Абэрон — другі па велечыні спадарожнік Урану і дзявяты па масе сярод спадарожнікаў Сонечнай сыстэмы. Таксама вядомы пад назвай «Уран IV». Адкрыты 11 студзеня1787 року Ўільямам Гершэлям і названы ім у гонар фантастычнага караля феяў і эльфаў з твораў Ўільяма Шэксьпіра «Сон у летнюю ноч». Спадарожнік зьяўляецца самым далёкім ад Урану, яго арбіта разьмешчана часткова па-за межамі магнітасфэры Ўрану.
Верагодна Абэрон сфармаваўся з Акрэцыйнага дыску, атуляўшага Ўран адразу пасьля ўзьнікненьня плянэты. Спадарожнік складаецца з каменю і лёду ў роўных прапорцыях, і, верагодна, дыферэнцыяваны на каменнае ядро и ледзяную мантыю. На мяжы верагодна маецца слой вадкай вады. Паверхня Абэрону цёмная з чырвоным адценьнем. Рэльеф спадарожніку фармуецца ў асноўным ударамі астэроідаў і камэт. На паверхні прысутнічаюць шмат кратэраў, дыямэтар якіх сягае 210 км². На спадарожніку маюцца сыстэмы рвоў (грабэнаў), утварыўшыхся за часамі тэктанічных працэсаў на этапе фармаваньня плянэты.
Спадарожнік Абэрон вывучаецца па здымках зробленых адзіным касьмічным апаратам «Вояджэр-2», які праляцеў побач з Уранам і яго спадарожнікамі ў студзені 1986.
^Herschel, W. S. (1787). "An Account of the Discovery of Two Satellites Revolving Round the Georgian Planet". Philosophical Transactions of the Royal Society of London 77: 125–129. doi:10.1098/rstl.1787.0016. JSTOR 106717
^ абJacobson, R. A.; Campbell, J. K.; Taylor, A. H.; Synnott, S. P. (June 1992). "The masses of Uranus and its major satellites from Voyager tracking data and earth-based Uranian satellite data". The Astronomical Journal 103 (6): 2068–2078. Bibcode:1992AJ....103.2068J. doi:10.1086/116211
^Grundy, W. M.; Young, L. A.; Spencer, J. R.; Johnson, R. E.; Young, E. F.; Buie, M. W. (October 2006). "Distributions of H2O and CO2 ices on Ariel, Umbriel, Titania, and Oberon from IRTF/SpeX observations". Icarus 184 (2): 543–555. arXiv:0704.1525. Bibcode:2006Icar..184..543G. doi:10.1016/j.icarus.2006.04.016
.jpg)
