Друкаваўся з 1893 году. У сацыяльна-псыхалягічных раманах «Камэдыянтка» (1896), «Фэрмэнты» (1897), «Летуценьнік» (1910), аповесьці «Лілі» (1899) паказаў трагізм паўсядзённага жыцьця ў правінцыі. Раман «Зямля запаветная» (т. 1-2, 1899) пра лёсы людзей у бязьлітасным сьвеце вялікага гораду 2-й паловы ХІХ стагодзьдзя. Гістарычная трылёгія «1794 год» (1913—1918) пра нацыянальна-вызваленчае паўстаньне пад кіраўніцтвам Тадэвуша Касьцюшкі. Вяршыня творчасьці — эпічны раман «Мужыкі» (т.1-4, 1904—1909), у якім гісторыя адной сям’і разгортваецца ў панараму жыцьця польскай вёскі, суаднесенага з жыцьцём прыроды. Твор адметны кампазыцыйнай цэласнасьцю, сюжэтнай вастрынёй, калярытнасьцю пэрсанажаў, жывапіснасьцю, сакавітасьцю мовы, спалучэньнем рэалістычнага пісьма з элемэнтамі імпрэсіянізму і натуралізму, выкарыстаньнем фальклёру. Аўтар зборнікаў апавяданьняў «Сустрэча» (1897), «Перад дсювіткам» (1902), «Зь дзёньніка» (1903), «За фронтам» (1919), аповесьці «Справядліва» (1899), гатычнага рамана «Вампір» (1911) і іншыя.
_(cropped).jpg)
