Сафія Ратару

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Сафія Ратару
па-ўкраінску: Софія Михайлівна Ротару
па-румынску: Sofia Rotaru
па-ўкраінску: Софія Михайлівна Євдокименко-Ротару
Дата нараджэньня 7 жніўня 1947(1947-08-07)[1] (76 гадоў)
Месца нараджэньня
Месца вучобы
Занятак сьпявачка, кінаакторка, танцорка, дырыгент, хормайстар, прадпрымальніца, музычная прадусарка, акторка
Навуковая сфэра эстрада[d]
Гады дзейнасьці 1972-
Жанры поп, поп-фольк[d], дыска[d], рок-музыка, фолк-музыка[d], эстрада[d] і chalga[d]
Вакал сапрана[d] і кантральта[d]
Інструмэнты домра[d], ударны музычны інструмэнт[d], баян[d] і голас[d]
Лэйблы Сынтэз рэкардз[d], Warner Music Group[d], Sony BMG[d], Кругозор[d] і Мэлёдыя[d]
Дзеці Ruslan Yevdokymenko[d]
Узнагароды
Сайт sofiarotaru.com (рас.)
Подпіс Выява аўтографу

Сафі́я Рата́ру (поўнае імя: Сафія Міхайлаўна Еўдакіменка-Ратару; па-малдаўску: Sofia Rotaru, па-ўкраінску: Софiя Ротару; 7 жніўня 1947, с. Маршынцы) — савецкая малдаўская, расейская і ўкраінская поп-сьпявачка, танцорка, акторка, музычны і кіна-прадусар, прадпрымальніца. Нарадзілася ў сям’і брыгадзіра віньнікаў[2] Міхаіла Фёдаравіча (1918-2004 і Аляксандры Іванаўны (1920-1997)[3]. У 1968 годзе скончыла дырыжорска-харавое аддзяленьне Чарнавіцкай музыкальнай вучэльні[4]. Удастоена ганаровага званьня «Народны артыст СССР» (1988), таксама Заслужаная артыстка Ўкраінскай ССР, Народная артыстка Ўкраінскай ССР (1976), Народная артыстка Малдаўскай ССР (1983), ляўрэат прэміі Ленінскага Камсамолу, Герой Украіны, Герой Малдовы, кавалер вышэйшай узнагароды Рэспублікі Малдова «Ордэн Рэспублікі», ордэн Сьвятога Мікалая Цудатворцы «За памнажэньне дабра на Зямлі» фонду міжнародных прэмій ва Ўкраіне (Украінская праваслаўная царква, 1998[5]). У 2007 годзе атрымала Спэцыяльную ўзнагароду Прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь А.Г. Лукашэнка «Праз мастацтва — да міру і ўзаемапаразуменьня»[5]. Шматразовы ляўрэат прэміі «Залаты грамафон»[6]. Ганаровая грамадзянка АР Крым, г. Ялта, Чарнаўцы[7].

Дыскаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Альбомы Сафіі Ратару паводле ейнага афіцыйнага сайту[8]

  • 2016 Зима
  • 2014 Давай устроим лето!
  • 2013 Прости
  • 2011 И летит моя душа...
  • 2008 Я — твоя любовь
  • 2007 Туман
  • 2005 Я же его любила
  • 2005 Когда Расцветает любовь
  • 2004 Небо - это я
  • 2004 Лаванда, хуторянка, далее везде
  • 2003 Листопад
  • 2003 Єдиному
  • 2002 Я тебя по-прежнему люблю
  • 2002 Снежная королева
  • 1998 Люби меня
  • 1996 Червона рута
  • 1996 Ночь любви
  • 1995 Хуторянка
  • 1995 Золотые песни 1985-1995
  • 1993 Караван любви
  • 1993 Лаванда
  • 1991 Романтика
  • 1991 Караван любви
  • 1988 Золотое сердце
  • 1987 Lavanda
  • 1987 Монолог о любви
  • 1984 Нежная мелодия
  • 1981 «Где ты, любовь?» и «София Ротару и Червона рута»
  • 1979 Только тебе
  • 1978 Родина моя
  • 1978 Deine Zartlichkeit
  • 1977 Пісні Володимира Івасюка співає Софія Ротару
  • 1976 «Лебединая верность
  • 1974 Баллада о скрипках
  • 1972 Поёт София Ротару. Червона Рута

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ IMDb (анг.) — 1990.
  2. ^ София Ротару — фото, биография, личная жизнь, новости, песни 2020 (рас.). 24smi.org. Праверана 12 верасьня 2020 г.
  3. ^ Биография (рас.). sofiarotaru.com - Официальный сайт Софии Ротару. Праверана 12 верасьня 2020 г.
  4. ^ София Ротару: фото, биография, досье (рас.). ИА ЛІГАБІЗНЕСІНФОРМ (www.liga.net). Праверана 11 верасьня 2020 г.
  5. ^ а б София РОТАРУ (рас.) XXVII фестиваль. Международный фестиваль искусств «Славянский базар в Витебске». Праверана 12 верасьня 2020 г.
  6. ^ София Ротару – биография (рас.). Узнайвсе.ру. Праверана 12 верасьня 2020 г.
  7. ^ София Ротару: биография, фото (рас.) Кино Mail.ru Праверана 12 верасьня 2020 г.
  8. ^ Альбомы. sofiarotaru.com - Официальный сайт Софии Ротару. Праверана 12 верасьня 2020 г.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]