Перайсьці да зьместу

Сяргей Прытыцкі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Гэта састарэлая вэрсія гэтай старонкі, захаваная ўдзельнікам Red Winged Duck (гутаркі | унёсак) у 21:22, 28 верасьня 2010. Яна можа істотна адрозьнівацца ад цяперашняй вэрсіі.
Сяргей Восіпавіч Прытыцкі
Старшыня Прэзыдыюму Вярхоўнага Савету БССР
22 студзеня 1968 — 13 чэрвеня 1971
Папярэднік: Васіль Казлоў
Наступнік: Фёдар Сурганаў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 1 лютага 1913

в. Гаркавічы, Сакольскі павет, Гарадзенская губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр: 13 чэрвеня 1971

Менск, БССР
Партыя: КПЗБ, КП(б)Б, КПСС
Сужэнец: Тацяна Іванаўна Прытыцкая[1]
Адукацыя:
Узнагароды:
Ордэн Леніна
Ордэн Леніна
Ордэн Леніна
Ордэн Леніна
Ордэн Леніна
Ордэн Леніна
Ордэн Леніна
Ордэн Леніна
2 іншыя ордэны, мэдалі

Сяргей Восіпавіч Прытыцкі (1 лютага[2] 1913, в. Гаркавічы Сакольскага павету Гарадзенскай губэрні, цяпер у Падляскім ваяводзтве Польшчы — 13 чэрвеня 1971, Менск) — палітычны дзяяч Польшчы і БССР. Лідэр КПЗБ.

Біяграфія

Камуністычная дзейнасьць у Заходняй Беларусі

Сакратар Крынкаўскага раённага камітэту КСМЗБ1931). Сакратар Гарадзенскага акруговага камітэту КСМЗБ. У 19331934 сябра Слонімскага акруговага камітэту КСМЗБ. Кіраваў забастоўкамі лясных рабочых.

Першы раз быў арыштаваны польскімі ўладамі ў 1933 годзе.

У 19341935 навучаўся ў партыйнай школе КПЗБ у Менску. З 1935 сакратар Слонімскага акруговага камітэту КСМЗБ.

Забойства сьведкі на працэсе і арышт

27 студзеня 1936 у залі Віленскага акруговага суду на судовым працэсе над 17 рэвалюцыйнымі дзеячамі застрэліў сьведку з боку абвінавачаньня Якава Стральчука[3]; пры арышце сам быў цяжка паранены. У чэрвені 1936 прыгавораны да сьмяротнага пакараньня. Прысуд выклікаў шматлікія акцыі пратэсту і кампанію салідарнасьці ў многіх краінах сьвету. У выніку сьмяротны прысуд быў заменены пажыцьцёвым турэмным зьняволеньнем.

Вызвалены з турмы ў верасьні 1939 году.

Партыйная кар’ера

У 19391941 намесьнік старшыні Беластоцкага аблвыканкаму БССР.

У чэрвені-жніўні 1941 удзельнічаў у стварэньні абарончых збудаваньняў вакол Магілёва, у фармаваньні апалчэньня ў Гомелі. З жніўня 1941 на фронце. У 19421944 другі сакратар ЦК ЛКСМБ. У 19441945 начальнік Польскага штабу партызанскага руху.

У наступныя гады працаваў на кіраўнічых пасадах у абкамах КПБ:

У 1962—1965 — старшыня Камітэту партыйна-дзяржаўнага кантролю ЦК КПБ і Савету Міністраў БССР. У 19621968 сакратар ЦК КПБ, намесьнік старшыні Савета Міністраў БССР.

З 22 студзеня 1968 па 13 чэрвеня 1971 Старшыня Прэзыдыюму Вярхоўнага Савету БССР. Намесьнік старшыні Прэзыдыюму Вярхоўнага Савету СССР (19681971).

Дэпутат Вярхоўнага Савету СССР 1—8-га скліканьняў. Узнагароджаны 4 ордэнамі Леніна, 2 іншымі ордэнамі, мэдалямі.

Пахаваны на Ўсходніх могілках Менску.

Ушанаваньне памяці

Яго імем названыя вуліцы амаль у кожным заходнебеларускім горадзе і мястэчку, адна з вуліц у Менску.

Прытыцкі быў прататыпам галоўнага героя Андрэя Мяцельскага ў мастацкім фільме «Чырвонае лісьце» (1958).

Літаратура

  • У імя шчасця працоўнага народа // У суровыя гады падполля. Мн., 1958;
  • Партызанскі рух на Гродзеншчыне // Партызанская барацьба беларускага народа ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Мн., 1959;
  • Верные помощники партии. М., 1962; Дружба, скрепленная кровью // Коммунист Белоруссии. 1964, № 7;
  • Этого требует жизнь. Мн., 1966;
  • По заданию партии // Годы испытаний и мужества. Мн., 1973;
  • Жизнь, отданная народу: Статьи и речи С. О. Притыцкого, документы и воспоминания о нем. Мн., 1978;
  • Три выстрела в суде // Беларуская думка. 1998, № 10.
  • Чагіна Л. Жыццё, аддадзенае народу. Мн., 1987.

Крыніцы і заўвагі

  1. ^ Галіна Ўліцёнак (6 сьнежня 2008) Последние листья (рас.) Общество. «Советская Белоруссия». Праверана 27 лютага 2009 г.
  2. ^ Па іншых дадзеных — 19 студзеня
  3. ^ Андрэй Юдчыц Сергей Притыцкий. Штрихи к портрету (рас.). «7 дней». Праверана 27 лютага 2009 г.

Вонкавыя спасылкі

  • Маракоў, Леанід Прытыцкі Сяргей Восіпавіч Рэпрэсаваныя лiтаратары, навукоўцы, работнiкi асветы, грамадскiя i культурныя дзеячы Беларусi. 1794-1991. Том II Праверана 27 лютага 2009 г.