Сарагоса
Сарагоса | |||||
гішп. Zaragoza | |||||
| |||||
Краіна: | Гішпанія | ||||
Аўтаномная супольнасьць: | Арагон | ||||
Правінцыя: | Сарагоса | ||||
Кіраўнік: | Jorge Azcón[d] | ||||
Плошча: | 973,78 км² | ||||
Вышыня: | 199 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва (2010) | |||||
колькасьць: | 702 090 чал. | ||||
шчыльнасьць: | 720,99 чал./км² | ||||
Часавы пас: | UTC+1 | ||||
летні час: | UTC+2 | ||||
Тэлефонны код: | 976 | ||||
Паштовы індэкс: | 50001–50022 | ||||
Нумарны знак: | Z | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 41°39′0.000″ пн. ш. 0°53′0.000″ з. д. / 41.65° пн. ш. 0.88333333° з. д.Каардынаты: 41°39′0.000″ пн. ш. 0°53′0.000″ з. д. / 41.65° пн. ш. 0.88333333° з. д. | ||||
Сарагоса | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
http://www.zaragoza.es/ |
Сараґо́са (па-гішпанску: Zaragoza) — горад на поўначы Гішпаніі на рацэ Эбры, сталіца аднайменнае правінцыі й Аўтаномнае Супольнасьці Арагон. Насельніцтва на 2004 год — 641 581 жыхар. У 2008 годзе ў Сарагосе адбылася выстава Expo 2008, сусьветная выстава на вадзе. Горад быў таксама кандыдатам на званьне культурнай сталіцы Эўропы ў 2016 годзе.
Горад славіцца сваім фальклёрам, вядомы мясцовай кухняй і архітэктурнымі помнікамі, як то Базыліка дэль Піляр, Сабор Ля Сэо і палац Альхафэрыя. Ля Сэо й Альхафэрыяя, а таксама некалькі іншых будынкаў зьяўляюцца часткай Помнікаў стылю мудэхар у Арагоне, які зьяўляецца аб’ектам Сусьветнай спадчыны ЮНЭСКО.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сарагоса была заснавана рымлянамі ў 24 годзе да н. э. пад назовам Калёнія Цэзараўгуста (лац. Colonia Caesaraugusta), ад якога адбылася ейная цяперашняя назва. У 380 годзе ў Сарагосе адбыўся ўсеагульны хрысьціянскі сынод[1].
У 712—713 гадох горад быў заваяваны арабамі. З VIII стагодзьдзя Сарагоса належала Кордаўскаму халіфату й служыла маўрытанскім фарпостам у барацьбе супраць хрысьціянскіх каралеўстваў паўночнай Гішпаніі. Пасьля распаду халіфату Сарагоса стала цэнтрам самастойнай мусульманскай дзяржавы, перш чым была заваявана ў 1118 годзе каралём Арагона й Навары Альфонса I падчас Рэканкісты й пасьля стала квітнеючай сталіцай ягонага каралеўства. Маўраў сілком перасялілі з гораду ў прадмесьце, дзе яны стварылі сваё паселішча. Маўрытанская архітэктура гораду была пашкоджана й амаль не перабудавана.
Пасьля аб’яднаньня Гішпаніі ў канцы XV стагодзьдзя горад страціў сваё значэньне, але праславіўся падчас Гішпанскай вайны за незалежнасьць гераічнай абаронай супраць французаў, які імкнуліся ўварвацца ў яго з 1808 па 1809 гады, калі загінула каля 50 тысячаў абаронцаў гораду. Абаронай гораду кіраваў нашчадак старадаўняга арагонскага шляхецкага роду Хасэ Рэбальледа дэ Паляфокс і Мэльці. Ён ня быў вайскоўцам, але падчас паўстаньня ў Сарагосе быў абвешчаны генэрал-капітанам і пасьпяхова кіраваў абаронай Сарагосы амаль 9 месяцаў.
Гарады-сябры
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Concilium Caesaragustanum. Documenta Catholica Omnia
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сарагоса — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў