Самуэль Леў Агінскі

Самуэль Леў Агінскі
	; Герб «Агінскі»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1595; Кроны[d], Ковенскі павет, Троцкае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая;
Памёр	1657; Кроны[d], Ковенскі павет, Троцкае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая;
Род	Агінскія
Бацькі	Багдан Агінскі; Раіна з Валовічаў
Жонка	Соф’я зь Білевічаў
Дзеці	Шыман Караль Агінскі,; Алена Агінская,; Ян Агінскі;

Самуэль Леў Агінскі (каля 1595 — 1657) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Стольнік (з 1620) і цівун троцкі (з 1633). Валодаў Агінтамі і Еўем у Троцкім ваяводзтве, Лёзнам і Мікулінам у Віцебскім ваяводзтве^[1].

Біяграфія

Паходзіў са старэйшай княскай лініі роду Агінскіх. Сын Багдана і Раіны з Валовічаў, брат Дзьмітрыя, Аляксандра (1590—1653) і Яна (1619—1684). Атрымаў адукацыю ва ўнівэрсытэце Франэкера ў Галяндыі.

З 1620 стольнік, ад 1633 — цівун троцкі. Пабраўся шлюбам з Соф’яй Білевіч, ад якой меў 2 сыноў і 4 дачок^[1].

У 1637 годзе заснаваў Полацкі Богаяўленскі манастыр. У 1644 збудаваў палац у Віцебску, які да пачатку XIX ст. быў найбольшым грамадзянскім будынкам у горадзе. Разам са сваёй жонкай фундаваў у Маркаве Віцебскага ваяводзтва манастыр. Паводле пасьмяротнага тэстамэнту хацеў быць пахаваным у фамільным манастыры ў Кронах^[2].

^ ^а ^б Анатоль Грыцкевіч. Агінскія // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 203.
^ Wolff J. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. — Warszawa, 1895. S. 302.

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1993. — Т. 1: А — Беліца. — 494 с. — ISBN 5-85700-074-2