Клесіна

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Клесіна
трансьліт. Kliesina
Праваслаўная капліца (былая каталіцкая)
Праваслаўная капліца (былая каталіцкая)
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Людвіноўскі
Насельніцтва: 64 чал.
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222429
СААТА: 6213834096
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°39′24″ пн. ш. 27°15′57″ у. д. / 54.65667° пн. ш. 27.26583° у. д. / 54.65667; 27.26583Каардынаты: 54°39′24″ пн. ш. 27°15′57″ у. д. / 54.65667° пн. ш. 27.26583° у. д. / 54.65667; 27.26583
Клесіна на мапе Беларусі ±
Клесіна
Клесіна
Клесіна
Клесіна
Клесіна
Клесіна
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Кле́сіна[1]вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Людвіноўскага сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

З 1793 году пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай Клесіна, як і ўся Воўкаўшчына, уваходзіла ў склад Расейскай імпэрыі, быў утвораны Вялейскі павет у складзе спачатку Менскай, а з 1843 году — Віленскай губэрні. Уваходзіла ў склад Вялейскага павету Расейскай імпэрыі. У міжваенны час знаходзілася ў складзе Вялейскага павету, Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Крывічы[2][3][4][5].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1931 год — 165 чалавекі[6]
  • 1921 год — 131 чалавекі[7]

Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  6. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60.
  7. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 84.