Н

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Літара кірыліцы Н
Нн
Выява
К  Л  Љ  М  Н  Њ  О  П  Р
  У лацінцыN · n
Зьвесткі
  Гук[n]
  Назва ў Юнікодзеcyrillic capital letter en
cyrillic small letter en
  ЮнікодН: U+041D
н: U+043D
  HTMLН‎: &#1053, &#x41d
н‎: &#1085, &#x43d
  UTF-16Н‎: 0x41D
н‎: 0x43D
  URL-кодН: %D0%9D
н: %D0%BD
Каб пабачыць усе сымбалі, глядзіце: Друкарскія сымбаліЛацінскія літарыКірылічныя літары

Н, н (эн; курсіў: Н н ) — літара славянскіх кірылічных альфабэтаў (14-я ў баўгарскім, 15-я ў беларускім і расейскім, 16-я ў сэрбскім, 17-я ў македонскім і 18-я ва ўкраінскім); выкарыстоўваецца таксама ў пісьмовасьці некаторых неславянскіх народаў. У стара- і царкоўнаславянскім альфабэтах называецца «нашь» (ст.-сл.) або «нашъ» (ц.-сл.). У кірыліцы ёсьць 15-ай паводле ліку. У глаголіцы — 16-ай паводле ліку.

Можа быць малой й вялікай. Мае рукапісны й друкаваны выгляд.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Н паходзіць з кірылічнай , што ўзьнікла на аснове грэцкай літары Ν, ν (Ню). У Глаголіцы мае выгляд .

У рукапісах XIV—XVII стагодзьдзяў у зьвязку з рознымі пісьмовымі школамі і выкарыстаньнем розных тыпаў пісьма (устаў, паўустаў, скорапіс) ужывалася ў некалькіх выглядах, якія дапамагаюць вызначаць час і месца напісаньня. У XVII стагодзьдзі літара Н канчаткова выціснула літару Ν. Літара Ν выкарыстоўваецца цяпер толькі ў царкоўнаславянскай мове.

Лічбавае значэньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Н мае значэньне лічбы — 50. У Глаголіцы мае значэньне 70.