Пэньяроль Мантэвідэо

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Пэньяроль
CA Penarol.png
Поўная назва Club Atlético Peñarol
Заснаваны 28 верасьня 1891
Горад Мантэвідэо, Уругвай
Стадыён Кампэон-дэль-Сыглё
Умяшчальнасьць: 40 000
Чэмпіянат Прэм’ер Дывізіён
 · 2022 6 месца
Хатнія колеры
Выязныя колеры
Афіцыйны сайт

«Пэньяро́ль» (па-гішпанску: Club Atlético Peñarol) ― уругвайскі футбольны клюб з гораду Мантэвідэо, гуляе ў Прэм’ер Дывізіёне. Адзін з самых тытуляваных футбольных клюбаў краіны. Клюб быў закладзены 28 верасьня 1891 году ангельскімі інжынэрамі пад назовам «Цэнтральны ўругвайскі чыгуначны крыкетны клюб» (па-ангельску: Central Uruguay Railway Cricket Club). Але зь цягам часу назоў клюбу зьмяніўся й стаў называцца як і раён, дзе клюб базаваўся ― «Пэньяроль», у гонар італьянцкага фэрмэра Пэдра Піньярола, які меў тут фазэнду[1]. Колерамі клюбу былі абраны жоўты й чорны, як традыцыйныя для ангельскіх клюбаў, што маюць дачыненьне да чыгункі[2].

«Пэньяроль» на дадзены момант зьяўляецца рэкардсмэнам па колькасьці перамогаў у нацыянальным чэмпіянаце — 50, зь іх 38 былі набыты ў прафэсійную эпоху. Асацыяцыя футбола Ўругваю (АФУ) не прызнае тытул клюбу, які ён набыў у 1924 годзе ў рамках спаборніцтва, якое было арганізавана апазыцыйнай да АФУ Фэдэрацыяй уругвайскага футболу (ФУФ). Акрамя таго, АФУ не разглядае чэмпіянат 1926 году, як поўнасьцю афіцыйны. Такім чынам, з пункту гледжаньня АФУ ў «Пэньяролю» толькі 48 тытулаў, а з пункту гледжаньня самаго клюбу і клюбаў-удзельнікаў тых спаборніцтваў — 50.

Галоўным ворагам і антаганістам клюбу на працягу ўсёй гісторыі разьвіцьця ўругвайскага футболу зьяўляецца «Насьяналь». Гэты клюб не прызнае «Пэньяроль» у якасьці спадкаемцы чыгункавага клюбу й сьцьвярджае, што тытулаў у клюбу 43, а не 50.

На міжнароднай арэне «Пэньяроль» зьяўляецца найлепшым уругвайскім клюбам. Толькі аргентынскія «Індэпэнд’ентэ» й «Бока Хуніёрс» маюць больш перамогаў у Кубку Лібэртадорэс, чым уругвайскі клюб. Тройчы «Пэньяроль» перамагаў у неіснуючым на сёньня Міжкантынэнтальным кубку, прычым жоўта-чорныя першымі дамагліся гэтага паказчыка. Пазьней зь імі параўналіся яшчэ чатыры клюбы — аргентынскі «Бока Хуніёрс», уругвайскі «Насьяналь», італьянскі «Мілян» і гішпанскі «Рэал Мадрыд».

Чатырнаццаць гульцоў «Пэньяролю» станавіліся ў складзе зборнай Уругваю чэмпіёнамі сьвету. Аснову «Сэлестэ», якая перамагла на мундыялі ў 1950 годзе, складалі гульцы «Пэньяролю».

Шмат гадоў «Пэньяроль» утрымліваў першы радок у рэйтынгу КОНМЭБОЛ, і толькі ў 2007 годзе саступіў гэтую пазыцыю «Бока Хуніёрс». У верасьні 2009 году IFFHS аб’явіла пра тое, што яна прызнала «Пэньяроль» найлепшым клюбам XX стагодзьдзя ў Паўднёвай Амэрыцы. «Пэньяроль» з 531 балам апярэдзіў «Індэпэнд’ентэ» (426,5) й «Насьяналь» (414), але па агульным ліку саступіў гішпанскаму «Рэалу» (563,5)[3][4].

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Чэмпіён Уругваю: (51)
    • 1900, 1901, 1905, 1907, 1911, 1918, 1921, 1928, 1929, 1932
    • 1935, 1936, 1937, 1938, 1944, 1945, 1949, 1951, 1953, 1954
    • 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1964, 1965, 1967, 1968, 1973
    • 1974, 1975, 1978, 1979, 1981, 1982, 1985, 1986, 1993, 1994
    • 1995, 1996, 1997, 1999, 2003, 2010, 2013, 2016, 2017, 2018
    • 2021
  • Пераможцы Лігільлі: (12)
    • 1974, 1975, 1977, 1978, 1980, 1984, 1985, 1986, 1988, 1994, 1997, 2004

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 10 лютага 2023 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
1 Сьцяг Уругваю Бр Тыяга Кардоса 1996
2 Сьцяг Бразыліі Аб Леў Каэльлю 1993
3 Сьцяг Уругваю Аб Эрнан Мэносэ 1987
4 Сьцяг Уругваю Аб Хаакін Фэрэйра 2003
5 Сьцяг Уругваю ПА Сэбастыян Крыстофара 1993
6 Сьцяг Уругваю ПА Радрыга Саравія 2000
7 Сьцяг Уругваю ПА Карляс Санчэс 1984
8 Сьцяг Уругваю ПА Сэбастыян Радрыгес 1992
9 Сьцяг Уругваю Нап Абэль Эрнандэс 1990
10 Сьцяг Уругваю Нап Кевін Мэндэс 1996
11 Сьцяг Уругваю Нап Нікаляс Росі 2002
12 Сьцяг Уругваю Бр Хонатан Ліма 1999
13 Сьцяг Уругваю Аб Матыяс Агірэгарай 1989
15 Сьцяг Уругваю Аб Ёнатан Рак (ар. Тыхуана) 1993
17 Сьцяг Уругваю Аб Валентын Радрыгес 2001
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
18 Сьцяг Уругваю ПА Матыяс Фэрэйра 2002
19 Сьцяг Уругваю Нап Матыяс Арэса (ар. Гранада) 2002
20 Сьцяг Уругваю Аб Люкас Эрнандэс 1992
21 Сьцяг Уругваю Нап Дыега Ралян 1993
22 Сьцяг Уругваю Аб Хуан Рамас 1996
24 Сьцяг Уругваю Нап Браян Мансыльля 2002
25 Сьцяг Уругваю Нап Ігнасьё Лякінтана 1999
26 Сьцяг Уругваю Нап Оскар Крус 2002
27 Сьцяг Уругваю Аб Пэдра Мілянс 2002
28 Сьцяг Уругваю ПА Сант’яга Амэнчэнка 2003
29 Сьцяг Уругваю Нап Максыма Алёнса 2002
30 Сьцяг Уругваю Аб Паблё Лёпэс 2002
Сьцяг Уругваю Нап Нікаляс Гарсія 2000
Сьцяг Уругваю Бр Рандаль Радрыгес 2003

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]