П
Перайсьці да навігацыі
Перайсьці да пошуку
П | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Кірыліца | |||||||||||||
А | Б | В | Г | Ґ | Д | Ђ | |||||||
Ѓ | Е | Ё | Є | Ж | Ѕ | З | |||||||
И | І | Ї | Й | Ј | К | Л | |||||||
Љ | М | Н | Њ | О | П | Р | |||||||
С | Т | Ћ | Ќ | У | Ў | Ф | |||||||
Х | Ц | Ч | Џ | Ш | Щ | Ъ | |||||||
Ы | Ь | Э | Ю | Я | |||||||||
Архаічныя літары кірыліцы | |||||||||||||
Ꙁ | Ꙃ | Ꙅ | Ꙇ | Ꙉ | Ҁ | Ѻ | |||||||
Ѹ | Ꙋ | Ѡ | Ѽ | Ꙍ | Ѿ | Ꙏ | |||||||
Ѣ | Ꙑ | Ꙓ | Ꙕ | Ꙗ | Ѥ | Ѧ | |||||||
Ꙙ | Ѫ | Ꙛ | Ѩ | Ꙝ | Ѭ | Ѯ | |||||||
Ѱ | Ѳ | Ѵ | Ѷ | Ꙟ | Ꙡ | Ꙣ | |||||||
Ꙥ | Ꙧ | Ꙩ | Ꙫ | Ꙭ | ꙮ | Ꚙ | |||||||
Ꚛ |
П, п (гучаньне назвы: пэ) — сямнаццаты знак беларускае азбукі. Існуе ва ўсіх славенскіх кірылічных азбуках (16-ы ў баўгарскае, 17-ы ў расейскае, 19-ы ў сэрбскае, 20-ы ў македонскае і ўкраінскае). Выкарыстоўваецца таксама ў пісьмовасьцях некаторых неславенскіх народаў: манголаў, казахаў, таджыкаў, абхазаў і ўсіх народнасьцяў Расеі. У стара- і царкоўнаславенскай азбуцы носіць назву «покоі» (ст.-сл.) або «Покой» (ц.-сл.), што азначае «мір, спакой, адпачынак», а таксама «скон». У кірыліцы звычайна лічыцца 17-м па парадку, выглядае як . У глаголіцы па ліку 18-ы, мае выгляд
і мае лікавае значэньне 90. Паходжаньне кірылічнага знаку ад грэцкага знаку пі (Π, π).
Лічбавае значэньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У стараславенскай і царкоўнаславенскай мовах П мае значэньне лічбы — 80.