Выгаляненты
| Выгаляненты | |
| трансьліт. Vyhalianienty | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гарадзенская |
| Раён: | Смаргонскі |
| Сельсавет: | Вішнеўскі |
| Насельніцтва: | 49 чал. (2009)[1] |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1592 |
| Паштовы індэкс: | 231005 |
| СААТА: | 4256808036 |
| Нумарны знак: | 4 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°43′41″ пн. ш. 26°26′51″ у. д. / 54.72806° пн. ш. 26.4475° у. д.Каардынаты: 54°43′41″ пн. ш. 26°26′51″ у. д. / 54.72806° пн. ш. 26.4475° у. д. |
Выгаляненты на мапе Беларусі ±   Выгаляненты | |
Выгаляне́нты[2] — вёска ў Смаргонскім раёне Гарадзенскай вобласьці. Уваходзіць у склад Вішнеўскага сельсавету. Празь вёску праходзіць дарога Н6745.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 2009 год — 49 чалавек[1]
- 1999 год — 70 чалавек
Інфармацыя для турыстаў
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Драўляная капліца пад тытулам Маці Божай Суцяшальніцы Засмучаных была пабудавана ў 1767 годзе на паўночнай ускраіне вёскі, на зямлі, якую ахвяравалі мясцовыя землеўладальнікі — паны Невяровічы і Абрамовічы[3]. Адноўлена ў першай палове XIX ст. і прыпісана да вішнеўскай парафіі Сьвірскага дэканату. З 1864 да 1919 г., калі парафія ня дзейнічала, капліца прыпісвалася да касьцёла ў Нястанішках. У 1929 годзе капліца паднаўлялася.
Гэта была характэрная для клясыцызму пабудова — прамавугольная ў пляне з трохграннай алтарнай часткай, перакрытая двухсхільным дахам з вальмамі над алтаром, галоўны фасад вырашаны як чатырохкалённы порцік. У інтэр’еры, перакрытым плоскай падшыўной стольлю, усталяваны драўляны алтар у выглядзе порціку з падвоенымі калёнамі. У алтары зьмешчаны абраз Маці Божай Суцяшальніцы Засмучаных, які лічыцца цудадзейным. Абраз «апрануты» ў срэбныя з пазалотай шаты, вакол зьмешчаны шэраг вотаў. Над уваходам зроблены хоры.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Колькасьць насельніцтва Беларусі на кастрычнік 2009 году
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 338
- ^ Вішнева. Парафіі і сьвятыні. Слова жыцця, 3-05-2013