Рымавід

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Рымавід
лац. Rymavid

Герб «Ляліва»
Асабістыя зьвесткі
Памёр па 1413
Бацькі Кайлікін[d]
Дзеці Юры, Алехна

Рымавід (? — па 1413) — літоўскі баярын. На Гарадзельскай уніі атрымаў герб «Ляліва». Пачынальнік родаў Забярэзінскіх і Аляхновічаў.

Імя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Рымавід (імя)

Рыма (Rimo) і Від (Wid) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -рым- (імёны ліцьвінаў Рымель, Рыман, Рымунд; германскія імёны Riemel, Rimann, Rimund) паходзіць ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'[2], а аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) — ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'[3]. Такім парадкам, імя Рымавід азначае «непарушная моцнасьць»[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: cum Johanne Rymowydowicz[5]; Johannes Rimouidouicz[6], Johannem Rymowidowicz[7] (Johannes Rymowydowicz[8]; 2 кастрычніка 1413 году).

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Зь літоўскага баярскага роду. Відаць, быў у сваяцтве з Манівідам, Гедыгольдам і Вяжам[9].

Меў сыноў Юрыя і Алехну.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1273, 1563.
  2. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.
  5. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 54.
  6. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 57.
  7. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 70.
  8. ^ Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: 2001. С. 171.
  9. ^ Пазднякоў В. Аляхновічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 225.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]