэйскі тэатар БССР|Дзяржаўнага габрэйскага тэатру БССР]], 1935);

* для салістаў, хору і аркестру народных інструмэнтаў  — «Калгасная вечарынка» (словы народныя і ўласныя, 1937), «Стары беларускі вясельны абрад» (на ўласнае лібрэта, 1937);

* для [[Цымбалы|цымбалаў]], [[баян]]у  — п’есы;

* песьні (для хору, салістаў, вакальных ансамбляў), у тым ліку «Дзьве долі» (сл. [[Янка Купала|Я. Купалы]], 1926), «Ноч» (сл. [[Якуб Колас|Я. Коласа]], 1928), «Песьня пра дукорскіх партызанаў» (сл. П. Броўкі, 1931), «Упрыгожым нашыя хаты» (сл. Я. Купалы, 1937), «Быў сьлесар луганскі» (сл. П. Броўкі, 1937), [[Адам Русак#«Бывайце здаровы»|«Бывайце здаровы»]] (сл. [[Адам Русак|А. Русака]], 1937), «На сьмерць партызана» (сл. [[Кандрат Крапіва|К. Крапівы]], 1942), «Помню, помню тыя росы» (сл. К. Крапівы, 1942), «Наш тост» (сл. М. Касенкі, 1942), «Песьня помсты» (сл. М. Рудэрмана, 1942), «Песьня беларускіх партызанаў» (сл. П. Броўкі, 1943), «Васількі» (сл. [[Анатоль Астрэйка|А. Астрэйкі]], 1943), «Мара жаўнера» (сл. А. Сафронава, 1943), «Гармонік» (сл. А. Сафронава, 1943), «Асіна» (сл. А. Сафронава, 1943), «Чорныя косы» (сл. А. Астрэйкі, 1945), «Песьня пра Заслонава» (сл. А. Русака, 1945), «Песьня трактарыстаў» (сл. Я. Шведава, 1946), «Дзявочая» (сл. А. ДасталяДосталя, 1946), «Бацькоўскі запавет» (сл. [[Леў Ашанін|Л. Ашаніна]], 1947), «Паходная песьня» (сл. [[Аляксандар Жараў|А. Жарава]], 1947), «Песьня пра лепшых сяброў» (сл. Л. Ашаніна, 1949), «Чыгуначная краіна» (сл. E[[Яўген Далматоўскі|Я. Далматоўскага]], 1953), нізка на сл. П. Броўкі (1955), «Сьцяжынка палявая» (сл. [[Алесь Бачыла|А. Бачылы]], 1955), нізка на сл. П. Кудраўцава (1961), «Расквітнела краіна» (сл. М. Андронава, 1962), «Партрэт марака» (сл. М. Андронава, 1963), «Ленінскай партыі дзеці» (сл. М. Андронава, 1965), «Мы толькі любілі» (сл. [[Максім Лужанін|М. Лужаніна]], 1965), «Менскія ночы» (сл. А. Русака, 1965), «Маладэчна» (сл. А. Русака, 1965);

* У 1942  г. кампазытар, знаходзячыся пасьля раненьня ў шпіталі, напісаў музыку да песьні «Наш тост». У траўні 1942 году песьня была выкананая ў Маскве на канцэрце майстроў беларускага мастацтва і мела вялікі посьпех. Выконвала яе народная артыстка СССР [[Ларыса Александроўская]]. З тае пары «Наш тост» уключылі у свой рэпэртуар шматлікія вядомыя артысты і франтавыя ансамблі. Зьявіліся розныя варыянты тэксту.