Царква Сьвятога Мікалая (Ваўкавыск)
Помнік гісторыі | |
Царква Сьвятога Мікалая
| |
Мікалаеўская царква
| |
Краіна | Беларусь |
Места | Ваўкавыск |
Каардынаты | 53°9′39″ пн. ш. 24°27′24″ у. д. / 53.16083° пн. ш. 24.45667° у. д.Каардынаты: 53°9′39″ пн. ш. 24°27′24″ у. д. / 53.16083° пн. ш. 24.45667° у. д. |
Канфэсія | Беларускі экзархат |
Эпархія | Гарадзенская і Ваўкавыская япархія[d] |
Архітэктурны стыль | клясыцызм |
Царква Сьвятога Мікалая | |
Царква Сьвятога Мікалая на Вікісховішчы |
Царква Сьвятога Мікалая — помнік гісторыі другой паловы XIX стагодзьдзя (мураўёўка) у Ваўкавыску. Знаходзіцца ў цэнтры места, на гістарычнай Шырокай вуліцы[a]. Дзее. Твор архітэктуры расейскай эклектыкі.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мураваную царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы) у Ваўкавыску збудавалі ў 1874 годзе.
Архітэктура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Прыклад сынадальнага кірунку эклектычнай царкоўнай архітэктуры Расейскай імпэрыі. Гэта 8-гранны асноўны аб’ём з прастакутнай апсыдай і прытворам. На галоўным фасадзе — 2-ярусная вежа-званіца, першы яе ярус прастакутны ў пляне, другі — 8-гранны, накрыты шатром. Галоўны ўваход вылучаецца кілепадобным франтонам. Асноўны аб’ём мае паўцыркульныя вокны з кілепадобнымі сандрыкамі, прытвор і апсыда — прастакутныя зь ліштвамі, завершаныя шырокім карнізам і фрызам з аркавым пасам. Цэнтральная грань апсыды завяршаецца трыкутным франтонам і дэкаруецца пілястрамі і аркавай нішай у цэнтры.
Інтэр’ер зальны, перакрыцьцё драўлянае, роўнае. У царкве драўляны 2-ярусны іканастас, дэкараваны накладной разьбой, пакрыты пазалотай[1].
Галерэя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гістарычныя здымкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]-
1915 г.
-
1915 г. (фрагмэнт)
-
1915—1918 гг.
-
1916 г.
Сучасныя здымкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]-
Агульны выгляд
-
З боку апсыды
-
Званіца
-
Уваходны партал
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Леніна
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Архітэктура Беларусі. Энцыкл. — Менск, 1993.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Менск: Беларус. энцыкл., 1993. — 620 с.: іл. ISBN 5-85700-078-5.
- Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.