Мужчынская зборная Італіі па баскетболе
| Італія Nazionale di pallacanestro dell’Italia | |||
|
| |||
| Асноўныя зьвесткі | |||
|---|---|---|---|
| Рэйтынг ФІБА | 14 (26 лістапада 2024) | ||
| Чалец ФІБА з | 1932 | ||
| Рэгіён ФІБА | Эўропа | ||
| Фэдэрацыя | Італьянская баскетбольная фэдэрацыя | ||
| Трэнэр | |||
| Алімпійскія гульні | |||
| Удзелаў | 13 | ||
| Мэдалёў |  Срэбра: (1980, 2004)
| ||
| Чэмпіянаты сьвету | |||
| Удзелаў | 10 | ||
| Мэдалёў | 0 | ||
| Чэмпіянаты Эўропы | |||
| Удзелаў | 38 | ||
| Мэдалёў |  Золата: (1983, 1999) Срэбра: (1937, 1946, 1991, 1997) Бронза: (1971, 1975, 1985, 2003)
| ||
| Форма | |||
| |||
| Спасылкі | |||
| Вэб-старонка | |||
| (абнаўленьне: 23 сьнежня 2024) | |||
Мужчынская зборная Італіі па баскетболе — нацыянальная каманда, якая прадстаўляе Італію на міжнародных баскетбольных турнірах. Кіруецца Італьянскай баскетбольнай фэдэрацыяй.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Першы матч зборнай Італіі быў згуляны 4 красавіка 1926 году ў Міляне, і завяршыўся ён перамогай над зборнай Францыі зь лікам 23:17. Першы ўдзел Італіі на Алімпіядзе прыпаў на летнія Алімпійскія гульні 1936 году ў Бэрліне, дзе апэнінская дружына заняла сёмае месца пры дваццаці адным удзельніку. На чэмпіянаце Эўропы 1937 году зборная Італія здабыла срэбраныя мэдалі прагуляўшы зборнай Летувы ўсяго на адзіны пункт у фінальнай сустрэчы. Срэбраны вынік паўтарыўся ўжо па Другой сусьветнай вайне на чэмпіянаце Эўропы 1946 году. Паваенныя гады былі асабліва цяжкімі для каманды. Зборная ня толькі прапусьціла некалькі Алімпійскіх гульняў і чэмпіянатаў сьвету, але яшчэ на кантынэнтальных пяршынствах вынікі былі няўдалымі. Асаблівае значэньне мела пастанова кіраўніцтва зборнай ня браць удзел на чэмпіянаце Эўропы 1949 году на знак смутку па ахвярах авіякатастрофы ў Супэрзі. Гэта быў першы раз, калі італьянскія баскетбалісткі прапусьціла Эўрабаскет.
На летніх Алімпійскіх гульнях 1960 году ў Рыме зборная Італія прадэманстравала выдатнія вынікі, заняўшы чацьвертае месца, саступіўшы толькі зборным ЗША, СССР і Бразыліі. Цікава, што арганізацыйныя выдаткі на Алімпіяду ў Рыме сталі чыньнікам адмовы ад удзелу ў чэмпіянаце Эўропы 1961 году. У 1969 годзе галоўным трэнэрам каманды быў прызначаны Джанкарлё Прыма, які засяродзіў стратэгію гульні на абароне. Пад ягоным кіраўніцтвам зборная ўзмацнілася, пачаўшы прэтэндаваць на месца ў сусьветнай эліце. За часам Прымы «адзура» заваявалі бронзавыя мэдалі двух эўрапейскіх чэмпіянатаў ды двойчы былі чацьвертымі на чэмпіянатах сьвету. На летніх Алімпійскіх гульнях 1972 году італьянскія спартоўцы ў матчы за бронзавыя мэдалі саступілі зборнай Кубы.
У 1979 годзе новы трэнэра Сандра Гамба замяніў Прыма, прывёўшы Італію да найбуйнейшага трыюмфу на той момант. Зборная ўзяла срэбра на летніх Алімпійскіх гульнях 1980 году ў Маскве, золата на чэмпіянаце Эўропы 1983 году ў Нанце і бронзу на чэмпіянаце Эўропы 1985 году ў Штутгарце. Як і ў мінулыя гады, лідэрамі каманды былі Дына Мэнэгін, П’ерлюіджы Мардзараці і Рэната Віляльта, аднак таксама важкую ролю займелі Антанэльлё Рыва і Рабэрта Брунамонці. Пасьля гэтага часу да зборнай зноў надайшла крыза, не зважаючы на тое, што зборная ўзяла срэбраныя мэдалі хатняга чэмпіянату Эўропы 1991 году. У 1992 годзе галоўным трэнэрам быў прызначаны Эторэ Мэсына, але адзіным ягоным дасягненьнем сталася другое месца на чэмпіянаце Эўропы 1997 году ў Барсэлёне. Каманда не магла адабрацца на Алімпійскія гульні і чэмпіянат сьвету.
Вялікім расчараваньнем стаў чэмпіянат сьвету 1998 году ў Атэнах, бо Італья ўважался за аднаго з фаварытаў, маючы ў сваім складзе Грэгара Фучку, Карлтана Маерза і Дына Мэнэгінам, аднак спынілася ў выніку толькі на шостым радку. Наступны трэнэр Богдан Таневіч прывёў Італію да трыюмфу на чэмпіянаце Эўропы 1999 году. На чэмпіянаце Эўропы 2003 году зборная Італіі мела добрыя вынікі і цягам турніру перамагла зборныя Нямеччыны і Грэцыі, але пазьней была выбітая ў паўфінале зборнай Гішпаніі. Перамога над зборнай Францыі ў матчы за бронзу забясьпечыла камандзе кваліфікацыю на летнія Алімпійскія гульні 2004 году. Італьянскія баскетбалісты здабылі срэбраныя мэдалі ў гэтым спаборніцтве і былі спыненыя толькі ў фінальнай гульні зборнай Аргентыны. У наступныя гады вынікі зноў пагоршылі, не зважаючы на ўзрослую інтэрнацыяналізацыю НБА і ўстойлівую прысутнасьць у гэтай лізе італьянскіх гульцоў. Між тым, Італія ня здолела кваліфікавацца на чэмпіянат Эўропы 2009 году ўпершыню з 1961 году, але першы раз праз спартовыя чыньнікі.
5 лістапада 2015 году Эторэ Мэсына вярнуўся на пасаду галоўнага трэнэра[1], аднак плёну гэта не дало, бо зборная ня здолела адабрацца на летнія Алімпійскія гульні 2016 году. На чэмпіянаце Эўропы 2017 году італьянцы выйшлі з групы, але ў чвэрцьфінале былі спыненыя зборнай Сэрбіі, не зважаючы на добрую гульні лідэра каманды Марка Бэлінэльлі. Празь пяць год Джанмарка Пацэка прывёў зборную да такога ж выніку, але гэтым разам італьянцаў выбіла ў чвэрцьфінале зборная Францыі.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| |||||||||||||||||||||||
