Перайсьці да зьместу

Павал Вусаў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Павал Вусаў
Дата нараджэньня 1975[1]
Месца нараджэньня
Месца вучобы
Занятак палітоляг
Навуковая сфэра паліталёгія
Месца працы Варшаўскі ўнівэрсытэт
Вядомы як сябра сакратарыяту «Вольная Беларусь»
Навуковая ступень доктар навук (2011)
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Вусаў.

Па́вал Ву́саў (нар. 1975, Магілёў, цяпер Беларусь) — беларускі палітоляг.

Доктар грамадзкіх навук (2011). Сябра Беларускага нацыянальнага сакратарыяту «Вольная Беларусь» (зь 2020 году). Прафэсар-ад’юнкт Варшаўскага ўнівэрсытэту (на 2022 год).

У 1998 годзе скончыў гістарычны факультэт Магілёўскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Узначальваў Магілёўскую мескую суполку «Маладых сацыял-дэмакратаў». У 2003 годзе скончыў асьпірантуру ў Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце на катэдры паліталёгіі, а таксама магістратуру ў Школе Ўсходняй Эўропы Варшаўскага ўнівэрсытэту. У 2003—2005 гадох працаваў выкладнікам паліталёгіі ў Магілёўскім дзяржаўным унівэрсытэце. У 2004 годзе ўзначаліў Магілёўскую мескую суполку Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі «Грамада» і вылучыўся кандыдатам на парлямэнцкіх выбарах. У 2006 годзе паступіў ва Ўроцлаўскі ўнівэрсытэт паводле стыпэндыі імя Лэйна Кіркланда. Пазьней стаў весьці ва ўнівэрсытэтах Польшчы і Славаччыны паліталягічныя лекцыі пра дзяржаўны лад Беларусі, Расеі і Ўкраіны. Заснаваў у Варшаве Цэнтар палітычнага аналізу і прагнозаў, у якасьці кіраўніка якога выступаў экспэртам у перадачах Беларускай службы Польскага радыё, а таксама ў Беларускім цэнтры эўрапейскіх дасьледаваньняў. Паступіў у дактарантуру Школы грамадзкіх навук Польскай акадэміі навук (ПАН). У 2011 годзе атрымаў ступеню доктара грамадзкіх навук у Інстытуце палітычных дасьледаваньняў ПАН за абарону дысэртацыі «Станаўленьне і ўмацаваньне нэааўтарытарнага рэжыму ў Беларусі ў 1994—2010 гадох», якую выдаў у 2014 годзе асобнай кнігай на 360 старонак (ISBN 978-83-64091-25-4). Да 2015 году стаў аўтарам звыш 500 паліталягічных артыкулаў, у тым ліку ў часопісе «Архэ-Пачатак».

У красавіку 2017 году выступіў суаўтарам Народнай праграмы «Вольная Беларусь»[2]. У ліпені 2020 году ўвайшоў у склад Беларускага нацыянальнага сакратарыяту «Вольная Беларусь»[3]. Працаваў прафэсарам-ад’юнктам у Варшаўскім унівэрсытэце[4].

У 2024 годзе завочна асуджаны ў Беларусі да 11 гадоў пазбаўленьня волі па справе «аналітыкаў Сьвятланы Ціханоўскай»[5].

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]