Перайсьці да зьместу

Руды лес

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Каардынаты: 51°22′48″ пн. ш. 30°02′57″ у. д. / 51.38011° пн. ш. 30.04908° у. д. / 51.38011; 30.04908

Радыеактыўныя часьцінкі аселі на дрэвах і панішчылі большую частку сасновага лесу

Руды лес (па-ўкраінску: Рудий ліс), часам Іржавы лес, Чырвоны лес — каля 10 км² дрэваў, што атачаюць Чарнобыльскую АЭС. Назва «Руды лес» паходзіць ад чырвона-бурага колеру соснаў, пасьля таго як яны ўвабралі найбольшую долю выкіду радыёактыўнага пылу падчас выбуху рэактара ў 1986 годзе[1]. Падчас работаў па дэзактывацыі тэрыторыі лес быў зьнесены бульдозэрамі і захаронены[2]. На сёньняшні дзень Руды лес зьяўляецца найбольш моцна забруджанай тэрыторыяй у сьвеце[3].

Катастрофа і дэзактывацыя

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Пагорак на ўсходнім краі лесу

Руды лес знаходзіцца ў зоне адчужэньня; гэтая тэрыторыя атрымала найвялікшыя дозы радыяцыі пасьля Чарнобыльскай катастрофы, у дадатак да пазьнейшых аблокаў дыму і радыеактыўнага пылу, якія моцна забрудзілі лясную тэрыторыю. Выбух і пажар на чацьвертым энэргаблёку ЧАЭС спрычыніў моцнае забруджваньне грунту, вады і атмасфэры радыяцыяй, эквівалентнай 20 атамным бомбам, скінутым на Хірасіму і Нагасакі[4].

Занядбаныя дамы ў Прыпяці

Падчас работы па дэзактывацыі большасьць дрэваў была зьнесеная бульдозэрамі і захароненая па траншэях, якія былі пакрытыя тоўстым слоем пяску і засаджаныя маленькімі хваёвымі дрэўцамі[5]. Выказваліся засьцярогі, што з часам раскладаньня мёртвых дрэваў радыяцыя можа прасачыцца ў грунтовыя воды, таму пасьля катастрофы ўсе жыхары навакольных тэрыторыяў былі эвакуяваныя.

Калі людзі пакінулі гэты абшар у 1986 годзе, на іх месца, нягледзячы на радыяцыю, прыйшлі розныя прадстаўнікі жывёльнага сьвету. На флёру і фаўну Рудога лесу значна паўплывала радыёактыўная забруджанасьць. Мяркуецца, што біяразнастайнасьць Рудога лесу павялічылася цягам наступных гадоў пасьля катастрофы[6]. Таксама паведамляецца пра некаторыя чэзлыя дрэвы на тэрыторыі[1] .

На сёньняшні дзень Руды лес зьяўляецца найбольш моцна забруджанай тэрыторыяй у сьвеце[3]. Тым ня менш, гэты абшар стаў надзвычай утульным месцам для размнажэньня шматлікіх відаў пад пагрозай зьнікненьня. У 1996 годзе дакумэнтальны фільм BBC «Inside Chernobyl’s Sarcophagus» (Унутры Чарнобыльскага саркафагу) паказаў, як са шчылінаў будынку колішняга рэактара вылятаюць птушкі. Доўгатэрміновае ўзьдзеяньне радыеактыўных ападкаў на флёру і фаўну рэгіёну дагэтуль да канца не дасьледвана. Адзначалася наяўнасьць буслоў, баброў, ваўкоў і некаторых драпежных птушак[7][8]

Мапа паказвае забруджаныя цэзам-137 тэрыторыі Беларусі, Расеі і Ўкраіны

На сёньняшні дзень узровень радыяцыі на тэрыторыі Рудога лесу не перавышае аднаго рэнтгена за гадзіну, але агульным паказьнікам зьяўляецца колькасьць у 10 мілірэнтгенаў у гадзіну. Больш за 90% радыеактыўных рэчываў Рудога лесу скопленыя ў грунце[5].

Навукоўцы плянуюць выкарыстоўваць горад Прыпяць і яго ваколіцы ў якасьці ўнікальнай лябараторыі для мадэляваньня расьсейваньня радыянуклідаў пасродкам выбуху бруднай бомбы альбо атакі хімічнымі або біялягічнымі рэчывамі. Абшар прапаноўвае выдатную магчымасьць сыстэмна зразумець шлях радыяактыўных ападкаў цераз гарадзкую і сельскую мясцовасьць[9].

Прырода на гэтай тэрыторыі ня толькі здолела выжыць, але і закрасаваць празь яўную адсутнасьць чалавека. Абшар раптоўным чынам стаў радыялягічным запаведнікам. Раней меркавалася пра наяўнасьць зьнешняй дэфармаванасьці жывёлаў пасродкам хаатычных мутацыяў, аднак пазьней гэта не было даказана, акрамя частковага альбінізму ў ластавак. На дадзены момант навукоўцаў непакоіць наяўнасьць стронца-90 і цэза-137 у грунце Рудога лесу, пэрыяд паўраспаду якіх складае 30 гадоў. Таксама выказваюцца няўсьцешныя здагадкі пра магчымасьць узьдзеяньня радыяцыі на некалькі наступных пакаленьняў[10][11].

  1. ^ а б Wildlife defies Chernobyl radiation, by Stefen Mulvey, BBC News April 20, 2006.
  2. ^ Chernobyl's continuing hazards, by Stefen Mulvey, BBC News
  3. ^ а б "Chernobyl - Part One". BBC News. Праверана 17 красавіка 2011 г.
  4. ^ Back to wild PDF
  5. ^ а б A Natural History of Chernobyl, by Mary Mycio, Wormwood Forest: A Natural History of Chernobyl
  6. ^ The Chernobyl nuclear disaster and subsequent creation of a wildlife preserve, Letter to the Editor, Robert J.Baker, Texas Tech University and International Radioecology Laboratory
  7. ^ In Focus: Chernobyl. IAEA Report. Праверана 2006-03-29 г.
  8. ^ Chernobyl: The True Scale of the Accident, by International Atomic Energy Agency/World Health Organization/United Nations Development Programme, September 5, 2005.
  9. ^ A Radioactive Ghost Town's Improbable New Life Праверана 2008-06-06 2005 г.
  10. ^ Microsoft Word - !!MASTERDOC cesium dr3 mar2 ac.doc
  11. ^ https://web.archive.org/web/20120716194240/http://ag.arizona.edu/swes/chorover_lab/pdf_papers/Bostick%20et%20al.,%202002.pdf