Перайсьці да зьместу

Лоцевічы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Лоцевічы
трансьліт. Locievičy
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Людвіноўскі
Насельніцтва:
  • 17 чал. (2019)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222429
СААТА: 6213834126
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°37′58″ пн. ш. 27°15′6″ у. д. / 54.63278° пн. ш. 27.25167° у. д. / 54.63278; 27.25167Каардынаты: 54°37′58″ пн. ш. 27°15′6″ у. д. / 54.63278° пн. ш. 27.25167° у. д. / 54.63278; 27.25167
Лоцевічы на мапе Беларусі ±
Лоцевічы
Лоцевічы
Лоцевічы
Лоцевічы
Лоцевічы
Лоцевічы

Ло́цевічы[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Людвіноўскага сельсавету.

У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Касьцяневічы[2][3][4][5].

Да 27 сьнежня 1962 году вёска знаходзілася ў складзе Крывіцкага пассавету[6].

  • 1931 год — 419 чалавекi[7]
  • 1921 год — 169 чалавекi[8]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  6. ^ Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 27 снежня 1962 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1963, № 9 (1009).
  7. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60.
  8. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 84.