Сан-Лярэнса Буэнас-Айрэс

	Сан-Лярэнса
Поўная назва	Club Atlético San Lorenzo de Almagro
Заснаваны	1 красавіка 1908
Горад	Буэнас-Айрэс, Аргентына
Стадыён	Нуэва Гасамэтра; Умяшчальнасьць: 47 964
Прэзыдэнт	Marcelo Tinelli[d]
Чэмпіянат	Прымэра
· 2018—2019	23 месца
	https://sanlorenzo.com.ar/

«Сан-Лярэнса дэ Альмагра» (па-гішпанску: San Lorenzo de Almagro) — аргентынскі футбольны клюб з гораду Буэнас-Айрэс, гуляе ў Прымэры. «Сан-Лярэнса» лічыцца адным з клюбаў вялікай пяцёркі аргентынскага футболу, куды, таксама, уваходзяць «Рывэр Плэйт», «Бока Хуніёрс», «Індэпэнд’ентэ» і «Расінг». Аднак гістарычным супернікам клюбу лічыцца клюб «Уракан». «Сан-Лярэнса» па-за межамі Аргентыны атрымаў дадатковую вядомасьць дзякуючы таму, што ў сакавіку 2013 году рымскім папам быў абраны заўзятар гэтага клюбу папа Францішак^[1].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Каманда была заснавана 1 красавіка 1908 году. Назва адначасова адлюстроўвала павагу да Сьвятога Лаўрэнція і каталіцкага сьвятара Ляренса Маса, які дапамагаў новай камандзе праз прадастаўленьне ў выкарыстаньне пляцоўкі для гульняў. Пачынаючы з часоў стварэньня прафэсійнага футболу ў 1931 годзе, каманда ўваходзіць у пяцёрку найлепшых клюбаў Аргентыны, нароўні з «Рывэр Плэйтам», «Бока Хуніёрс», «Расінгам» і «Індэпэнд’ентэ».

У 1933 годзе клюб выйграў свой першы прафэсійны тытул. За каманду выступаў баск Ісыдра Лянгара. Наступны тытул быў атрыманы ў 1946 годзе, што перапыніла пераможную сэрыю «Рывэр Плэйт» у чэмпіянаце Аргентыны. У той жа год каманда адправілася ў турнэ па Гішпаніі і Партугаліі, дзе правяла сэрыю таварыскіх матчаў. Пасьля паразы ад мадрыдзкага «Рэалу», «Сан-Лярэнса» атрымаў перамогу ў сустрэчах з «Барсэлёнай», нацыянальнай зборнай Гішпаніі і Партугаліі. Гішпанскія журналісты назвалі «Сан-Лярэнса» «найлепшай камандай у сьвеце». Футбалісту Рэнэ Пантоні прапаноўвалі кантракт з «Барсэлёнай», аднак ён адмовіўся з прычыны нежаданьня пакідаць родную Аргентыну.

«Сан-Лярэнса» быў адным з галоўных фаварытаў першага розыгрышу Кубка Лібэртадорэс у 1960 годзе. Аднак каманда саступіла ў паўфінале ва ўпартай барацьбе пераможцу турніру ўругвайскаму клюбу «Пэньяроль».

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Чэмпіён Аргентыны: 15
- 1923, 1924, 1927, 1933, 1936, 1946, 1959, 1968(М), 1972(М), 1972(Н), 1974(Н), 1995(К),
- 2001(К), 2007(К), 2013(І)

Уладальнікі Кубку Лібэртадорэс: 2014
Уладальнікі Паўднёваамэрыканскага кубку: 2002
Уладальнікі Кубка Мэркасур: 2001

Удакладненьне: І — Інісіяль, К — Кляўсура, М — Мэтрапалітана, Н — Насьяналь

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 10 траўня 2020 году

№	Пазыцыя	Імя	Год нараджэньня
2	Аб	Гансалё Радрыгес	1984
3	Аб	Бруна Пітон	1993
4	Аб	Джына Пэруццы	1992
5	ПА	Люкас Мэносьсі	1992
6	Аб	Аляхандра Данацьці	1986
7	Нап	Адам Барэйра (ар. Мантэрэй)	1996
8	ПА	Дыега Радрыгес (ар. Тыхуана)	1989
10	ПА	Оскар Рамэра	1992
11	Нап	Анхэль Рамэра	1992
12	Бр	Сэбастыян Тарыка (капітан)	1980
15	Аб	Рамон Арыяс	1992
16	Нап	Нікаляс Фэрнандэс	1996
17	Нап	Марыяна Пэральта Баўэр	1998
19	Нап	Агустын Аўш	2003
20	ПА	Хуан Рамірэс	1993

№	Пазыцыя	Імя	Год нараджэньня
21	ПА	Хэроніма Паблетэ (ар. Мэц)	1993
23	Бр	Фэрнанда Манэцьці	1989
28	Нап	Ігнасьё П’яцьці	1985
29	Аб	Віктар Салясар	1993
30	Аб	Франсыска Флёрэс	2002
32	Аб	Фабрысіё Калячыні	1982
34	ПА	Хуліян Палясіяс	1999
35	ПА	Матыяс Палясіяс	2002
36	ПА	Алексіс Сабэльля	2001
38	Нап	Адольфа Гайч	1999
42	Аб	Марсэлё Эрэра	1998
—	Аб	Сант’яга Вэрхіні	1988
—	Нап	Эсэк’ель Сэруцьці	1992
—	Бр	Нікаляс Навара	1985