Віцебскія замкі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік гісторыі і абарончай архітэктуры
Віцебскія замкі
Віцебскія замкі, 1664 г.
Віцебскія замкі, 1664 г.
Краіна Беларусь
Места Віцебск
Каардынаты 55°11′38″ пн. ш. 30°12′10″ у. д. / 55.19389° пн. ш. 30.20278° у. д. / 55.19389; 30.20278Каардынаты: 55°11′38″ пн. ш. 30°12′10″ у. д. / 55.19389° пн. ш. 30.20278° у. д. / 55.19389; 30.20278
Віцебскія замкі на мапе Беларусі
Віцебскія замкі
Віцебскія замкі
Віцебскія замкі
Віцебскія замкі на Вікісховішчы

Віцебскія замкі — помнік гісторыі і абарончай архітэктуры ў Віцебску. Складаліся з Горнага, Ніжняга і Ўзгорскага замкаў. Існавалі ў XIV—XVIII стагодзьдзях.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Руіны Віцебскага замка. Н. Орда, 1875—1876 гг.

Раньнія часы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паводле паданьня зь Віцебскага летапісу, у 974 годзе княгіня кіеўская Вольга заснавала першы драўляны замак (горад) пры ўтоку Віцьбы ў Дзьвіну.

Вялікае Княства Літоўскае[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Па далучэньні Віцебску да Вялікага Княства Літоўскага ў XIV ст. вялікі князь Альгерд узьвёў мураваныя фартыфікацыі вакол Горнага і Ніжняга замкаў. Адно з найзначнейшых выпрабаваньняў Віцебскіх замкаў адбылося ў 1393 годзе пры аблозе вялікім князем Вітаўтам, калі ўпершыню ў Вялікім Княстве Літоўскім былі ўжытыя гарматы. У 1396 годзе Вітаўт ізноў мусіў браць штурмам фартыфікацыі места. У спробе здабыць вялікакняскі тытул Віцебск двойчы ў 1435 і 1437 гадох браў у аблогу Міхал Жыгімонтавіч. Тройчы ў 1516, 1519, 1568 гадох яго беспасьпяхова штурмавалі маскоўскія захопнікі.

У 1614 годзе адбыўся вялікі пажар, у выніку якога большая драўляная частка Ніжняга і Горнага замкаў ушчэнт згарэла. У вайну Маскоўскай дзяржавы з Рэччу Паспалітай (1654—1667) Віцебскія замкі пратрымаліся даўжэй за іншыя вялікалітоўскія фартыфікацыі: іхныя абаронцы здаліся 22 лістапада 1654 году па ўпартай 14-тыднёвай аблозе. Захапіўшы замкі, маскоўцы спрабавалі іх падрамантаваць, аднак стары мураваны замак Альгерда так і не аднаўляўся: замест мураваных сьценаў і вежаў ставілі драўляныя зрубы.

За часамі Вялікай Паўночнай вайны (1700—1721) 28 верасьня 1708 году на загад маскоўскага гаспадара Пятра I, а пазьней у 1752 годзе ізноў жа праз расейцаў драўляныя замкі былі спаленыя, па чым іх закінулі і больш не аднаўлялі[1].

Пад уладай Расейскай імпэрыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Па першым падзеле Рэчы Паспалітай (1772 год), калі Віцебск апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, рэшткі фартыфікацыяў зруйнавалі, а тэрыторыі замкаў паступова забудавалі.

Найноўшы час[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1970 годзе на тэрыторыі Віцебскіх замкаў прайшлі археалягічныя дасьледаваньні (кіраўнік — Міхась Ткачоў).

У 2007 годзе тут збудавалі рэпліку Духаўскага кругліка, дзе разьмясьціўся музэй.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Для Альгерда Віцебск меў выняткова вялікае значэньне ў правядзеньні актыўнай усходняй палітыкі (ваенных паходаў на Маскву), таму ня дзіўна што вялікі князь загадаў збудаваць на месцы драўлянага старога гроду комплекс магутных мураваных фартыфікацыяў, які складаўся з Горнага і Ніжняга замкаў.

Горны замак меў пяць абарончых вежаў, лінія ягонай абароны дасягала 392 сажань (800 мэтраў), тым часам сьцяна Ніжняга замка дасягала 585 ½ сажань (1256[2] мэтраў) і ўмацоўвалася 13 вежамі.

Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гістарычная графіка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гістарычныя здымкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Брэжго Б. Замкі Віцебшчыны. — Вільня, 1933.
  2. ^ Ткачоў М., Чарняўская Т. Віцебскія замкі // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 457.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]