Гіём Апалінэр
Гіём Апалінэр | |
Guillaume Apollinaire | |
Гіём Апалінэр (зьлева) і Андрэ Рувэр(fr), 1914 год | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Імя пры нараджэньні | Вільгельм Апалінары Кастравіцкі |
Нарадзіўся | 26 жніўня 1880[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17] Рым, Італія[18] |
Памёр | 10 лістапада 1918[1][2][3][4][5][19][6][7][8][9][10][11][12][14][20][15] (38 гадоў) Парыж[18] |
Пахаваны | Пэр-Ляшэз[21] |
Сужэнец | Жакліна Альварэс[22] |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | паэт, пісьменьнік |
Гады творчасьці | 1898 — цяпер |
Жанр | белы верш |
Мова | француская мова[1] і італьянская мова |
Узнагароды | |
Подпіс | ![]() |
Гіём Апалінэ́р (сапраўднае імя Вільгельм Апалінары Кастраві́цкі[23], па-француску: Guillaume Apollinaire; 26 жніўня 1880, Рым, Італія — 9 лістапада 1918, Парыж, Францыя) — францускі паэт, пісьменьнік і крытык. Стрыечны пляменьнік беларускага празаіка Каруся Каганца.
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Сапраўднае імя — Гіём Альбэрт Уладзімер Аляксандар Апалінары Кастравіцкі (Wilhelm Albert Vladimir Apollinaris Kostrowicki).
Радавы маёнтак Кастравіцкіх, Дарожкавічы пад Наваградкам, быў канфіскаваны за іхны ўдзел у паўстаньні 1863—1864 гадоў. Дзед Апалінэра, Міхаіл Апалінары Кастравіцкі, эміграваў у Італію, дзе і прайшло дзяцінства паэта. Адным з сыноў дзедавага брата, Карла Самуілавіча Кастравіцкага, быў беларускі празаік Казімер Кастравіцкі, больш вядомы пад творчым псэўданімам Карусь Каганец. Ён прыходзіўся Гіёму стрыечным дзядзькам[24].
У 1899 годзе Апалінэр пераехаў у Парыж. Удзельнічаў у Першай сусьветнай вайне.
Памёр у 1918 годзе. Пахаваны ў Парыжы на могілках Пэр-Ляшэз.
Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Літаратурную дзейнасьць пачаў у 1901 годзе[23].
Творы на беларускай мове[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Асобныя выданьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Зямны акіян: Выбранае. Пераклад і прадмова Эдзі Агняцьвет. Мн., 1973 (Сэрыя «Літаратура народаў сьвету»).
- Выбраныя вершы. Пераклад: Лявон Баршчэўскі, Андрэй Хадановіч, Уладзь Лянкевіч, Ганна Янкута і інш. Мн., 2016 (Сэрыя «Паэты плянэты»).
Іншыя публікацыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- «Шпацыр аднаго ценю» («Калосьсе», №8 2000).
- Апалінэр Г. [Вершы] / Перакл. Л. Баршчэўскага // Полымя. 2000. № 8.
- Навелы / пераклад: Алесь Асташонак, вершы / пераклад: Лявон Баршчэўскі, Андрэй Хадановіч // Крыніца. 2001. № 11-12 (71).
- Мы развіталіся з цэлай эпохай… вершы пер. Уладзь Лянкевіч, Кацярына Маціеўская, Андрэй Стэфановіч, Лявон Баршчэўскі, Леанід Дранько-Майсюк, Андрэй Хадановіч
Крыніцы і заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б в Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
- ^ а б Guillaume Apollinaire
- ^ а б Guillaume Apollinaire — 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
- ^ а б Encyclopædia Britannica
- ^ а б SNAC — 2010.
- ^ а б International Music Score Library Project — 2006.
- ^ а б Інтэрнэт-база зьвестак фантастыкі — 1995.
- ^ а б NooSFere — 1999.
- ^ а б BD Gest'
- ^ а б Энцыкляпэдыя Бракгаўза
- ^ а б Vegetti Catalog of Fantastic Literature
- ^ а б Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, Macmillan, Grove's Dictionaries, 1998. — ISBN 978-1-884446-05-4
- ^ Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online / Hrsg.: A. Beyer, B. Savoy — B: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter.
- ^ а б Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.
- ^ а б Roglo — 1997. — 8261991 экз.
- ^ Babelio — 2007.
- ^ Proleksis enciklopedija — 2009.
- ^ а б Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Бэрлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118503634 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ^ Itaú Cultural Энцыкляпэдыя Ітау Культурал — São Paulo: Itaú Cultural, 1987. — ISBN 978-85-7979-060-7
- ^ GeneaStar
- ^ Gabrielli D. Dictionnaire historique du Père-Lachaise — 2002. — P. 179. — ISBN 978-2-85917-346-3
- ^ L'Humanité — RF: 2005. — ISSN 0242-6870; 2496-8617
- ^ а б «Дзве даты. 26 жніўня». «Звязда» №166 (26774), 26 жніўня 2010 г.
- ^ Пашкевіч, А. «Кроў з крыві беларуса...» Легенда і лёс Каруся Каганца // Роднае слова. — Мн.: 1994. — № 7—8. — С. 11.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
![]() |
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |