Ерхі
| Ерхі | |
| трансьліт. Jerchi | |
| |
| Першыя згадкі: | 1756 |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Крывасельскі |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222420 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°34′10″ пн. ш. 27°13′27″ у. д. / 54.56944° пн. ш. 27.22417° у. д.Каардынаты: 54°34′10″ пн. ш. 27°13′27″ у. д. / 54.56944° пн. ш. 27.22417° у. д. |
Ерхі на мапе Беларусі ±   Ерхі | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Е́рхі[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Крывасельскага сельсавету.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1756 годзе вёска ў маёнтку Кастыкі, уласнасьць Міхала Адама Сьлізьня. У 1800 годзе ўласнасьць Рафала Сьлізьня: 13 двароў, 104 жыхары.
У 1911 годзе вёска ў Княгінінскай воласьці. У 1938 годзе — у Касьцяневіцкай вясковай гміне: 55 двароў, 297 жыхароў.
Да 28 траўня 2013 году вёска ўваходзіла ў склад Касьцяневіцкага сельсавету[2].
Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- «Белы камень» — валун чырвонага колеру ў лагчыне Васілёў Лог каля Ерхаў.
- Помнік землякам (1969)
Вуліцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Цэнтральная
- Садовая
- Лясная
- Маладзёжная
- Новая
- Лясны завулак [3]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234(рас.)
- ^ Спіс вуліц Ерхі Дзяржаўны камітэт па маёмасьці Рэспублікі Беларусь(рас.)
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць. Вілейскі раён. // — Мн.: БелТА., 2003. — 704 с. — (Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларуі.). — 3000 экз. — ISBN 985-6302-56-0.
- Збор помнікаў гісторыі і культуры. Мінская вобласць. Кніга 1, стар. 144.
- Культавыя і гістарычныя валуны Беларусі / А. К. Карабанаў, В. Ф. Вінакураў, Л. У. Дучыц і інш. — Мінск: Беларуская навука, 2011. — 152-153 с.