Перайсьці да зьместу

Вада

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі


Вада
Хімічная структура
Хімічная структура
Агульныя
Хімічная формула H₂O[1]
Фізычныя характарыстыкі
Малярная маса 3,0E−26 кг
Шчыльнасьць 0,983854 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,993547 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,998117 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,9998395 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,999972 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,99996 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,9997026 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,9991026 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,9982071 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,9977735 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,9970479 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,9956502 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,99403 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,99221 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,99022 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,98804 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,9857 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,98321 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,98056 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,97778 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,97486 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,9718 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,96862 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,96531 грамаў на кубічны сантымэтар[2], 0,96189 грамаў на кубічны сантымэтар[2] і 0,95835 грамаў на кубічны сантымэтар[2]
Цьвёрдасьць 1,5[3]
Дынамічная вязкасьць 1,7911 millipascal second, 1,0016 millipascal second і 0,89002 millipascal second
Кінэматычная вязкасьць 0,01012 square centimetre per second
Энэргія іёнізацыі 2,0E−18 джоўль[4]
Тэрмічныя характарыстыкі
Тэмпэратура плаўленьня 0,002519 °C[5] і 0 ± 0,002 °C[6]
Тэмпэратура кіпеньня 99,9839 °C[7]
Тэмпэратура раскладаньня 2200 °C
Цеплаправоднасьць 0,56 watt per metre kelvin
Энтальпія ўтварэньня −241 818 джоўль на моль[8] і −285 830 джоўль на моль[8]
Энтальпія кіпеньня 40,656 кіляджоўль на моль[9] і 40 655,928 джоўль на моль[10]
Аптычныя характарыстыкі
Паказальнік пераламленьня 1,3945, 1,33432, 1,32612, 1,39336, 1,33298 і 1,32524
Структура
Дыпольны момант 6,2E−30 coulomb metre[4]
Клясыфікацыя
Рэгістрацыйны № CAS 7732-18-5
PubChem
№ Эўрапейскай супольнасьці 231-791-2
SMILES
 
InChI
RTECS ZC0110000
ChEBI 15377
ChemSpider
Вада ў Вікісховішчы
Калі не пазначана іншае, усе зьвесткі прыведзеныя для стандартных умоваў (25 °C, 100 кПа).

Вада́ (аксыд вадароду)[11] — хімічны зьвязак з формулай Н2О[12], у звычайных умовах існуе ў выглядзе вадкасьці. У выглядзе газу (тэмпэратура 100 °C і вышэй) мае назву пара, у цьвёрдым выглядзе (0 °C і ніжэй) — лёд ці сьнег.

Вада зьяўляецца актыўным распушчальнікам. Большая частка натуральнай вады «салёная» (каля 97,38%), яна мае ў сваім складзе многа распушчаных соляў, у асноўным хлярыд натрыю. Таксама шмат распушчаных газаў, але найболей дыяксыд вугляроду. Вада вельмі распаўсюджана на Зямлі. Напрыклад акіяны займаюць каля 70,8% яе паверхні, трэба так сама дадаць балоты, рэкі, азёры і ледавікі. Частка вады знаходзіцца пад паверхняй зямлі ці ў атмасфэры (аблокі, вадзяны пар).

Некаторыя хімічныя элемэнты маюць у сваім складзе ваду (гідраты — утрымліваюць крышталічную ваду). У натуральным асяродзьдзі вада прадстаўлена растворам солі і газаў. Найбольшую колькасьць мінэральных соляў утрымлівае марская вада і мінэральная вада; найменшую вада з атмасфэрных ападкаў. Ваду з найменшай колькасьцю мінэральных дадаткаў называюць мяккай, а ўтрымліваючую вялікую колькасьць соляў кальцыю і магніюжорсткай. Вада мае шмат шляхоў ужываньня. Найважнейшая гэта — пітная вада, у хатніх гаспадарках вада ўжываецца ў санітарна-бытавых мэтах, у сельскай гаспадарцы для арашэньня, значнай колькасьць вады патрабуецца для прамысловасьці.

Атмасфэрная вада (аблокі)

Прамысловая вада можа ўжывацца для пераносу цяпла ці ахалоджваньня, як рэагент, растваральнік і г.д. Мільярд чалавек на сьвеце ня мае бесьперашкоднага доступу да пітной вады. Кожны дзень хваробы, выкліканыя недахопам чыстай вады, прыводзяць да сьмерці тысячаў людзей, у асноўным дзяцей. У многіх выпадках натуральная вада перад ужываньнем павінна быць ачышчана. Працэс ачысткі тычыцца як пітной так і прамысловай вады.

25 чэрвеня 1783 году францускі хімік Антуан Лявуазье паведаміў на паседжаньні Парыскай акадэміі навук, што вада ёсьць злучэньнем вадароду і тлену. У 1785 годзе разам з вайсковым інжынэрам Жанам Менье сынтэзаваў зь іх ваду[13].

Фізычныя ўласьцівасьці вады

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вада

Цікавай асаблівасьцю вады зьяўляецца тое, што пры награваньні ад 0 °C да 4 °C (дакладней 3,98 °C) вада сьціскаецца. Дзякуючы гэтаму калі тэмпэратура падае ніжэй 4 °C, больш халодная вада, як меней гаматная, застаецца на паверхні і замярзае, пад ільдом захоўваецца станоўчая тэмпэратура.

Біялягічнае значэньне

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вада зьяўляецца асноўнай часткай спажываньня ўсіх вядомых арганізмаў. Удзельнік большай часткі мэтабалічных рэакцый, вада таксама зьяўляецца «транспартным сродкам арганізма»: напрыклад, прадуктаў аднаўленьня клетак, гармонаў, энзымаў і г.д. Рэгулюе тэмпэратуру і ўдзельнічае ў гідролізе. Вада складае каля 60% масы дарослага чалавека, немаўляткі каля 75%.

У 2013 годзе ўстановы жыльлёва-камунальнай гаспадаркі (ЖКГ) Беларусі збылі каля 500 млн кубамэтраў вады. У сярэднім на содні прыпадала 1,5 млн кубамэтраў, зь якіх каля 1 млн — насельніцтву. Сярод 136 вадаправодных установаў Міністэрства жыльлёва-камунальнай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь 82% былі ўстановамі ЖКГ, а 18% — самастойнымі. Менавіта самастойныя ўстановы, якія працавалі ў буйных гарадах, адпусьцілі 66% вады. Сярэдні па Беларусі сабекошт кубамэтру вады пры водазабесьпячэньні складаў 5017 рублёў ($0,49). У будове сабекошту: 22,7% займала аплата працы, 20,2% — выдаткі на электраэнэргію, каля 15% — амартызацыя, 10% — рамонт. Пры водаадвядзеньні сьцёкаў сабекошт складаў 3984 рублі ($0,39)[18].

На 2022 год выведаныя запасы прэснай падземнай вады ў Беларусі складалі 6,35 млн кубамэтар/содні з 609 радовішчаў, а мінэральнай вады — каля 62 130 кубамэтар/содні. Забясьпечанасьць вадой складала 6200 кубамэтраў за год на душу насельніцтва Беларусі. Большасьць водакарыстаньня прыпадала на гаспадарча-пітныя патрэбы — 43 % і на патрэбы сельскай гаспадаркі Беларусі — 31 %[19].

  1. ^ а б в г д water (анг.)
  2. ^ а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я аа аб ав аг ад ае аё аж аз аі ак ал ам ан ао ап ар ас ат ау аф ах ац ач аш аэ аю ая ба бб бв бг бд бе бё бж бз бі бк бл бм бн бо бп бр бс бт бу бф бх CRC Handbook of Chemistry and Physics (анг.) / R. C. Weast, David R. Lide, Jr. — 70 — Boca Raton: CRC Press. — ISBN 978-0-8493-0470-5
  3. ^ а б Петрушевский Ф. Ф., Гершун А. Л. Лед, в физике (рас.) // Энциклопедический словарьСПб: Брокгауз — Ефрон, 1896. — Т. XVII. — С. 471—473.
  4. ^ а б в г д е David R. Lide, Jr. Basic laboratory and industrial chemicals (анг.): A CRC quick reference handbookCRC Press, 1993. — ISBN 978-0-8493-4498-5
  5. ^ а б в Revised Release on the Equation of State 2006 for H2O Ice IhIAPWS, 2009.
  6. ^ а б в Reproducibility of the Temperature of the Ice Point in Routine MeasurementsНацыянальны інстытут стандартаў і тэхналёгій, 1995.
  7. ^ а б в https://web.archive.org/web/20201002112833/http://www1.lsbu.ac.uk/water/water_properties.html#c1
  8. ^ а б в г д е Smith J. M., H.C. Van Ness, M.M. Abbott Introduction to Chemical Engineering Thermodynamics (анг.) // J. Chem. Educ.ACS, 1950. — Vol. 27, Iss. 10. — P. 789. — ISSN 0021-9584; 1938-1328doi:10.1021/ED027P584.3
  9. ^ а б в Atmospheric Thermodynamics: Elementary Physics and ChemistryВыдавецтва Кембрыдзкага ўнівэрсытэту, 2009. — С. 64. — ISBN 9780521899635
  10. ^ а б в PubChem (анг.)
  11. ^ Елисеев А. А., Третьяков Ю. Д. и др. ВОДА // Большая российская энциклопедия. Электронная версия (2016); https://web.archive.org/web/20181225031022/https://bigenc.ru/chemistry/text/1921053 Дата обращения: 12.06.2018
  12. ^ Water (анг.). PubChem. Праверана 12 чэрвеня 2018 г.
  13. ^ Даты, падзеі, людзі // Зьвязда : газэта. — 25 чэрвеня 2014. — № 117 (27727). — С. 8. — ISSN 1990-763X.
  14. ^ CRC Handbook of Chemistry and Physics / Haynes, W.M. (ed.). — 94th Edition. — Boca Raton: FL: CRC Press LLC, 2013-2014. — P. 4-98.
  15. ^ The Merck Index - An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals / O'Neil, M.J. (ed.). — Cambridge, UK: Royal Society of Chemistry, 2013. — P. 1868.
  16. ^ а б Handbook of Chemistry and Physics (анг.) / Editor David R. Lide, Jr. — 78th edition. — CRC Press, 1997. — P. 6-52.
  17. ^ Heat Capacity of Water (анг.). U.S. Department of the Interior. Праверана 12 чэрвеня 2018 г.
  18. ^ Сяргей Куркач. Сабекошт вады i водаадвядзеньня зьнізяць на 15% // Зьвязда : газэта. — 27 лютага 2014. — № 37 (27647). — С. 1, 2. — ISSN 1990-763x.
  19. ^ Водныя рэсурсы // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 18 сакавіка 2022 г. Праверана 12 красавіка 2022 г.