Палац Агінскіх (Віцебск)
.jpg)
Пала́ц Агі́нскіх у Ві́цебску — адзіная вядомая на сёньняшні дзень сядзіба Агінскіх, якая існавала на Віцебшчыне ў XVII стагодзьдзі. Уяўляла сабой арыгінальнае драўлянае палацавае збудаваньне з рысамі готыкі і рэнэсансу, у якім жылі прадстаўнікі як мінімум чатырох пакаленьняў князёў Агінскіх, нашчадкаў троцкага стольніка Самуэля Льва Агінскага[1]. Пабудовы віцебскай рэзыдэнцыі былі зьнішчаныя ўжо ў XVIII стагодзьдзі.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сьведчаньнем існаваньня прэзэнтабэльнай магнацкай рэзыдэнцыі Агінскіх у Віцебску зьяўляюцца зьвесткі пра дзейнасьць пры двары інструмэнтальнай капэлы віцебскага ваяводы Марцыяна Міхала Агінскага, якая, паводле паведамляеньняў газэты «Kurier Polski», абслугоўвала сямейныя і грамадзкія ўрачыстасьці[2].
У 1730 годзе яна іграла на прыёме, зладжаным з нагоды прызначэньня князя Марцыяна на пасаду віцебскага ваяводы; у жніўні 1731 году — на ўрачыстасьці ўнясеньня абраза Сьв. Юзэфа ў Віцебскі езуіцкі касьцёл; у 1742 годзе — на прыёме з нагоды атрыманьня сынам ваяводы Станіславам ордэна Белага Арла; у 1744 годзе — на вясельлі дачкі Марыяны[2].
Віцебская рэзыдэнцыя была зьнішчаная да канца XVIII ст. У першае дзесяцігодзьдзе XIX ст. побач або нават часткова на падмурках колішняга палаца Агінскіх быў узьведзены мураваны будынак езуіцкай вучэльні.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Людміла Хмяльніцкая. Культурна-мэцэнацкая дзейнасьць князёў Агінскіх на Віцебшчыне // Гістарычна-культурныя ўзаемадачыненні. — Беларусь паміж Усходам і Захадам, ч. 2. — Менск: Нацыянальны навукова-асьветны цэнтр імя Ф. Скарыны, 1997. — (Беларусіка-Albaruthenica; Кніга 6, Ч. 2). — ISBN 985-6419-04-2
- ^ а б Дадиомова О.В. Музыкальная культура городов Белоруссии в XVIII веке. — Мн.: 1992. — С. 18, 28, 71.
 |
Гэта — накід артыкула пра Віцебск. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |