Лоцевічы
| Лоцевічы | |
| трансьліт. Locievičy | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Людвіноўскі |
| Насельніцтва: | 17 чал. |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222429 |
| СААТА: | 6213834126 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°37′58″ пн. ш. 27°15′6″ у. д. / 54.63278° пн. ш. 27.25167° у. д.Каардынаты: 54°37′58″ пн. ш. 27°15′6″ у. д. / 54.63278° пн. ш. 27.25167° у. д. |
Лоцевічы на мапе Беларусі ±   Лоцевічы | |
Ло́цевічы[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Людвіноўскага сельсавету.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Касьцяневічы[2][3][4][5].
Да 27 сьнежня 1962 году вёска знаходзілася ў складзе Крывіцкага пассавету[6].
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
- ^ Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 27 снежня 1962 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1963, № 9 (1009).
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 84.