Перайсьці да зьместу

Кая Калас

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Кая Калас
па-эстонску: Kaja Kallas
1 ліпеня 2014 — 5 верасьня 2018
Наступнік Ігар Гразін[d]
27 сакавіка 2011 — 14 лістапада 2011
Наступнік Тэр’е Трэй[d]
2 ліпеня 2012 — 18 чэрвеня 2014
Наступнік Калеў Калемэтс[d]
4 красавіка 2019 — 26 студзеня 2021
Наступнік Timo Suslov[d]
26 студзеня 2021 — 22 ліпеня 2024
Папярэднік Юры Ратас[d]
Наступнік Крыстэн Міхал[d]
з 1 сьнежня 2024
Папярэднік Жузэп Барэль
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася: 18 чэрвеня 1977(1977-06-18)[1] (47 гадоў)
Партыя:
Сужэнец: Арва Халік[d]
Бацька: Сійм Калас[d]
Маці: Крысьці Калас[d]
Адукацыя:
Узнагароды:
ордэн князя Яраслава Мудрага II ступені Grand Cross of the Order of the Star of Romania Order of the Polar Star - Commander's Grand Cross

Кая Калас (па-эстонску: Kaja Kallas; нарадзіўся 18 чэрвеня 1977 году) — эстонская палітыкіня і прэм’ер-міністарка Эстоніі з 26 студзеня 2021 году. Яна была лідэркай Партыі рэформаў Эстоніі з 2018 году і сябрам Рыйгікогу з 2019 году і раней з 2011 па 2014 гады. Калас працавала дэпутаткай Эўрапейскага парлямэнту з 2014 па 2018 гады, прадстаўляючы альянс лібэралаў і дэмакратаў Эўропы. Перад абраньнем у парлямэнт працавала адвакаткай, спэцыялізуючыся на эўрапейскім і эстонскім законе аб канкурэнцыі.

Нарадзілся ў Таліне 18 чэрвеня 1977 году ў сям’і Сійма Каласа, які сам у свой час займаў пасаду прэм’ер-міністра Эстоніі, а потым працаваў камісарам Эўрапейскай камісіі[4]. Маці Каі ў дзяцінстве перажыла дэпартацыю ў Сібір, дзе была вымушана жыць амаль 10 гадоў[5]. Прадзедам Каі быў Эдуард Алвэр, адзін з заснавальнікаў Эстоніі 24 лютага 1918 году, і першым начальнікам эстонскай паліцыі з 1918 году па 24 траўня 1919 году[5]. Згодна зь сямейным радаводам Калас мае таксама латвійскі і нямецкія карані праз бацьку[6][7].

Кая скончыла Тартускі ўнівэрсытэт у 1999 годзе, атрымаўшы ступень бакаляўра. Жыла ў Францыі і Фінляндыі падчас стажыровак па эўрапейскім заканадаўстве[8]. З 2007 году навучалася ў Эстонскай бізнэс-школе, атрымаўшы ступень выканаўчай магістаркі дзелавога адміністраваньня ў галіне эканомікі ў 2010 годзе[9]. У тым жа годзе далучылася да Партыі рэформаў Эстоніі. У 2011 годзе балятавалася ад партыі ў эстонскі парлямэнт, дзе па абраньні ачольвала камітэт па эканамічных справах з 2011 па 2014 гады. У наступным працавала ў Эўрапейскім парлямэнце, а затым зноўку вярнулася ў Эстонію, дзе з пачатку 2021 году ачольвае ўрад.

  1. ^ а б Kaja Kallas // https://pantheon.world/profile/person/Kaja_Kallas
  2. ^ а б Search for a party memberЦэнтар рэестраў ды інфармацыйных сыстэмаў.
  3. ^ а б Members of the European Parliament, Членове на Европейския парламент, Diputados al Parlamento Europeo, Poslanci Evropského parlamentu, Medlemmer af Europa-Parlamentet, Mitglieder des Europäischen Parlaments, Euroopa Parlamendi liikmed, Βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Députés au Parlement européen, Feisirí Pharlaimint na hEorpa, Zastupnici u Europskom parlamentu, Deputati al Parlamento europeo, Eiropas Parlamenta deputāti, Europos Parlamento nariai, Az Európai Parlament képviselői, Il-Membri tal-Parlament Ewropew, Leden van het Europees Parlement, Posłowie do Parlamentu Europejskiego, Deputados ao Parlamento Europeu, Deputații în Parlamentul European, Poslanci Európskeho parlamentu, Poslanci Evropskega parlamenta, Euroopan parlamentin jäsenet, Europaparlamentets ledamöter (мн.)
  4. ^ «Digital Savvy Estonia Is Set to Get Its First Female Prime Minister». Fortune.
  5. ^ а б «Even further from Russia: what is known about the new head of the Estonian government». Europeeska Pravda.
  6. ^ «Siim Kallas: eliidi raputamine on õige eesmärk». Lääne Elu.
  7. ^ «Siim Kallas: 'Minu vanaema oli lätlane? Väga huvitav!'». Eesti Ekspress.
  8. ^ «Estonian candidates for the European Parliament: Kaja Kallas (Reform Party)». Estonian World.
  9. ^ «Victory for the centre-right opposition (ER) in the general elections in Estonia». The Foundation Robert Schuman.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]