Іван Шапавалаў

	Іван Шапавалаў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	26 студзеня 1907; Біжаўка[d], Бурынскі раён, Харкаўская вобласьць;
Памёр	26 чэрвеня 1941 (34 гады); Барысаў, Менская вобласьць, БССР, СССР;
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, празаік
Гады творчасьці	з 1920
Мова	расейская мова

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Шапавалаў.

Іва́н Шапава́лаў (26 студзеня 1907, в. Бежаўка, Бурынскі раён Сумской вобласьці — 26 чэрвеня 1941, каля Барысава) — беларускі савецкі празаік, паэт.

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Скончыў Камуністычны ўнівэрсытэт Беларусі. У 1923 годзе служыў у войсках асаблівага прызначэньня(ru), у 1925—1939 гг. — у пагранічных войсках, з 1939 году — у палітуправе пагранічных войск НКУС СССР (Масква). Напярэдадні Вялікай Айчыннай вайны працаваў загадчыкам аддзелу ў часопісе «Пограничник» (Масква). Сябра СП СССР з 1934 г.

Загінуў на фронце пад Барысавам.

Творчасьць

Друкаваць вершы, апавяданьні, нарысы пачаў напрыкацы 20-х гадоў. Пісаў на расейскай мове. Выйшлі ў Менску зборнікі вершаў «Товарищи» (1932), «Дзержинцы» (1934), «Время близится» (1937), паэма-аповесьць «Ян Рендя» (1932), аповесьць «Большевики границы» (1936) і кніжка прозы «Ненадуманные рассказы» (1939). Асобныя творы надрукаваны ў зборніку «Мы іх не забудзем» (1949).

У 1940 г. напісаў лібрэта опэры «Пагранічнікі» (музыка Аляксея Туранкова).

Літаратура

Беларускія пісьменнікі: 1917—1990. Менск: Мастацкая літаратура, 1994. ISBN 5-340-00709-X
Скрыжалі памяці : З творчай спадчыны пісьменнікаў Беларусі, якія загінулі ў гады Другой сусветнай вайны / Рэдактар: Бельскі А.. — Мінск : Беларускі кнігазбор, 2005. — Кн. 3. — 671 с — ISBN 985-504-016-3.