Рабэрта Мэцола
| Рабэрта Мэцола | |
| па-мальтыйску: Roberta Metsola Tedesco Triccas | |
 | |
| з 1 ліпеня 2014 | |
| 25 красавіка 2013 — 30 чэрвеня 2014 | |
| з 2 ліпеня 2019 | |
| 12 лістапада 2020 — 11 студзеня 2022 | |
| Папярэднік | Mairead McGuinness[d] |
| 11 студзеня 2022 — 18 студзеня 2022 | |
| Папярэднік | Давід Сасолі[d] |
| 18 студзеня 2022 — 2024 | |
| Папярэднік | Давід Сасолі[d] |
| 2024 — 2027 | |
| з 16 ліпеня 2024 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзілася: |
18 студзеня 1979[1][2] (45 гадоў) |
| Партыя: | |
| Сужэнец: | Ukko Metsola[d][2] |
| Адукацыя: | |
| Узнагароды: |
    |
Рабэрта Мэцола Тэдэска Трыкас (па-мальтыйску: Roberta Metsola Tedesco Triccas; 18 студзеня 1979, Сэнт-Джуліянз, Мальта) — мальтыйская палітык, старшыня Эўрапейскага парлямэнту з 18 студзеня 2022 году[3].
Упершыню абрана дэпутатам Эўрапейскага парлямэнту ў 2013 годзе, прадстаўляючы Мальту, а ў лістападзе 2020 году стала першым віцэ-прэзыдэнтам Эўрапарлямэнту[4]. Раберта Мецола была абрана старшынёй Еўрапейскага парламента 18 студзеня 2022 года[3], стаўшы самым маладым старшынёй у гісторыі[5], першай мальтыйкай на гэтай пасадзе і трэцяй жанчынай-старшынёй[6].
Адукацыя і кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Зьяўляецца юрыстам і спэцыялізавалася на эўрапейскім праве і палітыцы ў Эўрапейскім калегіюме. Яна займала пасаду аташэ па прававым і судовым супрацоўніцтве Мальты ў Пастаянным прадстаўніцтве Мальты пры ЭЗ[7], а з 2012 па 2013 год у якасьці юрыдычнага раднага Вярхоўнага прадстаўніка Саюзу па замежных справах і палітыцы бясьпекі Кэтрын Эштан[8].
Палітычная кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Раньнія гады
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У студэнцкія гады Мэцола ўваходзіла ў SDM (Studenti Demokristjani Maltin), KNZ (Нацыянальная моладзевая раду) і MŻPN (Moviment Żgħażagħ Partit Nazzjonalista), перш чым была абраная генэральным сакратаром Студэнтаў-дэмакратаў Эўропы (EDS), студэнцкага аддзяленьня Эўрапейскай народнай партыі, а таксама на пасады ў рамках Эўрапейскага моладзевага форуму (YFJ)[7]. У 2002 годзе яна была абраная віцэ-прэзыдэнтам Моладзевай канвэнцыі аб будучыні Эўропы, што адкрыла шлях да яе актыўнага ўдзелу ў перамовах і распрацоўцы Эўрапейскай канстытуцыйнай дамовы, а пазьней і Лісабонскай дамовы.
Мэцола была актыўнай ў Partit Nazzjonalista (Нацыяналістычная партыя) на Мальце з юнацтва, дзе працавала ў міжнародным сакратарыяце партыі; актыўна праводзіла кампанію за галасаваньне «за» на рэфэрэндуме аб ўваход у ЭЗ у 2003 годзе, і валанцёрства ў выбарчай групе PN ELCOM. Яна балятавалася на выбарах у Эўрапарлямэнт у 2004 годзе і Эўрапарлямэнт у 2009 годзе ў якасьці кандыдата ад нацыяналістаў на Мальце. На тых выбарах яна не была абраная.
Дэпутат Эўрапарлямэнту 2013—2022
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]_-_Protecting_our_European_way_of_life_(48838400822)_(cropped).jpg)
Рабэрта Мэцола пасьпяхова ўдзельнічала ў выбарах 24 красавіка 2013 году, на вызваленае месца Саймана Бусутыла, стаўшы адной з першых жанчын-чальцоў Эўрапарлямэнту на Мальце. У парлямэнце яна сядзіць у якасьці сябра групы Эўрапейскай народнай партыі (EPP).
Пасьля пераабраньня ў парлямэнт на поўны тэрмін у 2014 годзе яна была абраная на пасаду намесьніка старшыні Камітэту па пэтыцыях у ліпені 2014 году[9]. Акрамя таго, яна была чальцом шэрагу камітэтаў і дэлегацый, уключаючы Камітэт па грамадзянскіх свабодах, юстыцыі і ўнутраных справах і дэлегацыю па сувязях са Злучанымі Штатамі[10]. З 2016 па 2017 год Мэола ўваходзіла ў парлямэнцкі камітэт па расьсьледаваньні адмываньня грошай, ухіленьня ад выплаты падаткаў, схемы ўхіленьня ад выплаты падаткаў якіх былі расьсьледаваны ў Панамскіх дакумэнтах больш шырока[10]. У межах Камітэту па грамадзянскіх свабодах, юстыцыі і ўнутраных справах яна з 2018 году уваходзіла ў групу назіраньня за вяршэнствам закону[11].
У дадатак да сваіх абавязкаў у камітэце Рабэрта Мэцола далучылася да Міжгрупы Эўрапарлямэнту па правах дзіцяці[12].
У лістападзе 2020 году яе абралі першым віцэ-прэзыдэнтам Эўрапарлямэнту, зьмяніўшы Мэрэд МакГіньс, якая стала Эўракамісарам Ірляндыі. Яна стала першай мальтыйская дэпутатка Эўрапарлямэнту, якая стала віцэ-прэзыдэнтам[13].
У лістападзе 2021 году Рабэрта Мэцола была абрана ЭНП у якасьці свайго кандыдату, каб зьмяніць Давіда Сасолі на пасадзе прэзыдэнта Эўрапарлямэнту пасьля заканчэньня яго паўнамоцтваў на пасадзе прэзыдэнта ў студзені 2022 году[14]. Сасолі быў шпіталізаваны з пнэўманіяй у верасьні 2021 году[15] і ў сьнежні абвясьціў, што не будзе балятавацца на другі тэрмін на пасадзе прэзыдэнта, што зрабіла Мэцолу яго верагодным пераемнікам[16]. Пасьля далейшай шпіталізацыі Сасолі памёр 11 студзеня 2022 году[17] за тыдзень да заканчэння тэрміну[15]. Пасьля сьмерці Сасолі Мэцола стала выконваючым абавязкі прэзыдэнта Эўрапарлямэнту[18].
Старшыня Эўрапейскага парлямэнту
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]18 студзеня 2022 году Рабэрта Мэцола была абрана старшынёй Эўрапарлямэнту на два з паловай гады. Яна была абраная ў першым туры галасаваньня, атрымаўшы абсалютную большасьць — 458 галасоў з 690 пададзеных[3]. Як кандыдата ад ЭНП, яе таксама падтрымалі парляменцкія групы S&D і «Абнаўляючы Эўропу» пасьля таго, як тры групы дасягнулі пагадненьня аб выбарах старшыні, віцэ-старшыні і заканадаўчых прыярытэтах на другую палову паўнамоцтваў парлямэнта[19].
Палітычныя пазыцыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У якасьці чальца Камітэту па грамадзянскіх свабодах, юстыцыі і ўнутраных справах Мэцола ў 2014 годзе кіравала працай ЭНП над неабавязковай «дарожнай картай ЕС супраць гамафобіі і дыскрымінацыі па прыкметах сэксуальнай арыентацыі і гэндэрнай ідэнтычнасьці»[20]. Яна была суаўтарам неабавязковай справаздачы аб эўрапейскім міграцыйным крызысе ў 2016 годзе, накіраванай на ўсталяваньне «абавязковага заканадаўчага падыходу» да перасяленьня і новых агульнаэўрапейскіх пагадненьняў аб «рэадмісіі», якія павінны мець прыярытэт над двухбаковымі пагадненьнямі паміж краінамі чальцамі ЭЗ і краінамі не сябрамі ЭЗ[21].
Што датычыцца абортаў, Мэцола пастаянна галасавала за рэзалюцыі ў абарону жыцьця[22]. Падчас свайго абраньня старшынёй Эўрапарлямэнту яна заявіла, што падчас свайго знаходжаньня на пасадзе будзе прадстаўляць пазыцыю парлямэнта, якая прызнае бясьпечны доступ да абортаў правам чалавека[23].
Спрэчкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У кастрычніку 2020 году Рабэрта Мэцола прапанавала папраўкі да рэзалюцыі Камітэту па грамадзянскіх свабодах, юстыцыі і ўнутраных справах па Баўгарыі, што выклікала спрэчкі[24][25]. Яна настойвала на тым, што ў дакуменце ўключана інфармацыя аб тым, што пратэсты ў Баўгарыі фінансуюцца босам азартных гульняў, супраць якога выстаўлена 18 абвінавачаньняў. Пасьля таго, як сотні дэманстрантаў зьвязаліся з ёй у сацыяльных сетках і ёй пагражалі судом за паклёп і распаўсюджваньне «падробленых навін», Мэцола заблакавала доступ да сваіх сацыяльных сетак з Баўгарыі[26] і адклікала прапанаваную папраўку.
Асабістае жыцьцё
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Рабэрта Мэцола нарадзілася ў Сент-Джуліянсе, Мальта, і вырасла ў Гзіры[27].
Раберта і яе муж фін Ука Мэцола (Партыя нацыянальнай кааліцыі) удзельнічалі ў выбарах у Эўрапарлямэнт 2009 году, стаўшы першай сямейнай парай, якая ўдзельнічала ў адных і тых жа выбарах у Эўрапарлямэнт ад дзьвюх розных краін-чальцоў[28]. Упершыню яны сустрэліся ў 1999 годзе, а пажаніліся ў кастрычніку 2005 году[29]. У іх нарадзілася чацьвёра сыноў[30].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в г https://www.europarl.europa.eu/meps/en/118859/ROBERTA_METSOLA/meetings/past
- ^ а б в https://robertametsola.eu/roberta/
- ^ а б в Roberta Metsola elected new President of the European Parliament | News | European Parliament (анг.)
- ^ Roberta Metsola elected as First Vice-President of the European Parliament | News | European Parliament (анг.)
- ^ Malta’s Roberta Metsola elected EU Parliament's third woman president (анг.)
- ^ Roberta Metsola elected European Parliament president in landslide victory
- ^ а б European Parliament candidate Roberta Metsola Tedesco Triccas Праверана 19 студзеня 2022 г. Архіўная копія ад 1 мая 2009 г.
- ^ Roberta Metsola cements rise to European Parliament presidency (анг.)
- ^ Dave Keating (July 7, 2014), EFDD loses out as groups share the spoils European Voice.
- ^ а б 8th parliamentary term | Roberta METSOLA | MEPs | European Parliament (анг.)
- ^ Rule of law: Civil Liberties MEPs to report on corruption and press freedom European Parliament, press release of June 5, 2018.
- ^ Members of the European Parliament Intergroup on Children’s Rights European Parliament.
- ^ Roberta Metsola elected as First Vice-President of the European Parliament | News | European Parliament (анг.)
- ^ EPP taps Roberta Metsola to run for Parliament presidency (анг.)
- ^ а б EU parliament president David Sassoli dies in Italian hospital (анг.)
- ^ David Sassoli won't seek second term as EU Parliament president (анг.)
- ^ European Parliament President David Sassoli dies aged 65 (анг.)
- ^ EU flags at half-mast after death of parliament speaker Sassoli (анг.)
- ^ Brussels Playbook: Metsola for president — Russia sanctions latest — Zemmour hate crimes (анг.)
- ^ Dave Keating (February 4, 2014), «'Manif pour tous' fails to defeat EU gay rights report» European Voice.
- ^ Maïa de La Baume (March 16, 2016), European Parliament ‘fixes’ the refugee crisis Politico Europe.
- ^ The Malta Independent (October 21, 2013)
- ^ Metsola on abortion: 'My position is the EU Parliament's position' (анг.)
- ^ European Parliament to Vote on Amednments to Draft Resolution on Rule of Law in Bulgaria 2020-10-07 г.
- ^ Евродепутатката от ЕНП Роберта Мацола е изтеглила предложенията си за промени в резолюцията 2020-10-07 г.
- ^ Роберта Мецола от ЕНП трие коментари от фейсбука си и забранява достъп до него от България 2020-10-08 г.
- ^ Roberta Metsola On-Line: https://robertametsola.eu/roberta/ Retrieved : 18 Jan 2022
- ^ Ukko Metsola poltti tappion sikarin (фін.)
- ^ Two seats, two kids and one marriage
- ^ MEP Roberta Metsola Welcomes Fourth Son
 | Дзеля паляпшэньня артыкулу неабходна:
|