Анатоль Кашталапаў

Анатоль Кашталапаў
	Анатоль Кашталапаў
Дата нараджэньня	20 ліпеня 1948
Месца нараджэньня	Магілёў, БССР, СССР;
Дата сьмерці	25 сьнежня 2018 (70 гадоў)
Месца вучобы	Магілёўскі дзяржаўны каледж мастацтваў[d];
Занятак	мультыінструмэнталіст, танцоўшчык
Месца працы	Народны хор імя Цітовіча; Харошкі;
Інструмэнты	баян[d], гармонік[d], дудка, акарына[d], флейта і жалейка[d]
Узнагароды	нагрудны знак «За ўнёсак у разьвіцьцё культуры Беларусі»[d] (2003) Ганаровая грамата Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь[d] (2011) Ганаровая грамата Менгарвыканкаму[d] (2017)

Анато́ль Міха́йлавіч Каштала́паў (20 ліпеня 1948, Магілёў, БССР — 25 сьнежня 2018) — беларускі танцоўшчык і музыка, мастацкі кіраўнік беларускага дзяржаўнага ансамблю народнай музыкі „Сьвята“. Заслужаны артыст Беларусі.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Бацька — родам з Сыбіры, каваль; маці — з Магілёўшчыны^[1]. Анатоль займаўся грой на баяне ў Доме піянэраў, хадзіў у харэаграфічны гурток пры Магілёўскім мэталюргічным заводзе^[2]. Пасьля навучаўся ў Магілёўскай культпрасьветвучэльні імя Крупскай на танцавальным аддзяленьні.

Вайсковую службу праходзіў у музычнай роце ў Асіповічах, дзе навучаўся гры на флейце, граў у зводным аркестры Беларускай вайсковай акругі. Пасьля працаваў у саўгасе „Вейна“ мастацкім кіраўніком самадзейнасьці^[2].

У 1970 року пераехаў у Менск на запрашэньне Белдзяржфілярмоніі, дзе трапіў у трупу балету Дзяржаўнага народнага хору Беларусі пад кіраўніцтвам Генадзя Цітовіча^[3].

Пасьля заснаваньня ў 1974 року ўвайшоў у склад ансамблю „Харошкі“ пад кіраўніцтвам Валянціны Гаявой; акрамя танцаў і гры на музычных інструмэнтаў, захапіўся зьбіраньнем фальклёру. У ансамблі пазнаёміўся з сваёй будучай жонкай Сьвятланай^[4].

З 1988 року — артыст балету ў ансамблі „Сьвята“, з 2001 і да скону — ягоны мастацкі кіраўнік. Пасьля сыходу з „Харошак“ першы шлюб, у якім з Сьвятланай мелі дачку, распаўся^[4]. Другая жонка — Ганна Пухнарэвіч.

Сябра Саюзу кампазытараў Беларусі.

Дзейнасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Рознаплянавы музыка-мультыінструмэнталіст. Валодаў майстэрствам граньня на акарыне, баяне, гармоніку, дудках, жалейцы, флейце. Ад Вячаслава Пратасевіча пераняў уменьне граньня на саломінцы.

За 48 гадоў творчай дзейнасьці зьдзейсьніў мноства фальклёрных экспэдыцыяў. На аснове сабранага ў розных рэгіёнах Беларусі і апрацаванага ім фальклёру стварыў музычна-харэаграфічную („Музыкі граюць“) і песенна-музычную („Застольная“) кампазыцыі, танцы й інш^[5].

Прэміі і ўзнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заслужаны артыст Беларусі (1983)
Нагрудны знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусі (2003)
Ганаровая грамата Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусі (2011)
Ганаровая грамата Менскага гарадзкога выканаўчага камітэту (2017)

Ушанаваньне памяці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Правобраз маладога Анатоля Кашталапава намаляваны ў мазаічных пано на фасадзе дамоў насупраць Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі^[5].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Майстры і куміры. Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь Анатоль Кашталапаў на YouTube
^ ^а ^б Владислава и Маргарита Кашталаповы. Наш дедушка Анатолий Михайлович Кашталапов // Камертон. — Магілёў: Могилёвская государственная гимназия-колледж искусств, 2020. — № 5 (82). — С. 8.
^ Сьвірко, Ірына (4 траўня 2017) Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь Анатоль Кашталапаў пра сёньняшні дзень ансамбля „Сьвята“, народную песьню і Юрачку. Беларусь сегодня. Праверана 10 жніўня 2021 г.
^ ^а ^б Ермалюк, Анастасия Заслуженная артистка Республики Беларусь Светлана Кашталапова: «Если жить по совести, судьба будет благосклонна» (рас.). Женский журнал. Праверана 10 жніўня 2021 г.
^ ^а ^б Памёр заслужаны артыст Беларусі Анатоль Кашталапаў. „Зьвязда“ (25 сьнежня 2018). Праверана 10 жніўня 2021 г.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т.. — Мн.: 1999 Т. 8: Канто — Кулі. — С. 199.
432 // Культура Беларусі: энцыклапедыя / рэдкал.: У. Аляксандраў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2013. — Т. 4. — 660с.:іл. с. — 2000 ас. — ISBN 978-985-11-0746-5
Республика Беларусь: Энциклопедия в 7 т. Т. 4: Картография — Миноговые / редкол.: Г. П. Пашков и др. — Минск: БелЭн, 2007. — 768 с : ил. — ISBN 985-11-0341-1. — ISBN 978-985-11-0385-6 (Т. 4)

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

[1] Майстры і куміры. Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь Анатоль Кашталапаў на YouTube

[мдгкм8-2] а ^б Владислава и Маргарита Кашталаповы. Наш дедушка Анатолий Михайлович Кашталапов // Камертон. — Магілёў: Могилёвская государственная гимназия-колледж искусств, 2020. — № 5 (82). — С. 8.

[3] Сьвірко, Ірына (4 траўня 2017) Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь Анатоль Кашталапаў пра сёньняшні дзень ансамбля „Сьвята“, народную песьню і Юрачку. Беларусь сегодня. Праверана 10 жніўня 2021 г.

[кашталапава-4] а ^б Ермалюк, Анастасия Заслуженная артистка Республики Беларусь Светлана Кашталапова: «Если жить по совести, судьба будет благосклонна» (рас.). Женский журнал. Праверана 10 жніўня 2021 г.

[пз-5] а ^б Памёр заслужаны артыст Беларусі Анатоль Кашталапаў. „Зьвязда“ (25 сьнежня 2018). Праверана 10 жніўня 2021 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]