Перайсьці да зьместу

Клаўсюты

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Клаўсюты
лац. Kłaŭsiuty
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Нарачанскі
Насельніцтва: 5 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222445
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°33′53.9″ пн. ш. 26°40′51.2″ у. д. / 54.564972° пн. ш. 26.680889° у. д. / 54.564972; 26.680889Каардынаты: 54°33′53.9″ пн. ш. 26°40′51.2″ у. д. / 54.564972° пн. ш. 26.680889° у. д. / 54.564972; 26.680889
Клаўсюты на мапе Беларусі ±
Клаўсюты
Клаўсюты
Клаўсюты
Клаўсюты
Клаўсюты
Клаўсюты

Клаўсю́ты[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Сьпягліцы. Уваходзяць у склад Нарачанскага сельсавету Вялейскага раёну Менскай вобласьці.

Асноўны артыкул: Кляўз

Імя Кляўз (Кляўс, Клаўс) звычайна разглядаецца як германскі скарот хрысьціянскага імя Мікалай (Nikolaus)[2]. У беларускім арэале бытуюць вытворныя прозьвішчы Кляўзовiч, Кляўз, Кляўзiн, Кляўзо, Кляўс, Кляўсаў[2]. Імя Klaus (Klasz, Klas) і вытворныя ад яго германскія імёны гістарычна бытавалі ў Польшчы[3][4].

Антрапанімічны суфікс-пашыральнік -ут- (-ut-) адзначаецца як у германскіх, так і славянскіх мовах[5].

  • 1999 год — 8 чалавек
  • 2009 год — 5 чалавек
  • 2010 год — 5 чалавек
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 160.
  2. ^ а б Гурская Ю. Многоязычие в Великом княжестве Литовском в зеркале древних фамилий // Acta Baltico-Slavica. Nr. 37 (2013). С. 7.
  3. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 186.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 305—306, 308.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 204.