Уладзімер Глушакоў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Уладзімер Глушакоў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 1952
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьнік
Жанр раман і эсэ
Мова беларуская мова
Узнагароды
Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь

Уладзі́мір Сьцяпа́навіч Глушако́ў (нар. 7 красавіка 1952, Давыд-Гарадок) — беларускі пісьменьнік[1].

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся ў старажытным палескім мястэчку Давыд-Гарадок[2], дзе скончыў сярэднюю школу. Затым вучыўся ў Мар’інагорскім саўгасе-тэхнікуме, у Белдзяржунівэрсытэце. Пасьля службы ў арміі працаваў на Менскім трактарным і маторным заводах.

У 2001 годзе 0 намесьнік старшыні Дзяржкамдруку і сябар Саюзу пісьменьнікаў. Быў пастаўлены выканаўцам абавязкаў дырэктара друкарні “Мэджык”. За тыдзень новае службы Глушакова быў арыштаваны наклад газэты “Рабочы”, а “Предпринимательская газета” выйшла зь белымі плямамі на месцы “няправільных артыкулаў”[3].

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1981 годзе скончыў Літаратурны інстытут імя Горкага ў Маскве. Працаваў у часопісе «Нёман», у «Беларускай думцы»…

Выдаў кнігі прозы «Насеньне», «Тёплые листья тополей», «Цветение калины», «На круги своя», «Расплата» (1993), «Развітаньне на пачатку вясны» (2001)[4] і інш.

Прызнаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Спадчына: Глушакоў Уладзімір Сцяпанавіч. Краязнаўства Берасцейшчыны. Праверана 2016-09-28 г.
  2. ^ Глушакоў, Уладзімір Сцяпанавіч. Электронный каталог ЦНБ НАН Беларуси. Праверана 2016-09-28 г.  (рас.)
  3. ^ Пісьменьнік з нажніцамі, Наша Ніва, 3 верасьня 2001 г.
  4. ^ Книжный каталог. Авторы - Глушакоў, Уладзімір Сцяпанавіч. Электронный каталог библиотеки БГТУ. Праверана 2016-09-28 г.  (рас.)
  5. ^ Минское городское отделение. Союз писателей беларуси. Праверана 2016-09-28 г.  (рас.)

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]