Злачынства
Злачы́нства ў самім агульным разуменьні — гэта правапарушэньне, зьдзяйсьненьне якога цягне за сабой ужываньне да асобы мер крымінальнай адказнасьці. Злачынствы могуць вылучацца з агульнай масы правапарушэньняў па фармальнай прыкмеце (усталяваньне за іх крымінальнага пакараньня, забарона крымінальным законам), а таксама па матэрыяльнай прыкмеце (высокая ступень небясьпекі іх для грамадзтва, істотнасьць прычыняльных імі парушэньняў правапарадку).
Беларусь[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 2010 годзе ўстановы пракуратуры ўлічылі 140 920 злачынстваў (1,5% ад ліку насельніцтва Беларусі), зь якіх сьледчым удалося раскрыць 60%[1]. 43,5% злачынстваў учынілі маладыя людзі ва ўзросьце 18—29 гадоў. Кожнае трэцяе раскрытае злачынства зьдзейсьнілі асобы ў стане алькагольнага ап’яненьня[2].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Ігар Шчучэнка. Скарачаецца колькасць цяжкіх злачынстваў // Зьвязда : газэта. — 28 студзеня 2011. — № 17 (26881). — С. 1. — ISSN 1990-763x.
- ^ Уладзіслаў Кулецкі. Калі ў нас будзе дастатковая колькасьць міліцыянэраў // Чырвоная зьмена. — 23 лютага 2011. — № 7 (15658). — С. 1.