Томас Вэнцлава

	Томас Вэнцлава
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	11 верасьня 1937 (85 гадоў); Клайпеда, Летува;
Бацькі	Антанас Вэнцлава
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, перакладнік, прафэсар унівэрсытэту, пісьменьнік, гісторык літаратуры
Гады творчасьці	1957 — цяпер
Мова	польская мова, расейская мова, ангельская мова і летувіская мова
Узнагароды	Віленіцкая прэмія[d] (1990) ганаровы доктар унівэрсытэту Марыі Кюры-Складоўскай[d] (1991) Летувіская нацыянальная прэмія[d] (2000) ганаровы доктар Ягелонскага ўнівэрсытэту[d] (2000) Q20503606? (2005) Балтыйская зорка[d] (кастрычнік 2008) ганаровы доктар Унівэрсытэту Вітаўта Вялікага[d] (24 лютага 2010) ганаровы доктар Гданьскага ўнівэрсытэту[d] (2010) ганаровы грамадзянін Вільні[d] (13 траўня 2013) прэмія Пэтраркі[d] (2014) Бэрлінская прэмія[d] (2015) HOMER - The European Medal of Poetry and Art[d] (2017)
	Томас Вэнцлава ў Вікісховішчы

То́мас Вэнцлава (Вя́нцлава; па-летувіску: Tomas Venclova; 11 верасьня 1937, Клайпеда, Летува) — літоўскі паэт, публіцыст, перакладчык.

Біяграфічныя зьвесткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сын летувіскага пісьменьніка Антанаса Вэнцлавы. Скончыў Віленскі ўнівэрсытэт. У пачатку 1968 году ён разам з расейскімі дысыдэнтамі падпісаў пратэст у сувязі са справай дысыдэнтаў Аляксандра Гінзбурга і Юрыя Галанскова, у сямідзясятыя гады актыўна ўдзельнічаў у дысыдэнцкай дзейнасьці — напісаў адкрыты ліст ЦК Кампартыі Летувы, меў дачыненьне да стварэньня ў 1976 годзе літоўскай Хельсынскай групы. У 1977 годзе з-за перасьледу з боку савецкай улады эміграваў у ЗША. Быў пазбаўлены грамадзянства СССР. У 2018 прафэсар-эмэрыт Ельскага ўнівэрсытэту вяртаецца ў Вільню пасьля саракагадовай эміграцыі^[3]^[4]. У 1950-я — 1960-я гады ня раз бываў у БССР. Наведаў Беларусь зноў у красавіку 2019, дзе прыняў удзел у прэзэнтацыі першага кніжнага выданьня яго вершаў па-беларуску і ў другім фэстывалі інтэлектуальнай кнігі «Прадмова». Усклаў кветкі ў мэмарыяле памяці ахвяр сталінскага тэрору ва ўрочышчы Курапаты.