Вікторыя Амеліна
| Вікторыя Амеліна | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзілася | 1 студзеня 1986 |
| Памерла | 1 ліпеня 2023[2] (37 гадоў) |
| Пахаваная | |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | пісьменьніца, навэлістка, эсэістка, паэтка, перакладніца, пясьняр, праграмістка |
| Мова | украінская мова, ангельская мова і расейская мова |
| Узнагароды | |
Вікторыя Юр’еўна Амеліна (па-ўкраінску: Вікторія Юріївна Амеліна, 1 студзеня 1986, Львоў — 1 ліпеня 2023, Краматорск) — украінская пісьменьніца і грамадзкая дзяячка, ляўрэатка прэміі Конрада.
Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вікторыя Амеліна нарадзілася 1 студзеня 1986 году ў Львове. У школьныя гады разам з бацькам пераехала ў Канаду, але неўзабаве вырашыла вярнуцца ва Ўкраіну.[3] У 2007 годзе з адзнакай атрымала ступень магістра кампутэрных тэхналёгій Львоўскага палітэхнічнага ўнівэрсытэту. У 2005—2015 гадах працавала ў міжнародных тэхналягічных кампаніях.
У 2014 годзе выйшаў дэбютны раман Вікторыі «Сындром лістапада, або Homo Compatiens». Кніга ўвайшла ў дзесятку лепшых празаічных выданьняў па вэрсіі прэміі «ЛітАкцэнт году — 2014». У наступным годзе раман быў перавыдадзены, і ён увайшоў у шорт-ліст прэміі імя Валерыя Шаўчука.
У тым жа 2015 годзе Вікторыя Амеліна прыпыніла сваю кар’еру ў сфэры інфармацыйных тэхналёгій, каб прысьвяціць сябе пісьменьніцтву. У 2016 годзе выйшла яе першая кніга для дзяцей «Нехта, або Вадзяное сэрца». У 2021 годзе выйшла яе чарговая кніга для дзяцей «Электронныя гісторыі экскаватаркі Экі». У 2017 годзе ў «Выдавецтве Старога Льва» выйшаў другі раман Вікторыі «Дом за дом». Кніга трапіла ў шорт-ліст нацыянальных і міжнародных прэмій: «ЛітАкцэнт года — 2017», Прэмія году літаратуры ЮНЭСКА, Эўрапейская літаратурная прэмія. Найлепшай празаічнай кнігай года Запароскае кніжнае таварыства назвала «Дом за дом».
Тэксты Вікторыі Амелінай выходзілі ў перакладах на польскую, чэскую, нямецкую, галяндзкую, ангельскую і гішпанскія мовы.
У 2021 годзе Вікторыя стала ляўрэаткай Літаратурнай прэміі імя Джозэфа Конрада-Кажаноўскага. У тым жа годзе яна заснавала Нью-ёрскі літаратурны фэстываль, які прайшоў у пасёлку Нью-Ёрк Бахмуцкага раёну Данецкай вобласьці.
Была сябрам украінскага ПЭН-цэнтру[4]..
Абставіны сьмерці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
27 чэрвеня 2023 году ў Краматорску разам з дэлегацыяй калюмбійскіх журналістаў і пісьменьнікаў знаходзілася ўкраінская пісьменьніца, сябра Украінскага ПЭНу і дакумэнтатарка ваенных злачынстваў у арганізацыі Truth Hounds Вікторыя Амеліна. Пакуль яны вячэралі ў рэстаране Ria Lounge у цэнтры гораду, расейскія войскі нанесьлі ракетны ўдар па будынку. Дзесяткі людзей загінулі і былі параненыя, сярод апошніх і Вікторыя[5].
Амеліна памерла ад цяжкіх ранаў 1 ліпеня 2023 году ў бальніцы імя Мечнікава ў Дняпры[6]..
Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- «Синдром листопаду, або Homo Compatiens» (Discursus, 2014).
- «Синдром листопаду, або Homo Compatiens» (Віват, 2015)
- «Хтось, Або Водяне Серце» (2016).
- «Дім для Дома» (2017).
- Е-е-есторії екскаватора Еки Шаблён:Webarchive / Львоў: Видавництво Старого Лева, 2021. — 64 с. — ISBN 978-617-679-924-5.
Зборнікі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- «Це зробила вона» (2017)
- «Лялька» (2018)
- «Мости замість стін» (2020)
- «Що дасть нам силу?» (2020)
- «Ковчег „Титанік“. 20 есеїв про людство зразка 2020-го» (2020)
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Catalog of the German National Library (ням.)
- ^ Writer Victoria Amelina dies following Kramatorsk strike — The Kyiv Independent, 2023.
- ^ Амеліна Вікторія - автор видавництва «Vivat» Праверана 2016-05-30 г. Архіўная копія ад 4 серпня 2016 г.
- ^ Амеліна ВікторіяШаблён:Ref-uk-UA Архіўная копія ад 8 вересня 2018 г. Праверана 2018-10-25 г.
- ^ https://hi.dn.ua/novosti/novosti-kramatorska/ukrajinska-pismennitsya-viktoriya-amelina-sered-poranenikh-vnaslidok-raketnogo-udaru-po-kramatorsku-e-shche-kolumbijtsi
- ^ Після поранення у Краматорську померла письменниця Вікторія Амеліна (укр.) Праверана 2023-07-02 г.