Імбары
| Імбары лац. Imbary | |
| лет. Imbarė | |
| |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Клайпедзкі |
| Раён: | Крэтынскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 56°1′37.362″ пн. ш. 21°34′27.001″ у. д. / 56.027045° пн. ш. 21.57416694° у. д.Каардынаты: 56°1′37.362″ пн. ш. 21°34′27.001″ у. д. / 56.027045° пн. ш. 21.57416694° у. д. |
Імбары на мапе Летувы   Імбары | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Імбары (лет. Imbarė) — вёска ў Летуве, каля ракі Саланты. Цэнтар староства Крэтынскага раёну Клайпедзкага павету.
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імбар
Інгебург або Інгеборг, пазьней Імбар (Ingeburg[1], Ingeborg, Imbor) — імя германскага (паўночнагерманскага) паходжаньня[2][3]. Іменная аснова інг- (інк-) (імёны ліцьвінаў Інгела, Ігар; германскія імёны Ingel, Inchar) паходзіць германскага *ing- 'інгевонін' (паўночнагерманскае племя)[4] або старагерманскага *Ingwaz 'імя старажытнага германскага боства'[5][6], а аснова -бург- (-борг-) (імя ліцьвінаў Бургела; германскае імя Burgel) — ад гоцкага bairgan 'прыносіць у бясьпечнае месца' або baurgs 'замак, горад'[7][8].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Сяло Імбары ўпамінаецца ў XVI стагодзьдзі[9].
У XIX ст. Імбары ўваходзілі ў склад Цельшаўскага павету Ковенскай губэрні[10].
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1902 год — 249 чалавек[11]
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 961.
- ^ Otterbjörk R. Svenska förnamn. — Svenska språknämnden, 1979.
- ^ Imbor, Nordic Names
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 159.
- ^ Peterson L. Nordiskt runnamnslexikon. — Institutet för språk och folkminnen, 2007.
- ^ ING, Nordic Names
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 90—91.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 62.
- ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 123.
- ^ Słownik geograficzny... T. III. — Warszawa, 1882. S. 275.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 475.