Сымон Белы

	Сымон Белы
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	26 ліпеня 1929; Мікалаеўшчына, Стаўпецкі павет, Наваградзкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка;
Памёр	18 кастрычніка 2005 (76 гадоў)
Пахаваны	Радашкавічы;
Бацькі	Міхась Белы[d]; Юзэфа Міцкевіч[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік
Узнагароды

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Белы (неадназначнасьць).

Сымон Міхайлавіч Белы (26 ліпеня 1929, Мікалаеўшчына Стаўпецкага раёну Менскай вобласьці — 18 кастрычніка 2005) — беларускі пісьменьнік. Заслужаны настаўнік БССР (1968).

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Сын Міхася Казіміравіча Белага (1886–1966, вясковая мянушка — Зімок) і Юзэфы Міхайлаўны зь Міцкевічаў, роднай сястры Якуба Коласа. Меў братоў Міхася і Лявона. Скончыў сярэднюю школу ім. Я. Коласа (1952), Інстытут замежных моваў (1956). Па рэкамэндацыі Якуба Коласа паехаў працаваць у г.п. Радашкавічы настаўнікам ангельскай мовы. Пражыў у Радашкавічах амаль 50 гадоў, зь іх 38 гадоў працаваў у школе. Абіраўся дэлегатам Усесаюзнага зьезду настаўнікаў. З 1982 г. няштатны карэспандэнт газэты «Мінская праўда». З 2000 г. — карэспандэнт навукова-практычнага часопісу «Изобретатель». Быў карэспандэнтам «Народнай газеты», на месцы жыхарства арганізаваў карэспандэнцкі пункт, які спыніў існаваньне пасьля сьмерці заснавальніка. З 1996 г. — чалец Саюзу пісьменьнікаў Беларусі. Старшыня Міжнароднага фонду Якуба Коласа, сябра Рады ЗБС «Бацькаўшчына».

Пахаваны ў гарадзкім пасёлку Радашкавічы побач са сваім трохгадовым сынам Сашам.

Творчасьць

На пачатку 1970-х гг. пачаў пісаць нарысы, артыкулы, замалёўкі аб працаўніках сельскай гаспадаркі, вытворчай працы, вэтэранах Вялікай Айчыннай вайны. Друкаваўся газэтах і часопісах: «Полымя», «Маладосць», «Вожык» і інш.

Аўтар кніг «На бацькоўскай зямлі» (1993), «Нам засталася спадчына» (1999), «Родныя карані» (2001). Таксама напісаў кнігу «Коласаў радавод», амаль падрыхтаваў яе да выданьня, але не пасьпеў выдаць яе пры жыцьці, у кнізе шмат унікальных зьвестак.

Узнагароды

За дасягнутыя ў пэдагогіцы посьпехі шмат разоў узнагароджваўся ганаровымі граматамі, у т.л. граматамі ВС БССР. Указам Прэзыдыюма ВС БССР ад 22 сакавіка 1968 г. яму было прысвоена званьне Заслужанага настаўніка БССР.

Крыніцы

Літаратура

Белы С. М. На бацькоўскай зямлі: Успаміны. — Мн.: Маст. літ., 1993. — 190 с, 8 л.іл.
Я тут бачу свой край…: Маладзечаншчына літаратурная: проза, паэзія, публіцыстыка, драматургія / уклад. М.Казлоўскага. Мн., 2005