Н
Н | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Кірыліца | |||||||||||||
А | Б | В | Г | Ґ | Д | Ђ | |||||||
Ѓ | Е | Ё | Є | Ж | Ѕ | З | |||||||
И | І | Ї | Й | Ј | К | Л | |||||||
Љ | М | Н | Њ | О | П | Р | |||||||
С | Т | Ћ | Ќ | У | Ў | Ф | |||||||
Х | Ц | Ч | Џ | Ш | Щ | Ъ | |||||||
Ы | Ь | Э | Ю | Я | |||||||||
Архаічныя літары кірыліцы | |||||||||||||
Ꙁ | Ꙃ | Ꙅ | Ꙇ | Ꙉ | Ҁ | Ѻ | |||||||
Ѹ | Ꙋ | Ѡ | Ѽ | Ꙍ | Ѿ | Ꙏ | |||||||
Ѣ | Ꙑ | Ꙓ | Ꙕ | Ꙗ | Ѥ | Ѧ | |||||||
Ꙙ | Ѫ | Ꙛ | Ѩ | Ꙝ | Ѭ | Ѯ | |||||||
Ѱ | Ѳ | Ѵ | Ѷ | Ꙟ | Ꙡ | Ꙣ | |||||||
Ꙥ | Ꙧ | Ꙩ | Ꙫ | Ꙭ | ꙮ | Ꚙ | |||||||
Ꚛ |
Н, н (эн) — знак усіх славянскіх кірылічных альфабэтаў (14-ы ў баўгарскім, 15-ы ў беларускім і расейскім, 16-ы ў сэрбскім, 17-ы ў македонскім і 18-ы ва ўкраінскім); выкарыстоўваецца таксама ў пісьмовасьці некаторых неславянскіх народаў. У стара- і царкоўнаславянскай азбуцы называецца «нашь» (ст.-сл.) або «нашъ» (ц.-сл.). У кірыліцы зьяўляецца 15-й па ліку. У глаголіцы — 16-ы па ліку.
Можа быць маленькім і вялікім знакам. Мае рукапісны й друкаваны выгляд.
Мінулае[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Н паходзіць з кірылічнай , што ўзьнікла на аснове грэцкага знаку Ν, ν (Ню). У Глаголіцы мае выгляд
.
У рукапісах 14—17 стагодзьдзяў у сувязі з рознымі пісьмовымі школамі і выкарыстаньнем розных тыпаў пісьма (устаў, паўустаў, скорапіс) ужывалася ў некалькіх выглядах, якія дапамагаюць вызначаць час і месца напісаньня. У 17-ым стагодзьдзі знак Н канчаткова выцясьніў знак Ν. Знак Ν выкарыстоўваецца зараз толькі ў царкоўнаславянскай мове.
Лічбавае значэньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Н мае значэньне лічбы — 50. У Глаголіцы мае значэньне 70.