Клёд Сымон

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Перайсьці да навігацыі Перайсьці да пошуку
Клёд Сымон
Claude Simon ca 1932.jpg
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 10 кастрычніка 1913(1913-10-10)[1][2][3][…]
Памёр 6 ліпеня 2005(2005-07-06)[1][2][3][…] (91 год)
Пахаваны
Сужэнец Réa Karavas[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьнік, навэліст
Мова француская мова[5]
Узнагароды

Клёд Эжэн Анры Сымон (па-француску: Claude Simon, 10 кастрычніка 1913, Антананарыва— 6 ліпеня 2005, Парыж) — францускі пісьменьнік, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры (1985).

Творы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1945 : Le Tricheur, Éditions du Sagittaire
  • 1947 : La Corde raide, Éditions du Sagittaire
  • 1952 : Gulliver, Calmann-Lévy
  • 1954 : Le Sacre du Printemps, Calmann-Lévy
  • 1957 : Le Vent. Tentative de restitution d’une retable baroque, Éditions de Minuit
  • 1958 : L’Herbe, Éditions de Minuit
  • 1960 : La Route des Flandres, Éditions de Minuit
  • 1962 : Le Palace, Éditions de Minuit
  • 1966 : Жанчыны Femmes (паводлн дваццаці трох карцін Жуана Міро), Éditions Maeght
  • 1967 : Histoire, Éditions de Minuit
  • 1969 : La Bataille de Pharsale, Éditions de Minuit
  • 1970 : Orion aveugle, Skira
  • 1971 : Les Corps conducteurs, Éditions de Minuit
  • 1973 : Triptyque, Éditions de Minuit
  • 1975 : Leçon de choses, Éditions de Minuit
  • 1981 : Георгікі Les Géorgiques, Éditions de Minuit, ISBN 2-7073-1950-3
  • 1984 : Валасы Веранікі La Chevelure de Bérénice, Éditions de Minuit (перавыданьне тэкста «Жанчынаў»)
  • 1986 : Стакгольмская прамова Discours de Stockholm, Éditions de Minuit
  • 1987 : L’Invitation, Éditions de Minuit
  • 1988 : Album d’un amateur, Rommerskirchen
  • 1989 : L’Acacia, Éditions de Minuit
  • 1992 : Photographies, 1937—1970, Éditions Maeght
  • 1994 : Correspondance avec Jean Dubuffet, L'Échoppe
  • 1997 : Le Jardin des Plantes, Éditions de Minuit
  • 2001 : Le Tramway, Éditions de Minuit
  • 2006 : Oeuvres, Collection Pléiade

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Claude Simon // Encyclopædia Britannica (анг.)
  2. ^ а б Claude Simon // Discogs (анг.) — 2000.
  3. ^ а б Claude Simon // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  4. ^ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
  5. ^ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Лявонава Е. Сімон // БЭ ў 18 т. Т. 14. Мн., 2002.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Commons-logo.svg Клёд Сымон — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў


Чарніліца Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Клёд_Сымон&oldid=2170931»