Царква Божага Яўленьня (Магілёў)
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Царква Божага Яўленьня
| |
Царква Божага Яўленьня
| |
Краіна | Беларусь |
Места | Магілёў |
Каардынаты | 53°53′44.55″ пн. ш. 30°19′55.98″ у. д. / 53.8957083° пн. ш. 30.3322167° у. д.Каардынаты: 53°53′44.55″ пн. ш. 30°19′55.98″ у. д. / 53.8957083° пн. ш. 30.3322167° у. д. |
Царква Божага Яўленьня |
Царква Божага Яўленьня — помнік архітэктуры XVII—XVIII стагодзьдзяў у Магілёве. Знаходзілася ў Старым Месьце, на Шклоўскай вуліцы. Твор архітэктуры магілёўскага барока. Уваходзіла ў склад комплексу Богаяўленскага манастыра. У 1950-я гады савецкія ўлады дашчэнту зьнішчылі помнік.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вялікае Княства Літоўскае
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мураваную царкву Магілёўскага Богаяўленскага манастыра збудавалі ў 1633—1636 гадох паводле прывілея, выдадзенага каралём і вялікім князём Уладзіславам Вазам. У 1700 годзе над царквой паставілі купал.
Будынак царквы разбураўся ў 1708 і 1748 гадох, у 1750—1760 гадох праводзіліся аднаўленчыя працы. Каля 1750 году былыя магілёўскія войты Карабанькі прыбудавалі да Богаяўленскай царквы прыдзел у імя Феадосія Пячэрскага і вялікі прытвор. У сутарэньнях прыдзела спачылі прадстаўнікі роду.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Па першым падзеле Рэчы Паспалітай (1772 год), калі Магілёў апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, царква канчаткова перайшла ў валоданьне Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы). У 1850 годзе праводзілася аднаўленьне будынка царквы.
Найноўшы час
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1928 годзе савецкія ўлады зачынілі царкву, у яе будынку разьмяшчаліся цэнтральныя архівы Беларускай ССР. У Другую сусьветную вайну будынак царквы атрымаў пашкоджаньні, па чым савецкія ўлады дашчэнту зьнішчылі помнік.
Архітэктура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Помнік архітэктуры магілёўскага барока. Гэта 3-вежавая 3-апсыдная 10-стаўповая крыжова-купальная базыліка з 8-гранным барабанам і купалам над сяродкрыжжам. Галоўны фасад меў ярусную кампазыцыю, завяршаўся дзьвюма вежамі і фігурным франтонам паміж імі. Верхні ярус аздабляўся роўнымі аркавымі нішамі з гіркамі.
Інтэр’ер меў багатую размалёўку і пазалочаны разны іканастас (XVІІ—XVІІІ стагодзьдзі) працы мясцовых майстроў з абразамі іканапісца Апанаса Пігарэвіча ды іншых у срэбраных абкладах (1755 год) працы магілёўскага чаканьніка Пятра Сьлізіка (Сьліжыка)[1].
Галерэя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гістарычная графіка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]-
В. Вашчанка, 1702 г.
-
XIX ст.
-
1882 г.
-
Д. Гнезьдзіч-Гнязьдзілаў, 9 красавіка 1925 г.
-
Д. Гнезьдзіч-Гнязьдзілаў, 5 траўня 1925 г.
-
Д. Гнезьдзіч-Гнязьдзілаў, 7 траўня 1925 г.
-
Д. Гнезьдзіч-Гнязьдзілаў, 7 траўня 1925 г.
-
Д. Гнезьдзіч-Гнязьдзілаў, 18 траўня 1925 г.
Гістарычныя здымкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]-
1909 г.
-
М. Вінаградаў, 11 сьнежня 1917 г.
-
М. Вінаградаў, 11 сьнежня 1917 г.
-
М. Вінаградаў, 11 сьнежня 1917 г.
-
1936—1939 гг.
-
А. Вінэр, 1939 г.
-
А. Вінэр, 1939 г.
-
А. Вінэр, 1939 г.
-
А. Вінэр, 1939 г.
-
А. Вінэр, 1939 г.
-
1941 г.
-
ліпень 1941 г.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Чарняўская Т., Ярашэвіч А. Магілёўскі Богаяўленскі манастыр // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 250.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0