Нармонты
| Нармонты лац. Narmonty | |
| лет. Narmantai | |
| |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Клайпедзкі |
| Раён: | Крэтынскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 56°6′50″ пн. ш. 21°27′40″ у. д. / 56.11389° пн. ш. 21.46111° у. д.Каардынаты: 56°6′50″ пн. ш. 21°27′40″ у. д. / 56.11389° пн. ш. 21.46111° у. д. |
Нармонты на мапе Летувы   Нармонты | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Нармонты (лет. Narmantai) — вёска ў Летуве, каля ракі Эрлы. Уваходзяць у склад Імбарскага староства Крэтынскага раёну Клайпедзкага павету.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нормунд (Normundus[1], Normund) — імя германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова -нар- (-нор-) (імёны ліцьвінаў Нарэла, Нарвід, Ашнар; германскія імёны Narelo, Norvid, Asinar) паходзіць ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[4], стараверхненямецкага -neri 'уратаваньне, утрыманьне'[5], а аснова -мунд- (-мунт-, -монт-) (імёны ліцьвінаў Монтгерд, Валімонт, Жыгімонт; германскія імёны Mundgerd, Walmont, Sigimunt) — ад германскага *mundô 'рука, абарона, крэўнасьць'[6] або гоцкага munds 'моц розуму, імкненьне', mundrs 'гарлівы, палкі'[4]. Такім парадкам, імя Нарымонт азначае «захаваньне палкасьці»[7].
Адпаведнасьць імя Нармонт германскаму імю Nor(d)mund (*Norimund) сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[8].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У пачатку XX ст. Нармонты ўваходзілі ў склад Цельшаўскага павету Ковенскай губэрні[9].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1902 год — 157 чалавек[10]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Gerchow J. Die Gedenküberlieferung der Angelsachsen. — Berlin; New York, 1988. P. 401.
- ^ Stemshaug O. Norsk Personnamnleksikon. — Oslo, 1982. S. 190.
- ^ Normund, Nordic Names
- ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 187.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 180.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 24.
- ^ Schmittlein R. L’anthroponyme germanique employé d’une façon absolue en fonction toponymique // Revue internationale d’onomastique. Nr. 3, 1961. P. 203.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 370.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 488.