Уладзіслаў Завальнюк

Уладзіслаў Завальнюк
Род дзейнасьці	рэлігійны дзеяч, тэоляг, рыма-каталіцкі дэкан, пробашч Чырвонага касьцёла
Дата нараджэньня	8 ліпеня 1949
Месца нараджэньня	Жданава, Віньніцкая вобласьць Украінская ССР
Месца вучобы	Рыская каталіцкая багаслоўская сэмінарыя[d]
Занятак	публіцыст, каталіцкі сьвятар, гісторык, тэоляг
Навуковая сфэра	гісторыя і багаслоўе
Сябра ў	ТБМ
Бацька	Мацей Завальнюк
Маці	Ганна з Рошакаў
Узнагароды
Уладзіслаў Завальнюк у Вікісховішчы

Уладзіслаў Завальнюк (нар. 8 ліпеня 1949 г.) — беларускі рыма-каталіцкі сьвятар, рэлігійны дзеяч, тэоляг, перакладчык і публіцыст. Сёньня — дэкан Паўночна-Заходняга дэканату г. Менску і пробашч касьцёла сьвятых Сымона і Алены ў Менску.

Нарадзіўся 8 ліпеня 1949 г. ў вёсцы Жданава Віньніцкай вобласьці Ўкраінскай ССР у сялянскай каталіцкай сям’і Мацьвея і Ганны (з дому Рошакаў) Завальнюкоў. Пасьля заканчэньня Жданаўскай сярэдняй школы навучаўся ў духоўнай сэмінарыі ў Рызе, быў высьвячаны на сьвятара 26 траўня 1974 г.

Пасьля высьвячэньня быў накіраваны ў Малдову, дзе Каталіцкая Царква на той час была практычна зьнішчана. Яе адраджэньне ў Малдове зьвязваюць з прыездам туды ў 1974 а. Уладзіслава Завальнюка. Служыў ён у каталіцкай капліцы на армянскіх могілках у Кішынёве. Сьвятар не абмяжоўваўся служэньнем ў Кішынёве, але гуртаваў вернікаў і адкрываў каталіцкія капліцы і ў вёсках. Знаходзячыся ў Малдове, абслугоўваў каля 70 каталіцкіх парафіяў і місійных пунктаў (у тым ліку 11 нямецкіх). Карыстаўся глыбокай павагай вернікаў, актыўна займаўся катэхізацыяй дзяцей і моладзі. За сваю рэлігійную дзейнасьць прасьледаваўся савецкімі ўладамі.

У 1976—1977 гг. у сяле Слабазія-Рашкаў вернікі пад кіраўніцтвам кс. Уладзіслава Завальнюка без дазволу савецкіх уладаў пабудавалі храм, бо афіцыйнага дазволу на будаўніцтва ўлады не давалі. Пабудаваная царква была разбурана 25 лістапада 1977. Некаторыя вернікі былі аддадзены пад суд, а сам сьвятар быў арыштаваны за «рэлігійную прапаганду» і высланы ў Казахстан. Займаўся душпастырствам у Цалінаградзе, але потым быў вымушаны пераехаць у Краснаярск. У 1980 г. зноў вярнуўся ў Латвію, дзе займаўся сьвятарствам.

У 1984 г. пераведзены ў Беларусь, служыў у Глыбокім, быў вікарыем у Менскім Кальварыйскім касьцёле Ўзвышэньня Сьвятога Крыжа. З 1989 г. быў актыўным удзельнікам малітоўнага змаганьня вернікаў за вяртаньне каталіцкіх сьвятыняў у Менску (касьцёл сьв. Сымона і Алены, катэдральны касьцёл, касьцёл сьв. Роха). Аднавіў і адкрыў шэраг каталіцкіх парафіяў у розных мястэчках Беларусі.

Уладзіслаў Завальнюк мае ступені доктара тэалёгіі і кандыдата гістарычных навук, аўтар больш як 50 кніг, актыўны папулярызатар беларускай мовы ў царкоўным жыцьці. Зьяўляецца старшынём Камісіі па перакладзе літургічных тэкстаў і рэлігійнай літаратуры пры Канфэрэнцыі каталіцкіх біскупаў Беларусі, суаўтар слоўніка сучаснай беларускай мовы і энцыкляпэдычнага слоўніка рэлігійнай лексыкі беларускай мовы.

Быў стваральнікам рэлігійнай перадачы «Голас душы» на Беларускім радыё, якую вёў з 1993 да 2000.

Працы і рэлігійныя выданьні

• «Сьвятая Імша», 1990.
• «Катэхізіс» (на 4 мовах), 1993.
• «Будслаўскі касьцёл — сьвятыня Беларусі», 1993.
• «Сьвятыня Беларусі», 1994.
• «Сьвяты Ружанец», 1994.
• «Прыгатаваньне да першай Сьвятой споведзі», 1995.
• «Абрады пахавання», 1998.
• Кс. Уладыслаў Завальнюк. История Будславской базилики. — Менск, Pro Chrisro, 1998.
• В. В. Грыгор’ева, У. М. Завальнюк, У. І. Навіцкі, А. М. Філатава. «Канфесіі на Беларусі (канец ХVІІІ — ХХ ст.)». — Менск, 1998.
• У. М. Завальнюк, М. Р. Прыгодзіч, В. К. Раманцэвіч. «Слоўнік сучаснай беларускай мовы». — Менск, «Народная асвета», 2009.
• «Не адзіным хлебам». Менск, НП «Экоперспектива», 2011.

Вонкавыя спасылкі

• Уладыслаў Завальнюк: «Вера ў Бога і нацыянальная ідэя — гарантыя нашай будучыні» Радыё Свабода