У (кірыліца)

	Літара кірыліцы У
	Уу
	Выява
	◄ С Т Ћ Ќ 'У' Ў Ф Х Ц ►
Беларускі альфабэт:
	◄ П Р С Т У Ў Ф Х Ц ►
У лацінцы	U · u
Зьвесткі
Тып	асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук	[u], [ʊ], [ʌ]
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter u; cyrillic small letter u
Юнікод	У: U+0423; у: U+0443
HTML	У‎: &#1059, У у‎: &#1091, &#x443
UTF-16	У‎: 0x423; у‎: 0x443
URL-код	У: %D0%A3; у: %D1%83
	усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

У, у (курсіў: У у) — 21-я літара беларускага кірылічнага альфабэту. Выкарыстоўваецца таксама ў пісьменнасьцях некаторых неславянскіх народаў.

Знак «оукъ» (ук) пішацца ў сярэдзіне ці канцы слова, а знак «оник» пішацца ў пачатку слова. У стара- і царкоўнаславянскім альфабэтах носіць назву «укъ», што азначае «навука, вучэньне, навучэньне». У кірыліцы звычайна лічыцца 21-й паводле парадку, лікавага значэньня ня мае, у глаголіцы паводле ліку 22-я, мае лікавае значэньне 400. Паходжаньне літары ў абодвух альфабэтах — лігатура літараў «он» (О) і «іжыца» (Ѵ, ѵ).

Напісаньне ѹ ў стараславянскіх і старажытнарускіх помніках нярэдка правакуе непрафэсыйных аўтараў на сьцьверджаньне, што гэтая літара гучала ў старажытнасьці, як злучаны гук (дыфтонг) [оу], і выкарыстаньне гэтай тэзы для няправільных роздумаў (напрыклад вымова слова: Радоуніца, а правільна Радуніца). Ніякіх навуковых падстаў да такога сьцьверджаньня сучаснай навуцы невядома.

Лічбавае значэньне

Пры клясіфікацыйным падзеле мае значэньне «трынаццаты» (група «М»), пры лічбавай нумарацыі — дадатковае значэньне для разьмежаваньня прадметаў пад адным нумарам (шыфр № 9 у).

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах У ня мае лічбавага значэньня.