Салён Кіты

Бэрлін, вуліца Гізэбрэхт, 11, дзе да 1942 году быў «Салён Кіты».

«Салён Кіты» (па-нямецку: Salon Kitty) — закрыты дом, дзе зайныя паны нацыскае Нямеччыны маглі мець плоцкае каханьне з жанчынамі. Дом дзейнічаў з пачатку 1930-ых гадоў і да 1942 году.

З пачстку дзейнасьці дому ён папаў пад нагляд дзяржбясьпекі Нямеччыны. Сярод гасьцей дому можна назваць наступных асоб: Ёзэф Гёбэльс, Зэп Дытрых і інш.

У 1942 годзе дом разбамбілі і Салён Кіты спыніў сваю дзейнасьць.

У 1975 годзе была зьнятая стужка Салён Кіты. Яе зьняў італійскі рэжысэр і порнавытворца Тынта Брас.

Літаратура

• Peter Norden: Salon Kitty. Report einer geheimen Reichssache. Limes-Verlag, Wiesbaden u. München 1976, ISBN 3-8090-2104-0. (auch erschienen in: Deutsche Buchgemeinschaft, 1980).
• Peter Norden: Salon Kitty – Das Buch zum Film. Gustav Lübbe Verlag (Bastei-Lübbe), Bergisch Gladbach 1976, ISBN 3-404-00381-0. (Lizenzausgabe).
• Maik Kopleck: PastFinder Berlin 1933–1945: Stadtführer zu den Spuren der Vergangenheit. 4., durchges. Aufl., Links Verlag, Berlin 2006, ISBN 3-86153-326-X (siehe dort: Seite 51, Punkt 11, „Salon Kitty“).
• Robert Dassanowsky: The Third Reich as Bordello and Pig Sty: Between Critical Neodecadence and Hyperbole of Degeneration in Tinto Brass’s Salon Kitty. Nazisploitation! The Nazi Image in Low-Brow Cinema and Culture. S. 115–133. Eds. Daniel H. Magilow, Elizabeth Bridges, Kris Vander Lugt. Continuum, New York 2011. ISBN 978-1-4411-8359-0.
• Urs Brunner, Julia Schrammel: Kittys Salon. Legenden, Fakten, Fiktion – Kitty Schmidt und ihr berüchtigtes Nazi-Spionagebordell. Berlin, Berlin Story Verlag 2020, ISBN 3-95723-168-X.
• Nigel Jones, Urs Brunner, Julia Schrammel: Kitty’s Salon. Sex, Spying and Surveillance in the Third Reich. London, Bonnier Books UK 2023, ISBN 1-78946-613-X.

Вонкавыя спасылкі

• Tina Hüttl: Wie in ein Nazi-Bordell das echte Leben einzog. In: taz. 11. Mai 2005, S. 24.
• Hanna Huhtasaari: Verführen für den „Führer“. In: Spiegel Geschichte. 27. August 2008.