Перайсьці да зьместу

Прыпернае

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Прыпернае
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Глыбоцкі
Сельсавет: Абрубскі
Насельніцтва: 203 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2156
Паштовы індэкс: 211820
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°4′55.3″ пн. ш. 27°39′38.3″ у. д. / 55.082028° пн. ш. 27.660639° у. д. / 55.082028; 27.660639Каардынаты: 55°4′55.3″ пн. ш. 27°39′38.3″ у. д. / 55.082028° пн. ш. 27.660639° у. д. / 55.082028; 27.660639
Прыпернае на мапе Беларусі ±
Прыпернае
Прыпернае
Прыпернае
Прыпернае
Прыпернае
Прыпернае

Пры́пернае[1]вёска ў Глыбоцкім раёне Віцебскай вобласьці. Прыпернае ўваходзіць у склад Абрубскага сельсавету.

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Рады БНР Прыпернае абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году згодна з пастановай І зьезду Камуністычнай партыі Беларусі вёска ўвайшла ў склад Беларускай ССР. Паводле Рыскага падзелу 1921 году, вёска апынулася ў складзе гміны Глыбокае, Дзісенскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2] (Заходняя Беларусь). У 1939 годзе вернутая ў склад Беларускай ССР (Узьяднаньне Беларусі).

  • 2010 год — 203 чалавекі
  • 1999 год — 262 чалавекі
  • 1931 год — 353 чалавекi[3]
  • 1921 год — 328 чалавекi[4]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf) С. 218
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 16
  3. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 16.
  4. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 46.

Przypierno, wieś, powiat dzisieński, gmina Głębokie // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IX: Poźajście — Ruksze. — Warszawa, 1888. — S. 223