Уладзімер Мяньшоў

Уладзімер Мяньшоў
па-расейску: Владимир Валентинович Меньшов
Дата нараджэньня	17 верасьня 1939(1939-09-17)
Месца нараджэньня	Баку, Азэрбайджанская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР
Дата сьмерці	5 ліпеня 2021(2021-07-05) (81 год)
Месца сьмерці	Масква, Расея
Прычына сьмерці	Ковід-19
Месца пахаваньня	Новадзявочыя могілкі
Месца вучобы	Школа-студыя пры Маскоўскім мастацкім тэатры[d] (1965) Усесаюзны дзяржаўны інстытут кінэматаграфіі[d] (1970)
Занятак	кінарэжысэр, сцэнарыст, кінаактор, кінапрадусар, выкладчык, актор, тэлевядовец, кінасцэнарыст, грамадзкі дзяяч
Навуковая сфэра	акторства[d], кінарэжысура[d], кінавытворчасьць[d] і кінасцэнарыстыка[d]
Месца працы	Вышэйшыя курсы для сцэнарыстаў і рэжысэраў[d]
Дзеці	Юлія Мяньшова[d]
Узнагароды	дзяржаўная прэмія РСФСР імя Н. К. Крупскай[d] (1978) ганаровы жыхар гораду Астахан[d] (27 верасьня 2007) Залаты арол[d] (2014) Q126918344?
IMDb	ID nm0579828
Сайт	владимирменьшов.рф (рас.)
Уладзімер Мяньшоў у Вікісховішчы

Уладзі́мер Валянці́навіч Мяньшо́ў (па-расейску: Влади́мир Валенти́нович Меньшо́в; 17 верасьня 1939, Баку — 5 ліпеня 2021) — савецкі і расейскі актор тэатру, кіно і тэлебачаньня, кінарэжысэр, сцэнарыст, прадусар, тэлевядучы. Заслужаны дзеяч мастацтваў РСФСР (1984), народны артыст РСФСР (1989), ляўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1981) і прэміі «Оскар» у намінацыі «Найлепшы фільм замежнай мовай» за фільм «Масква сьлязам ня верыць».

Жыцьцяпіс

У 1961 годзе стаў студэнтам акторскага факультэту Школы-студыі ММАТ. У 1965 годзе скончыў Школу-студыю ім. Неміровіча-Данчанкі пры ММАТ, у 1970 годзе — асьпірантуру пры катэдры рэжысуры ва УДІК (майстэрня Міхаіла Рома). Для творчасьці ўласьціва імкненьне да раскрыцьця асобы ў востраканфліктных сытуацыях, у якіх адначасова надае сюжэту і героям лірычную і гумарыстычную афарбоўку. Паставіў фільмы «Розыгрыш» (1977), «Масква сьлязам не верыць» (1980, прэмія «Оскар» 1981), «Каханьне і галубы» (1984), «Шырлі-мырлі» (1995), «Царэвіч Аляксей» (1997).

Зьняўся ў фільмах «Чалавек на сваім месцы» (1973), «Апошняя сустрэча» (1974), «Асабістае меркаваньне» (1977), «Пасьля разводу», «Прыезд» (абодва 1982), «У пошуках зорак», «Магістраль» (абодва 1983), «Дарагі Эдысан», «Перахоп» (абодва 1986), «Дзе знаходзіцца „нофелэт“?» (1987), «Горад Зьро» (1988), «Ойча наш» (1989) і інш.

Памер 5 ліпеня 2021 году пасьля заражэньня каранавіруснай інфэкцыяй.

Палітычныя погляды

Быў прыхільнікам Уладзімера Пуціна.

Падтрымаў анэксію Крыму Расеяй і выказваўся за далучэньне да РФ Данбасу, пералічыў сэпаратыстам Данбасу 1 мільён рублёў. У 2016 годзу Служба бясьпекі Ўкраіны забараніла мяншову ўезд у краіну на 5 год.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2000. — Т. 11: Мугір — Паліклініка. — 560 с. — ISBN 985-11-0188-5