Рабэрта Мэцола

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Рабэрта Мэцола
дэпутат Эўрапейскага парлямэнту
з 1 ліпеня 2014
дэпутат Эўрапейскага парлямэнту
25 красавіка 2013 — 30 чэрвеня 2014
дэпутат Эўрапейскага парлямэнту
з 2 ліпеня 2019
намесьнік старшыні Эўрапейскага парлямэнту[d]
12 лістапада 2020 — 11 студзеня 2022
Папярэднік Mairead McGuinness[d]
Старшыня Эўрапейскага парлямэнту[d]
11 студзеня 2022 — 18 студзеня 2022
Папярэднік Давід Сасолі[d]
Старшыня Эўрапейскага парлямэнту[d]
з 18 студзеня 2022
Папярэднік Давід Сасолі[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася: 18 студзеня 1979(1979-01-18)[1][2] (45 гадоў)
Партыя:
Сужэнец: Ukko Metsola[d][2]
Адукацыя:
Узнагароды:
ордэн «За заслугі» I ступені Order of Princess Olga, 1st class Вялікі крыж ордэна Вялікага князя Гедыміна

Рабэрта Мэцола Тэдэска Трыкас (па-мальтыйску: Roberta Metsola Tedesco Triccas; 18 студзеня 1979, Сэнт-Джуліянз, Мальта) — мальтыйская палітык, старшыня Эўрапейскага парлямэнту з 18 студзеня 2022 году[3].

Упершыню абрана дэпутатам Эўрапейскага парлямэнту ў 2013 годзе, прадстаўляючы Мальту, а ў лістападзе 2020 году стала першым віцэ-прэзыдэнтам Эўрапарлямэнту[4]. Раберта Мецола была абрана старшынёй Еўрапейскага парламента 18 студзеня 2022 года[3], стаўшы самым маладым старшынёй у гісторыі[5], першай мальтыйкай на гэтай пасадзе і трэцяй жанчынай-старшынёй[6].

Адукацыя і кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Зьяўляецца юрыстам і спэцыялізавалася на эўрапейскім праве і палітыцы ў Эўрапейскім калегіюме. Яна займала пасаду аташэ па прававым і судовым супрацоўніцтве Мальты ў Пастаянным прадстаўніцтве Мальты пры ЭЗ[7], а з 2012 па 2013 год у якасьці юрыдычнага раднага Вярхоўнага прадстаўніка Саюзу па замежных справах і палітыцы бясьпекі Кэтрын Эштан[8].

Палітычная кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Раньнія гады[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У студэнцкія гады Мэцола ўваходзіла ў SDM (Studenti Demokristjani Maltin), KNZ (Нацыянальная моладзевая раду) і MŻPN (Moviment Żgħażagħ Partit Nazzjonalista), перш чым была абраная генэральным сакратаром Студэнтаў-дэмакратаў Эўропы (EDS), студэнцкага аддзяленьня Эўрапейскай народнай партыі, а таксама на пасады ў рамках Эўрапейскага моладзевага форуму (YFJ)[7]. У 2002 годзе яна была абраная віцэ-прэзыдэнтам Моладзевай канвэнцыі аб будучыні Эўропы, што адкрыла шлях да яе актыўнага ўдзелу ў перамовах і распрацоўцы Эўрапейскай канстытуцыйнай дамовы, а пазьней і Лісабонскай дамовы. 

Мэцола была актыўнай ў Partit Nazzjonalista (Нацыяналістычная партыя) на Мальце з юнацтва, дзе працавала ў міжнародным сакратарыяце партыі;  актыўна праводзіла кампанію за галасаваньне «за» на рэфэрэндуме аб ўваход у ЭЗ у 2003 годзе,  і валанцёрства ў выбарчай групе PN ELCOM.  Яна балятавалася на выбарах у Эўрапарлямэнт у 2004 годзе і Эўрапарлямэнт у 2009 годзе ў якасьці кандыдата ад нацыяналістаў на Мальце. На тых выбарах яна не была абраная. 

Дэпутат Эўрапарлямэнту 2013—2022[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Рабэрта Мэцола задае пытаньне на слуханьнях у Камісіі фон дэр Ляен у 2019 годзе.

Рабэрта Мэцола пасьпяхова ўдзельнічала ў выбарах 24 красавіка 2013 году, на вызваленае месца Саймана Бусутыла, стаўшы адной з першых жанчын-чальцоў Эўрапарлямэнту на Мальце. У парлямэнце яна сядзіць у якасьці сябра групы Эўрапейскай народнай партыі (EPP).

Пасьля пераабраньня ў парлямэнт на поўны тэрмін у 2014 годзе яна была абраная на пасаду намесьніка старшыні Камітэту па пэтыцыях у ліпені 2014 году[9]. Акрамя таго, яна была чальцом шэрагу камітэтаў і дэлегацый, уключаючы Камітэт па грамадзянскіх свабодах, юстыцыі і ўнутраных справах і дэлегацыю па сувязях са Злучанымі Штатамі[10]. З 2016 па 2017 год Мэола ўваходзіла ў парлямэнцкі камітэт па расьсьледаваньні адмываньня грошай, ухіленьня ад выплаты падаткаў, схемы ўхіленьня ад выплаты падаткаў якіх былі расьсьледаваны ў Панамскіх дакумэнтах больш шырока[10]. У межах Камітэту па грамадзянскіх свабодах, юстыцыі і ўнутраных справах яна з 2018 году уваходзіла ў групу назіраньня за вяршэнствам закону[11].

У дадатак да сваіх абавязкаў у камітэце Рабэрта Мэцола далучылася да Міжгрупы Эўрапарлямэнту па правах дзіцяці[12].

У лістападзе 2020 году яе абралі першым віцэ-прэзыдэнтам Эўрапарлямэнту, зьмяніўшы Мэрэд МакГіньс, якая стала Эўракамісарам Ірляндыі. Яна стала першай мальтыйская дэпутатка Эўрапарлямэнту, якая стала віцэ-прэзыдэнтам[13].

У лістападзе 2021 году Рабэрта Мэцола была абрана ЭНП у якасьці свайго кандыдату, каб зьмяніць Давіда Сасолі на пасадзе прэзыдэнта Эўрапарлямэнту пасьля заканчэньня яго паўнамоцтваў на пасадзе прэзыдэнта ў студзені 2022 году[14]. Сасолі быў шпіталізаваны з пнэўманіяй у верасьні 2021 году[15] і ў сьнежні абвясьціў, што не будзе балятавацца на другі тэрмін на пасадзе прэзыдэнта, што зрабіла Мэцолу яго верагодным пераемнікам[16]. Пасьля далейшай шпіталізацыі Сасолі памёр 11 студзеня 2022 году[17] за тыдзень да заканчэння тэрміну[15]. Пасьля сьмерці Сасолі Мэцола стала выконваючым абавязкі прэзыдэнта Эўрапарлямэнту[18].

Старшыня Эўрапейскага парлямэнту[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

18 студзеня 2022 году Рабэрта Мэцола была абрана старшынёй Эўрапарлямэнту на два з паловай гады. Яна была абраная ў першым туры галасаваньня, атрымаўшы абсалютную большасьць — 458 галасоў з 690 пададзеных[3]. Як кандыдата ад ЭНП, яе таксама падтрымалі парляменцкія групы S&D і «Абнаўляючы Эўропу» пасьля таго, як тры групы дасягнулі пагадненьня аб выбарах старшыні, віцэ-старшыні і заканадаўчых прыярытэтах на другую палову паўнамоцтваў парлямэнта[19].

Палітычныя пазыцыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У якасьці чальца Камітэту па грамадзянскіх свабодах, юстыцыі і ўнутраных справах Мэцола ў 2014 годзе кіравала працай ЭНП над неабавязковай «дарожнай картай ЕС супраць гамафобіі і дыскрымінацыі па прыкметах сэксуальнай арыентацыі і гэндэрнай ідэнтычнасьці»[20]. Яна была суаўтарам неабавязковай справаздачы аб эўрапейскім міграцыйным крызысе ў 2016 годзе, накіраванай на ўсталяваньне «абавязковага заканадаўчага падыходу» да перасяленьня і новых агульнаэўрапейскіх пагадненьняў аб «рэадмісіі», якія павінны мець прыярытэт над двухбаковымі пагадненьнямі паміж краінамі чальцамі ЭЗ і краінамі не сябрамі ЭЗ[21].

Што датычыцца абортаў, Мэцола пастаянна галасавала за рэзалюцыі ў абарону жыцьця[22]. Падчас свайго абраньня старшынёй Эўрапарлямэнту яна заявіла, што падчас свайго знаходжаньня на пасадзе будзе прадстаўляць пазыцыю парлямэнта, якая прызнае бясьпечны доступ да абортаў правам чалавека[23].

Спрэчкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У кастрычніку 2020 году Рабэрта Мэцола прапанавала папраўкі да рэзалюцыі Камітэту па грамадзянскіх свабодах, юстыцыі і ўнутраных справах па Баўгарыі, што выклікала спрэчкі[24][25]. Яна настойвала на тым, што ў дакуменце ўключана інфармацыя аб тым, што пратэсты ў Баўгарыі фінансуюцца босам азартных гульняў, супраць якога выстаўлена 18 абвінавачаньняў. Пасьля таго, як сотні дэманстрантаў зьвязаліся з ёй у сацыяльных сетках і ёй пагражалі судом за паклёп і распаўсюджваньне «падробленых навін», Мэцола заблакавала доступ да сваіх сацыяльных сетак з Баўгарыі[26] і адклікала прапанаваную папраўку. 

Асабістае жыцьцё[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Рабэрта Мэцола нарадзілася ў Сент-Джуліянсе, Мальта, і вырасла ў Гзіры[27].

Раберта і яе муж фін Ука Мэцола (Партыя нацыянальнай кааліцыі) удзельнічалі ў выбарах у Эўрапарлямэнт 2009 году, стаўшы першай сямейнай парай, якая ўдзельнічала ў адных і тых жа выбарах у Эўрапарлямэнт ад дзьвюх розных краін-чальцоў[28]. Упершыню яны сустрэліся ў 1999 годзе, а пажаніліся ў кастрычніку 2005 году[29]. У іх нарадзілася чацьвёра сыноў[30].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б в г https://www.europarl.europa.eu/meps/en/118859/ROBERTA_METSOLA/meetings/past
  2. ^ а б в https://robertametsola.eu/roberta/
  3. ^ а б в Roberta Metsola elected new President of the European Parliament | News | European Parliament (анг.)
  4. ^ Roberta Metsola elected as First Vice-President of the European Parliament | News | European Parliament (анг.)
  5. ^ Malta’s Roberta Metsola elected EU Parliament's third woman president (анг.)
  6. ^ Roberta Metsola elected European Parliament president in landslide victory
  7. ^ а б European Parliament candidate Roberta Metsola Tedesco Triccas Праверана 19 студзеня 2022 г. Архіўная копія ад 1 мая 2009 г.
  8. ^ Roberta Metsola cements rise to European Parliament presidency (анг.)
  9. ^ Dave Keating (July 7, 2014), EFDD loses out as groups share the spoils European Voice.
  10. ^ а б 8th parliamentary term | Roberta METSOLA | MEPs | European Parliament (анг.)
  11. ^ Rule of law: Civil Liberties MEPs to report on corruption and press freedom European Parliament, press release of June 5, 2018.
  12. ^ Members of the European Parliament Intergroup on Children’s Rights European Parliament.
  13. ^ Roberta Metsola elected as First Vice-President of the European Parliament | News | European Parliament (анг.)
  14. ^ EPP taps Roberta Metsola to run for Parliament presidency (анг.)
  15. ^ а б EU parliament president David Sassoli dies in Italian hospital (анг.)
  16. ^ David Sassoli won't seek second term as EU Parliament president (анг.)
  17. ^ European Parliament President David Sassoli dies aged 65 (анг.)
  18. ^ EU flags at half-mast after death of parliament speaker Sassoli (анг.)
  19. ^ Brussels Playbook: Metsola for president — Russia sanctions latest — Zemmour hate crimes (анг.)
  20. ^ Dave Keating (February 4, 2014), «'Manif pour tous' fails to defeat EU gay rights report» European Voice.
  21. ^ Maïa de La Baume (March 16, 2016), European Parliament ‘fixes’ the refugee crisis Politico Europe.
  22. ^ The Malta Independent (October 21, 2013)
  23. ^ Metsola on abortion: 'My position is the EU Parliament's position' (анг.)
  24. ^ European Parliament to Vote on Amednments to Draft Resolution on Rule of Law in Bulgaria 2020-10-07 г.
  25. ^ Евродепутатката от ЕНП Роберта Мацола е изтеглила предложенията си за промени в резолюцията 2020-10-07 г.
  26. ^ Роберта Мецола от ЕНП трие коментари от фейсбука си и забранява достъп до него от България 2020-10-08 г.
  27. ^ Roberta Metsola On-Line: https://robertametsola.eu/roberta/ Retrieved : 18 Jan 2022
  28. ^ Ukko Metsola poltti tappion sikarin (фін.)
  29. ^ Two seats, two kids and one marriage
  30. ^ MEP Roberta Metsola Welcomes Fourth Son

Дзеля паляпшэньня артыкулу неабходна:
  • выправіць артаграфію.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Рабэрта_Мэцола&oldid=2390119»