Сакалова (Мёрскі раён)
Выгляд
Сакалова | |
трансьліт. Sakalova | |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Віцебская |
Раён: | Мёрскі |
Сельсавет: | Мікалаёўскі |
Насельніцтва: | 28 чал. (2010) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 2152 |
Паштовы індэкс: | 211952 |
СААТА: | 2233825121 |
Нумарны знак: | 2 |
Геаграфічныя каардынаты: | 55°29′45″ пн. ш. 28°1′53″ у. д. / 55.49583° пн. ш. 28.03139° у. д.Каардынаты: 55°29′45″ пн. ш. 28°1′53″ у. д. / 55.49583° пн. ш. 28.03139° у. д. |
± Сакалова |
Сакало́ва[1] — вёска ў Мёрскім раёне Віцебскай вобласьці. Сакалова ўваходзіць у склад Мікалаёўскага сельсавету.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе гміны Сцефанполле, пазней у складзе гміны Мікалаёва, Дзісенскага павету, Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2][3][4][5].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf) С. 315
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 12.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 73.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Sokołowo, wieś, powiat dzisieński, gmina Stefanpol // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XI: Sochaczew — Szlubowska Wola. — Warszawa, 1890. — S. 37